Groen was geen gemakkelijke kleur om te maken. Kleermakers mengden gele en blauwe verf om het te proberen te maken.
Wat bekend werd als Scheele's Green, en later Paris Green, werd gemaakt door kalium en wit arsenicum te mengen in een oplossing van kopervitriol.
Het nieuwe groene pigment werd voor verschillende doeleinden gebruikt, van behang tot kaarsen, speelgoed en, natuurlijk, stoffen.
Arseenverven werden enorm populair, maar deze leken enkele bijwerkingen te veroorzaken, waaronder zweren, korsten, misselijkheid, koliek, diarree en hoofdpijn.
Er wordt gespeculeerd dat Napoleon werd vergiftigd door blootstelling aan arsenicum-gedrenkt behang dat hij thuis had.
Ziekten zouden zich verspreiden via kleding in de Victoriaanse tijd. Soldaten en anderen zouden ziekten oplopen die werden overgedragen door kleding die gemaakt of gewassen was door zieke mensen.
Van luizen tot tyfus, stoffen droegen vaak ziektes met zich mee en verspreidden ze.
De dochter van de Victoriaanse premier Sir Robert Peel overleed nadat haar rijhabijt was gemaakt in het huis van een naaister die het had gebruikt om haar man, die ziek was van tyfus, te bedekken.
De lange rokken van vrouwen sleepten ook door de vuile stadsstraten, waar ziektes konden gedijen.
Deze kunnen er glamourous uitzien in periodedrama's, maar ze combineerden niet echt goed met de industriële machines van die tijd.
Er werden ongelukken in fabrieken gerapporteerd, en de jurken werden in sommige fabrieken daarom verboden.
Deze waren ook een probleem bij het reizen in koetsen en het berijden van dieren.
Niet alleen waren de populaire vloeiende witte katoenen kledingstukken een van de producten afkomstig van plantages die door slaven werden beheerd, maar ze waren ook een echt gevaar voor degenen die ze droegen.
Maar het zou nog erger worden. In 1809 werd wat we nu kennen als tule uitgevonden. Het kon bijna niet brandbaarder zijn dan dit.
Volgens berichten kwam de Britse ballerina Clara Webster om het leven in 1845 nadat haar jurk vlam had gevat in een Londens theater. Haar rok kwam te dicht bij de kaarsen op het podium kwam.
Een populair materiaal voor nachthemden en onderkleding, de stof was ook vatbaar voor huishoudelijke ongelukken, zoals het vlam vatten door een kaars.
Dode vogels, zoals zangvogels, waren destijds populair op dameshoeden.
De vogels op zich waren niet schadelijk. Het arsenicum dat echter door de taxidermisten werd gebruikt, was dat wel.
Als je een man uit de hogere klasse was in de Victoriaanse tijd, moest je een hoed dragen.
Het probleem was dat veel van die hoeden gemaakt waren met kwik.
Kwik werd gebruikt om stijve vacht van dieren zoals konijnen en hazen om te zetten in meer flexibele vilt.
Kwik zou een breed scala aan schadelijke effecten veroorzaken, waaronder stuiptrekkingen, buikkrampen, beven, verlamming en reproductieve problemen, en nog veel meer.
Sommigen zeggen dat de Mad Hatter in Alice's Adventures in Wonderland symptomen van kwikvergiftiging toonde.
Er extreem bleek uitzien was zeker in tijdens de Victoriaanse tijd, dus waarom niet witte loodverf op je gezicht aanbrengen?
Een van de populairste schoonheidsproducten heette Laird's Bloom of Youth.
Een arts van de American Medical Association behandelde drie vrouwen die het product gebruikten en tijdelijk het volledige gebruik van hun handen verloren. Hij beschreef de aandoening als "loodverlamming."
Arme mensen droegen ook tweedehands kleding, en zonder dat deze goed gedesinfecteerd werd, verspreidden ziektes zoals pokken zich via de stof.
Dit was totdat een chemicus genaamd Carl Wilhelm Scheele een nieuw groen pigment uitvond.
In de vele kostuumdrama's die we verslinden, genieten we van de prachtige jurken, pakken en accessoires. Maar comfortabel was het niet bepaald. Sterker nog het kon gevaarlijk zijn en zelfs dodelijk. Er werden vaak giftige chemische stoffen gebruikt, en daarnaast waren er natuurlijk ziektes die zich door stoffen verspreidden. Maar er is meer—veel meer.
Blader door de volgende galerij en ontdek hoe schadelijk mode was tijdens het Victoriaanse tijdperk.
Manieren waarop Victoriaanse mode dodelijk kon zijn
Van met arsenicum doordrenkte kleding tot brandbare stoffen
MODE Victoriaans tijdperk
In de vele kostuumdrama's die we verslinden, genieten we van de prachtige jurken, pakken en accessoires. Maar comfortabel was het niet bepaald. Sterker nog het kon gevaarlijk zijn en zelfs dodelijk. Er werden vaak giftige chemische stoffen gebruikt, en daarnaast waren er natuurlijk ziektes die zich door stoffen verspreidden. Maar er is meer—veel meer.
Blader door de volgende galerij en ontdek hoe schadelijk mode was tijdens het Victoriaanse tijdperk.