© Getty Images

Voordat ze B.B. was -

Brigitte Bardot's volledige naam is Brigitte Anne-Marie Bardot. Ze werd geboren in een rijke Parijse familie, maar dit was ondanks alle luxe niet zo geweldig als het klinkt.

© Getty Images

Rebel -

Bardot is altijd open geweest over haar strenge opvoeding. Haar vader had strikte regels voor gedrag en kleding. Hij besefte alleen niet dat hij hiermee zijn dochter van zich afduwde.

© Getty Images

Ballerina -

Voordat ze aan acteren begon te denken, wilde Bardot danseres worden en werd ze toegelaten tot het Conservatoire de Paris, waar ze jarenlang werd getraind.

© Getty Images

Toen werd ze model -

Met behulp van het netwerk van haar familie ontmoette Bardot de directeur van Elle magazine, Hélène Lazareff, die de tiener in 1949 aannam als model. In 1950, op 15-jarige leeftijd, verscheen Bardot op de cover van Elle, en vanaf dat moment raakte haar leven in een stroomversnelling.

© Getty Images

Van de voorpagina naar het witte doek -

Door haar voorpaginafoto werd ze door Marc Allégret (midden) gevraagd om auditie te doen voor zijn film 'Les Lauriers sont coupés', hoewel ze na de auditie te horen kreeg dat ze de rol niet zou krijgen. Belangrijker was echter dat Bardot tijdens de auditie regisseur Roger Vadim (rechts) zou ontmoeten.

© Getty Images

15 en verliefd -

Bardot viel als een blok voor Roger Vadim, hoewel haar ouders er fel op tegen waren en haar naar Engeland dreigden te sturen. Naar verluidt stak ze als vergelding haar hoofd in de oven en kwam ze vervolgens tot het akkoord met haar ouders dat ze tot haar achttiende zou wachten om met Vadim te trouwen.

© Getty Images

Opnieuw de cover van Elle, opnieuw een filmaanbod -

In 1952, verscheen Bardot opnieuw op de cover van Elle, en wist ze vervolgens een kleine rol te bemachtigen in Jean Boyer's 'Crazy for Love' ('Le trou normand') uit 1952, waarin ze samen met de Franse acteur Bourvil speelde.

© Getty Images

Huwelijk en succes met Roger Vadim -

De twee trouwden in 1952 toen Bardot 18 was geworden. Na een aantal rollen in komedies waarin Bardot meestal ondeugende jonge vrouwen speelden, maakte het stel in 1956 samen een melodrama. Deze film luidde niet alleen het internationale sterrendom in voor Bardot, maar ook het einde van haar huwelijk met Vadim.

© Getty Images

'En God Schiep de Vrouw' (1956) -

De door Vadim geregisseerde film 'Et Dieu Créa la Femme' bezorgde het stel internationale roem, maar tijdens de opnames werd Bardot verliefd op haar co-ster Jean-Louis Trintignant, voor wie ze Vadim in 1957 zou verlaten. Haar reputatie als mannenverslindster was geboren.

© Getty Images

Het oog van de regisseur -

Na Vadim's film zou ze nog in vele andere films spelen, waaronder Christian-Jaque's 'Babette Goes to War' ('Babette s'en va-t-en guerre') uit 1959, waarin Bardot naast Jacques Charrier speelde en opnieuw verliefd werd.

© Getty Images

Seks en bevrijding -

Door foto's en films werd Bardot's status van sekssymbool verder gecultiveerd, waarmee ze een nieuw soort macht aan vrouwen verschafte. De actrice was ook het onderwerp van een essay uit 1959 geschreven door de beroemde Franse intellectueel Simone de Beauvoir, die Bardot uitriep tot de 'eerste bevrijde vrouw in het naoorlogse Frankrijk'.

© Getty Images

Tweede huwelijk en moederschap -

In 1959 trouwde Bardot met Jacques Charrier, en in datzelfde jaar, op 25-jarige leeftijd, werd ze zwanger. Ze kreeg haar eerste en enige kind, Nicolas, in 1960, maar onthulde later dat ze eigenlijk geen moeder wilde worden en een hekel had aan haar zwangerschap en het zelfs probeerde te beëindigen.

© Getty Images

Zelfmoordpoging -

Op haar 26e verjaardag in 1960, vlak nadat ze was bevallen, probeerde Bardot haar leven te beëindigen in haar villa in Frankrijk. Ze heeft haar problemen met alcohol en zelf-destructieve depressie beschreven in haar autobiografie 'Initiales B.B.'. Ze schreef: 'Je kunt niet ontsnappen aan de misère die volgt na grote gelukzaligheid.'

© Getty Images

Een leven lang uitgebuit door mannen -

In haar boek wordt de duistere zijde van haar glamoureuze image belicht—geliefden die misbruik van haar maakten, verraad, uitbuiting, en zelfs behandeld worden als een prostituee. Ze wilde een balletdanseres worden maar werd als tiener in een sekssymbool verandert, wat haar zwaar viel. 

© Getty Images

Desondanks ging ze door -

Toen ze nog altijd op het hoogtepunt van haar roem was, scheidde ze van Charrier. Het Franse icoon vertrok in 1963 naar Londen om daar de film 'The Ravishing Idiot' ('Une ravissante idiote'), geregisseerd door Edouard Molinaro, op te nemen. Ze speelde naast de Amerikaanse acteur Anthony Perkins, en door de rol werd ze ook in de Engelstalige wereld beroemd.

© Getty Images

'Le Mépris' (1963) -

'Le Mépris' ('Contempt'), geregisseerd door Jean-Luc Godard, wordt gezien als haar beste film en kwam uit in 1963.

© Getty Images

Consistente inspanning -

In de jaren 60 speelde Bardot in nog meer internationaal-gerichte films, hoewel met weinig groot succes. Het meest opmerkelijk was haar rol in Louis Malle's 'Viva Maria!' uit 1965, voor welke rol ze werd genomineerd met een BAFTA Award voor Beste Buitenlandse Actrice.

© Getty Images

Haar muziekcarrière -

Bardot speelde ook in musicals en maakte vele populaire liedjes in de jaren 60 en 70 in samenwerking met Serge Gainsbourg, Bob Zagury en Sacha Distel, waaronder nummers als 'Harley Davidson' en het beruchte 'Je t'aime... moi non-plus'.

© Getty Images

Derde huwelijk -

In 1966 trouwde Bardot met de German playboy en miljonair Gunter Sachs. Het huwelijk zou drie jaar duren.

© Getty Images

Marianne -

Van 1969 tot 1978 was Bardot het officiële gezicht van Marianne—het nationale symbool van de Franse Republiek dat staat voor vrijheid, gelijkheid, broederschap en reden—die daarvoor altijd anoniem was.

© Getty Images

Het einde van haar acteercarrière -

Haar voorlaatste film was het erotische drama 'Don Juan, or If Don Juan Were a Woman' (1973), geregisseerd door haar ex-man Roger Vadim—hun vijfde film samen. De film vormde het einde van haar carrière als icoon voor seksuele bevrijding, en bestendigde haar in haar beslissing om in 1973 met pensioen te gaan.

© Getty Images

Activisme -

Het was enigszins onverwacht dat de ster zich vervolgens besloot toe te leggen op dierenrechtenactivisme. Ze schijnt gezegd te hebben: 'Ik heb mijn jeugd en mijn schoonheid aan mannen gegeven, nu ga ik mijn wijsheid en mijn ervaring, het beste van mezelf, aan dieren geven.'

© Getty Images

Dierenrechtenactivisme -

Ze was er behoorlijk goed in! Ze leidden de strijd tegen de verkoop van dierenhuiden en bont in Europa en slaagde erin om het couperen van staarten verboden te krijgen en de import van honden- en kattenhuiden aan banden te leggen. Ook werd dankzij haar inspanningen de import in de EU van producten verkregen met de jacht op zeehonden verboden.

© Getty Images

Het ontmantelen van haar seks-imago -

In de jaren die volgden deed Bardot haar best om haar imago als sekssymbool te vernietigen. Ze weigerde cosmetische ingrepen, ze kleedde zich zorgeloos en ze gaf haar beruchte villa in Saint Tropez weg aan haar stichting, waarna ze in een klein huis trok met haar dieren.

© Getty Images

Vierde huwelijk -

In 1992 trouwde ze met de extreem-rechtse Bernard d'Ormale, die een adviseur was van de Franse politicus Jean-Marie Le Pen. Ook steunde ze publiekelijk de extreem-rechtse partij Le Front National.

© Getty Images

Controversiële uitspraken -

Bardot was spoedig terug in de spotlights, maar deze keer voor beledigende opmerkingen over de Islam. Tussen 1996 en 2008 werd ze vijf keer beboet voor haatzaaien.

© Getty Images

Anti-islam -

In een interview uit 1996 met de krant Le Figaro, begon ze haar anti-islam uitspraken met een tirade tegen Eid al-Adha, het traditionele slachten van schapen dat eens per jaar plaatsvindt

© Getty Images

Anti-islam -

Terwijl sommigen haar verdedigden omdat ze het opnam voor dieren, bleef Bardot gedurende de jaren consequent moslims en immigranten beledigen, en schreef ze in 2006 zelfs een open brief aan Nicolas Sarkozy waarvoor ze een boete kreeg van €15,000 voor haatzaaien.

© Getty Images

Homofobie en anti-feminisme - Bardot's autobiografie 'Un Cri Dans Le Silence' uit 2003 was doorspekt met vooroordelen jegens de homoseksuele gemeenschap en bevatte ook anti-feministische sentimenten over wat de plek van de vrouw is (blijkbaar niet in de regering). Recentelijk getuigden haar opmerkingen over de #MeToo beweging ook niet van veel steun.

© Reuters 

De oude tijd is definitief voorbij -

Bardot's leven is getekend door onrecht dat haar werd aangedaan onder het mom van seksuele bevrijding, waaronder ze zwaar heeft geleden, maar haar invloed en ervaring zijn nog altijd relevant en haar verhaal zal een belangrijk onderdeel van de geschiedenis worden.

(Sydney Morning Herald) (The Guardian)

© Getty Images