© Reuters

1846: de zaak Euphrasie Deroux - Euphrasie Deroux was een oude vrijster en de ongehuwde moeder die op 1 februari 1846 haar tweejarige dochtertje Thërèse vermoordde. Ze bekende dat de moord doelbewust was. Met haar werk verdiende ze niet genoeg om het meisje te onderhouden en ook de vader gaf haar geen geld.

© Shutterstock

1846: de zaak Euphrasie Deroux - Uit de autopsie bleek dat de keel van Thérèse was volgepropt met etenswaren, waardoor ze uiteindelijk stikte. Op 22 juni 1846 werd Euphrasie Deroux op de Grote Markt in Bergen onder de guillotine ter dood gebracht.

© Shutterstock

1860: de zaak Coucke en Goethals - Jan Coucke en Pieter Goethals waren twee Vlamingen die in 1860 ter dood werden gebracht voor de roofmoord op een Franstalige weduwe. Het slachtoffer wist vlak voor ze stierf te vertellen dat ze de daders Nederlands had horen spreken en de twee mannen woonden in de streek.

© Shutterstock

1860: de zaak Coucke en Goethals -

De rechtszaak werd volledig in het Frans gevoerd ondanks dat beide verdachten de taal niet of nauwelijks machtig waren. Toen in 1861 alsnog bleek dat de mannen hoogstwaarschijnlijk onschuldig waren, leidde dit een reeks ingrijpende wijzigingen in de Belgische taalwetten.

© Shutterstock

1873: schietincident Verlaine en Rimbaud - De stormachtige relatie tussen de getrouwde Franse dichters Paul Verlaine en de tien jaar jongere Arthur Rimbaud is bijna even legendarisch als hun poëzie zelf.

© Getty Images

1873: schietincident Verlaine en Rimbaud - Toen tijdens een verblijf in Brussel Rimbaud de relatie beëindigde, raakten de twee slaags met elkaar, waarna Verlaine zijn minnaar twee keer beschoot. Hij werd hiervoor veroordeeld tot anderhalf jaar gevangenisstraf.

© Shutterstock

1886: Gustave Van der Smissen - Gustave Van der Smissen was een Belgische strafpleiter en politicus, wiens naam toch altijd in verband zal worden gebracht met de moord op zijn overspelige vrouw, Alice Renaud, in 1886.

© Shutterstock

1886: Gustave Van der Smissen -

Aanvankelijk werd hij veroordeeld tot 15 jaar gevangenisstraf. Echter, vanwege een vormfout kwam er een nieuw proces, waarin nieuw bewijs (waaronder een briefwisseling van Renaud met een minnaar) werd toegelaten. Deze keer werd hij veroordeeld tot tien jaar, waarvan hij er wegens een wetswijziging uiteindelijk twee zou uitzitten.

© Shutterstock

1906: de kindermoord in de Zwaluwenstraat - Op 7 februari 1906 werd aan de Zwaluwenstraat 22 in Brussel een gruwelijke ontdekking gedaan. In een doos voor de deur werd een zwaar verminkt kinderlijk ontdekt. Al snel bleek het om de achtjarige Jeanne Van Calck te gaan.

© Shutterstock

1906: de kindermoord in de Zwaluwenstraat - Het meisje was verkracht en uiteindelijk gestikt in haar braaksel nadat haar onder dwang sterke drank was toegediend. Ook waren haar benen afgehakt. Deze werden een week later teruggevonden, eveneens verpakt in een doos. De moord werd opgelost.

© Shutterstock

1978-89: de zaak Haemers - Patrick Haemers was een Belgische gangster die vooral herinnerd zal blijven als de ontvoerder van de voormalige Belgische premier Paul Vanden Boeynants in 1989.

© All rights Reserved/Flickr

1978-89: de zaak Haemers - Na het betalen van losgeld werd de politicus na een maand ongedeerd vrijgelaten. Met een lange gevangenisstraf in het verschiet pleegde Haemers in 1993 zelfmoord in de gevangenis.

© Reuters

1982-85: de bende van Nijvel -

De beruchte Bende van Nijvel liet tussen 1982 en 1985 een spoor van dood en verderf achter in Belgisch Brabant door het plegen van een reeks bloedige roofovervallen op met name Delhaize supermarkten. Er vielen in totaal 28 doden en de gemaakte buit was zeer gering. Aangezien de misdaden nooit zijn opgehelderd heeft dit geleid tot speculaties dat het om politiek terrorisme ging. Hier is echter nooit overtuigend bewijs voor gevonden.

© Reuters

1983-85: de CCC - Aan politiek terrorisme werd nooit getwijfeld bij de aanslagen van de CCC. De links-extremistische terreurgroep was rond dezelfde tijd als de Bende van Nijvel actief. De organisatie pleegde tussen 1984 en 1985 veertien aanslagen. Hoewel aangekondigd overleden er toch twee brandweerlieden bij bluswerkzaamheden.

© Reuters

1983-85: de CCC -

Met de arrestatie van vier kopstukken van de groep in 1985 werd het CCC ontmanteld. Bijna gelijktijdig eindigden ook de acties van de Bende van Nijvel. 

© Reuters

1985-89: de zaak Pándy - András Pándy was een tot Belg genaturaliseerde Hongaarse dominee die samen met zijn dochter Agnès twee van zijn ex-vrouwen, drie van zijn stiefkinderen en de zoon van zijn eerste ex-vrouw vermoordde.

© Reuters

1985-89: de zaak Pándy - Met zijn eerste vrouw (Ilona Sores) kreeg hij drie kinderen, waaronder Agnès (rechts), die hij vanaf haar elfde jaar misbruikte en met wie hij uiteindelijk de moorden zou plegen.

© Reuters

1985-89: de zaak Pándy - Met Ilona Sores kreeg hij naast Agnès ook Zoltan en Daniel. Na zijn scheiding met Ilona trouwde hij met Edit Fintor, reeds moeder van drie dochters: Timea, Tünde en Andrea. Met haar kreeg hij nog eens twee kinderen, András Jr. en Réka.

© Reuters

1985-89: de zaak Pándy - In 1988 werden Ilona Sores en haar zoon Daniël doodgeschoten door Agnès. Toen zijn andere zoon Zoltán sporen vond werd ook hij doodgeschoten. Ook Tünde en Andrea werden in koelen bloede vermoord.

© Reuters

1985-89: de zaak Pándy - Andras en Agnès hadden sinds haar elfde een incestueuze relatie. Hun modus operandi bestond eruit hun slachtoffers dood te schieten, in stukken te snijden en de lichaamsdelen vervolgens in zuur te laten oplossen.

© Reuters

1985-89: de zaak Pándy - De zaak kwam pas in 1993 aan het licht wanneer Agnès haar vader aangeeft bij de politie voor verkrachting. In eerste instantie werd er echter niets mee gedaan. Pas in 1997, na de Dutroux-affaire, werd er opnieuw naar de zaak gekeken. In 2002 werden ze veroordeeld. Hij tot levenslang en zij tot 21 jaar, waarvan ze er slechts dertien zou uitzitten. Net als Michelle Martin werd zij in een klooster geplaatst.

© Reuters

1995-96: zaak-Dutroux -

De zaak Dutroux staat iedereen van een zekere leeftijd in het geheugen gegrift. De monsterlijke misdaden van het 'beest van België' deden het land schudden op haar grondvesten. Marc Dutroux en zijn vrouw, de medeplichtige Michelle Martin, hebben de ontvoering, marteling en verkrachting van zes meisjes op hun geweten. Slechts twee van hen (Sabine Dardenne en Laetitia Delhez) overleefden het.

© Reuters

1995-96: zaak-Dutroux -

Julie Lejeune, Mélissa Russo, An Marchal en Eefje Lambrecks overleden allemaal tijdens hun gevangenschap. Al snel bleek dat het Belgische politieapparaat grove fouten had gemaakt in hun onderzoeken. Zo werd een verband tussen de ontvoeringen van Waalse meisjes Julie en Melissa en de Vlaamse meisjes An en Eefje wekenlang ontkend. Ook had men een VHS-band van Dutroux op het bureau liggen. Er was echter geen videorecorder aanwezig, dus werd hij nooit afgespeeld.

© Reuters

1995-96: zaak-Dutroux - Dutroux en zijn vrouw waren in 1989 reeds veroordeeld voor de verkrachting van vijf meisjes. Echter kwamen ze na een derde van hun straf te hebben uitgezeten weer vrij. De tragedie, de verontwaardiging en het diepe wantrouwen van het Belgische volk jegens haar justitiële apparaat leidde in 1996 tot de Witte Mars, waaraan 300.000 mensen deelnamen. De betoging was een betuiging van solidariteit met alle uitgebuite kinderen en een roep om beter rechtsstelsel.

© Reuters

1989: de zaak Fourniret - Michel Fourniret is een Franse seriemoordenaar die een levenslange gevangenisstraf uitzit vanwege het ontvoeren, verkrachten en vermoorden van tenminste zeven meisjes en jonge vrouwen in Frankrijk en België.

© Reuters

1989: de zaak Fourniret - Het monster van de Ardennen zoals zijn bijnaam luidt (naar de plek waar hij veel zijn slachtoffers begroef), werd aangegeven door zijn vrouw Monique Olivier, die na het vonnis van Michelle Martin (30 jaar) angst kreeg. In 2018 bekende hij nog twee moorden op jonge vrouwen, die op de Engelse Joanna Parish en Marie-Angèle Domece.

© Reuters

1989: de zaak Fourniret - Fourniret pleegde zijn misdaden tussen 1987 en 2001. In 1989 vermoordde hij het twaalfjarige meisje Elisabeth Brichet. Haar lichaam werd pas in 2004 teruggevonden, waarna een begrafenisdienst (foto) kon worden gehouden.

© Reuters

1992: Loubna Benaïssa - Op 5 augustus 1992 verdween het negenjarige meisje Loubna Benaïssa. Het meisje ging naar de supermarkt op twee minuten lopen van haar huis om een pakje yoghurt te halen en keerde nooit meer huiswaarts.

© Reuters

1992: moord op Loubna Benaïssa -

Pas in 1997 kwam men erachter dat ze ontvoerd, verkracht en vermoord was door de pompbediende Patrick Derochette, die aanvankelijk werd aangehouden, maar weer werd vrijgelaten omdat hij een alibi zou hebben gehad.

© Reuters

1992: moord op Loubna Benaïssa - Loubnas stoffelijk overschot werd in de garage van Derochettes tankstation in Elsene teruggevonden. Ook hier was de Dutroux-affaire reden voor heropening van de zaak. Opnieuw bleek dat de Belgische politie grove fouten had gemaakt in het onderzoek naar de verdwijning.

© Reuters

1994: de verdwijning van Kim en Ken - De verdwijning van Kim en Ken is één van de meest beruchte 'cold cases' van België. Op 4 januari 1994 gingen de tienjarige Kim en de achtjarige Ken Heyrman buitenspelen. De Antwerpse broer en zus zouden nooit meer thuiskomen. Enkele weken later werd Kim's levenloze lichaam ontdekt in de Antwerpse haven. Van Ken ontbreekt nog steeds elk spoor.

© Reuters

1998: de zaak-Adamu - Op 22 september 1998 overleed Semira Adamu, een Nigeriaanse asielzoekster die naar eigen zeggen aan een gedwongen huwelijk probeerde te ontkomen, tijdens een zeer hardhandige gedwongen uitwijzingspoging van de Belgische rijkswacht.

© Reuters

1998: de zaak-Adamu - De twintigjarige vrouw was zeer agressief en kreeg door de rijkswachten een kussen in haar gezicht gedrukt om bijten te voorkomen, waarna ze ook nog eens bovenop haar gingen liggen om haar in bedwang te houden. Semira kreeg geen lucht meer en belandde in een coma. Reanimatie mocht niet meer baten.

© Reuters

1998: de zaak-Adamu - De dood van de Nigeriaanse vrouw leidde tot een grote discussie over de toenmalige uitzettingsprocedures en uiteindelijk zelfs tot het aftreden van Minister van Binnenlandse Zaken Louis Tobback. De vier rijkswachters werden allen veroordeeld tot symbolische straffen. Nog steeds wordt ieder jaar op 22 september stilgestaan bij de tragische gebeurtenis.

© Reuters