▲Een seriemoordenaar is iemand een reeks moorden op zijn geweten heeft. Gelukkig kent Nederland er niet heel veel.

▲'Het Beest van Harkstede', zoals zijn bijnaam luidde, werd maar liefst twee keer voor moord veroordeeld. In totaal vermoordde hij vijf vrouwen.

▲Van Eijk heeft in zijn jeugd al de nodige problemen. Hij is een buitenbeentje en stond in het dorp bekend als een 'dierenbeul'. Hij kreeg de bijnaam 'Gekke Willempie'.

▲Ruim drie jaar later sloeg hij wederom toe. Zijn nieuwe slachtoffer werd gevonden in een maïsveld en werd met een mes om het leven gebracht.

▲Van Eijk werd door diverse mensen gesignaleerd op zijn brommer rondom het plaats delict. Niet veel later bekende hij beide moorden.

▲Hij kreeg 18 jaar cel en TBS. Tijdens de zitting kwamen details vrij van de moorden die zo walgelijk waren, dat aanwezigen ervan moeten overgeven. In de kliniek waar hij behandeld werd, werd hij omschreven als een van de moeilijkste cliënten ooit.

▲Tijdens zijn verblijf in de TBS-kliniek kreeg hij een relatie met ene Adri. Ze trouwden en in 1990 werd hij vrijgelaten, waarna ze verhuisden naar Harkstede. Het gaat snel bergafwaarts met het stel.

▲In 1993 werd in een sloot het stoffelijk overschot van de jonge prostituee Michelle Fatol gevonden. Niet veel later werd een andere prostituee, Annelies Reinders, eveneens dood aangetroffen.

▲De politie komt Van Eijk op het spoor toen in 2001 het lichaam van Sasja Schenker werd gevonden.

▲Hij bekende de moorden op Michelle Fatol, Annelies Reinders en Sasja Schenker.

▲De politie schakelde graafmachines in en spitte zijn tuin door op zoek naar eventuele andere lichamen van vrouwen, zonder resultaat.

▲Hij werd uiteindelijk veroordeeld tot levenslang voor de moord op Sasja Schenker en voor doodslag op Michelle Fatol en Annelies Reinders. Alleen voor deze zaken was voldoende bewijs voor een veroordeling.

▲Journalist Sytze van der Zee schreef een boek over hem, 'Anatomie van een seriemoordenaar - het beest van Harkstede'.

▲Een andere bekende seriemoordenaar was een vrouw, Maria Swanenburg. Ze kreeg de bijnamen 'Goeie Mie' en 'De Leidse Gifmengster'.

▲De vrouw, die in Leiden werd geboren, heeft een bijzonder record op haar naam staan in het Guinness Book of Records. Ze staat erin vermeld als de 'grootste gifmengster aller tijden'.

▲Ze groeide op in een arme wijk van Leiden en kreeg de bijnaam 'Goede Mie' omdat ze zich ontfermde over zieke ouderen.

▲Ondertussen sloot Swanenburg echter levensverzekeringen op naam van degenen die ze verzorgde.

▲Rond 1880 begon ze haar mensen stelselmatig te vergiftigen met arsenicum.

▲Eerst ging het alleen om buurtgenoten. Ze werd niet verdacht omdat ze bekend stond als de 'lieve verzorgster' die ouderen bijstond in hun laatste dagen. Vervolgens streek zij de opbrengsten van de afgesloten polissen op.

▲Ook haar familie bleef vergiftiging niet bespaard. Haar tante, twee neven en haar schoonzuster behoorden tot haar slachtoffers.

▲Uiteindelijk vergiftigde ze meer dan 100 mensen, waarvan er minstens 27 overleden.

▲Haar misdaden kwamen aan het licht toen ze haar pijlen op een heel gezin had gericht. Niet alle gezinsleden overleden en klaagden vervolgens over de smaak van de gortepap.

▲Ze heeft nooit bekend. Ze werd overigens volledig toerekeningsvatbaar verklaard. Ze werd in 1885 veroordeeld tot een levenslange gevangenis straf. Na 30 jaar te hebben vastgezeten, overleed ze op 75-jarige leeftijd in de gevangenis in 1915.

▲Spruit stond bekend als de 'Donald Duck-colporteur'. Hij bracht in Amsterdam het kinderblaadje rond. In ruil voor Donald Ducks, ontmoette hij jonge jongetjes op wie hij ontucht pleegde.

▲In 1971 lokte Spruit een 9-jarig jongetje mee, Bastiaan 'Basje' Bloemena. Aldaar ontnam hij het jongetje zijn leven.

▲Het lichaam van de jongen werd twee dagen later aangetroffen door een visser. Het was gewikkeld in een opvallend kleed.

▲Spruits echtgenote herkende het maar hij wist haar de mond te snoeren.

▲Drie jaar later sloeg hij opnieuw toe. Hij ontvoerde een meisje, waarvan hij aanvankelijk dacht dat ze een jongetje was. Uit woede wurgde hij haar.

▲Na de moord stopte hij haar in een blauwe wasmand. Hij ging terug en bracht de tijdschriften rond. Daarna dumpte hij het lichaam.

▲Drie dagen later werd Spruit gearresteerd. De buurt merkte op dat tijdschriften later werden ontvangen dan normaal, waardoor hij door de mand viel. Hij bekende.

▲Na zijn arrestatie kwam er veel over hem aan het licht. Zo bleek hij meermaals te zijn aangeklaagd voor ontucht met minderjarige jongens. In 1975 werd hij veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf en TBR (tegenwoordig TBS).

▲In 1989 kreeg hij te horen dat hij niet vervroegd werd vrijgelaten. Een dag na deze uitspraak pleegde Spruit zelfmoord.

▲Van 1970 en 1975 werkte hij met demente ouderen in Kerkrade. Daar heeft hij naar eigen zeggen bejaarden 'uit hun lijden verlost'.

▲Dat 'verlossen' ging erg ver, Hooijmaijers werd verdacht van betrokkenheid bij het overlijden van maar liefst 259 ouderen. Voor vijf werd hij er veroordeeld. Zijn slachtoffers kwamen aan hun einde door een hoge dosis insuline en valium.

▲In 1977 werd 'Dikke Frans' veroordeeld tot 18 jaar celstraf. Hij kwam in 1987 vervroegd vrij. Op 20 augustus 2006 stierf hij een natuurlijke dood.

▲De ogenschijnlijk charmante Hans van Zon, was niet zo vriendelijk als hij er wellicht uitzag. Van Zon werd schuldig bevonden aan drie moorden.

▲In 1967 vermoordde Van Zon zijn ex-vriendin. Hij liet het lijken op een roofmoord. Zijn moordwapen was een loden pijp. Naar verluidt gaf hij de gestolen sieraden aan zijn vriendin ten tijde van de moord.

▲Het verhaal gaat dat Van Zon zijn daad opbiechtte aan 'Ouwe Nol', een bekende in de Utrechtse onderwereld. Vanaf dat moment ging het goed mis met Van Zon.

▲In opdracht van 'Ouwe Nol' pleegde hij twee roofmoorden. Bij de derde, een voormalige liefde van 'Ouwe Nol', ging het mis. Ze overleefde het en wees Van Zon als schuldige aan.

▲Na zijn vrijlating volgde de pers hem op de voet. Zijn leven stond in het teken van veelvuldig drankgebruik. Dit leidde tot zijn dood in 1998. Hij werd verdacht van andere moorden, maar wegens gebrek aan bewijs nooit vervolgd.

▲

Onder meer door getuigenverklaringen kwam het balletje aan het rollen. Er werden lichamen opgegraven en er werden sporen van arseen aangetroffen.

▲

'Dikke Frans', zo luidde de bijnaam van deze seriemoordenaar. Met zijn forse postuur stond hij bekend als een barmhartige Samaritaan die bejaarden verzorgde.

▲

Hij kreeg fantasieën over het vermoorden van vrouwen en greep zijn kans toen hij de 15-jarige Cora oppikte, die de bus had gemist en aan het liften was. Hij wurgde haar. De politie kwam hem op dat moment niet op het spoor.

▲

In 1967 werd hij gearresteerd en in 1970 veroordeeld tot levenslang. Dit kreeg grote media aandacht. Hij zat 28 jaar zijn vast totdat hij in 1986 op vrije voeten kwam.

▲

We kennen het fenomeneen, gelukkig, voornamelijk van tv. Maar ook Nederland kent figuren die meerdere moorden hebben gepleegd.

Ontdek hier meer over de lugubere kant van Nederland.