Reken er maar niet op dat deze sterren met je op de foto gaan
Toen Joan Crawford een tiener was, lang voordat ze een grote naam werd, speelde ze naar verluidt in een korte volwassen film genaamd 'Velvet Lips'. Toen ze eenmaal een ster was en getekend had bij MGM Studios, deden ze er alles aan om de film in handen te krijgen en te vernietigen, voordat deze weer zou kunnen opduiken en haar carrière zou schaden.
Er wordt zelfs beweerd dat MGM-producent Eddie Mannix samenwerkte met de maffia in zijn pogingen om de film te bemachtigen. Ze spoorden enkele afpersers op die beweerden dat ze de film konden overhandigen in ruil voor US $100.000 (destijds een enorm bedrag). Één versie van het verhaal zegt dat Mannix het geld gewoon betaalde. Een ander suggereert dat hij de afpersers vertelde dat hij ze $ 25.000 voor de film zouden geven en als ze zijn aanbod afwezen, dan zou de maffia ze uitschakelen. Hoe dan ook, de film bereikte nooit het publiek.
De echtgenoot van Jean Harlow, producer Paul Bern, zou in 1932 zelfmoord hebben gepleegd in hun huis. De politie vond een bizar briefje dat hij voor Harlow had achtergelaten, waarin hij zich verontschuldigde voor het onrecht dat hij haar had gedaan. De laatste regel luidt: 'Je begrijpt dat gisteravond maar een komedie was.' De politie had geen idee waar hij het over had en Harlow weigerde commentaar te geven.
Voordat hij met Harlow trouwde, had Bern een serieuze relatie gehad met een vrouw genaamd Dorothy Millette. Op een dag raakte ze in coma en dokters vertelden Bern dat ze nooit meer wakker zou worden. Tien jaar later had hij een compleet nieuw leven met Jean Harlow, toen hij erachter kwam dat Millette uit haar coma ontwaakte en hem wilde zien.
Bern regelde dat Millette naar zijn huis kwam vermoedt wordt is dat hij Jean heeft verzocht het huis te verlaten. Dat heeft waarschijnlijk tot een ruzie geleid. De volgende dag werd Bern dood aangetroffen, met een pistool en de vreemde brief naast hem. Negen dagen later werd Millette's lichaam gevonden in een rivier en er werd aangenomen dat ze zelfmoord had gepleegd. De hele situatie is vreemder dan fictie.
Sommigen zullen zich Howard Hughes herinneren als de recordbrekende piloot die werd gespeeld door Leonardo DiCaprio in de film 'The Aviator' uit 2004. Hij was zelf ook filmproducent en creëerde het oorlogsdrama 'Hell's Angels' in 1930. Hij was vastbesloten om de meest realistische en opwindende vliegtuigbeelden te maken die ooit waren gezien.
Hughes bereikte zijn doel, maar tegen een hoge prijs. Het duurde drie jaar om de film te maken en kostte 4 miljoen dollar, wat destijds astronomisch was. De kosten wat betreft menselijke levens waren echter nog hoger. Hughes bleef de stuntpiloten pushen om nog extremere en gevaarlijkere tricks te doen, en drie stierven tijdens hun inspanningen.
Hoewel Marlene Dietrich en Greta Garbo veel overeenkomsten hadden, omdat ze rond dezelfde tijd en op dezelfde leeftijd vanuit Europa naar Hollywood kwamen, hadden ze met elkaar niet zoveel op. Niet in het openbaar in ieder geval. Er was een groot geschil rond een verloren film genaamd 'The Joyless Street' (1923). Garbo verscheen in de film, en sommigen beweren dat Dietrich dat ook deed, maar Dietrich ontkende het stellig.
Een filmhistoricus heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar de overgebleven beelden en bevestigde dat Dietrich in de film zat. Ze gelooft ook dat de reden dat Dietrich daarover loog is dat de twee vrouwen een intense maar kortstondige affaire hadden tijdens het filmen van 'The Joyless Street', waardoor ze beiden de rest van hun leven verbitterd tegenover elkaar bleven.
Lana Turner had een gevaarlijke smaak in mannen. In 1958 had ze een relatie met een bekende gangster genaamd Johnny Stompanato. Stompanato werd op een dag doodgestoken gevonden in het huis van Turner en haar 14-jarige dochter werd gearresteerd voor de moord.
Turner's dochter legde uit dat ze uit zelfverdediging had gehandeld, in een poging haar moeder te beschermen tegen Stompanato's geweld. Turner ging zelf naar de tribune om de gebeurtenissen van die gruwelijke nacht uit te leggen. Uiteindelijk oordeelde de jury dat het een gerechtvaardigde daad van zelfverdediging was. Geruchten deden daarna de ronde dat het Turner was die hem had vermoord en dat ze haar dochter ervan overtuigde de schuld op zich te nemen.
Er wordt algemeen aangenomen dat Walt Disney een antisemiet was, hoewel er weinig bewijs is om dit hard te maken. Hoe dan ook, hij had er geen probleem mee om zich te associëren met trotse en uitgesproken antisemieten.
In 1938 nodigde Disney nazi-filmmaker Leni Riefenstahl uit naar Disneyland voor een tour. Dit was kort na de Kristallnacht en Riefenstahls beroemdste propagandafilm, 'Triumph of the Will' (1935), was al in omloop. Disney was het enige studiohoofd dat Riefenstahl verwelkomde toen ze Hollywood bezocht.
Judy Garland tekende bij MGM toen ze in haar vroege tienerjaren was en toen had ze al te maken met de druk om dun te blijven en buitensporige uren te werken. Op 14-jarige leeftijd beledigden producers en crewleden haar uiterlijk, ze scholden haar uit en zeiden ze dat ze eruitzag als een 'dik varkentje met staartjes'.
Toen ze 18 was dwong MGM-oprichter Louis B. Mayer
haar tot een extreem dieet dat voornamelijk bestond uit koffie, sigaretten en dieetpillen. De zogenaamde 'peppillen' werden gebruikt om Garland dun en wakker te houden zolang ze haar nodig hadden om te werken. Dan zouden ze haar slaappillen geven zodat ze een paar uur kon slapen en haar weer wakker maken met de peppillen. Ze gaven haar waarschijnlijk ook amfetaminen en barbituraten waardoor ze uiteindelijk een ernstige drugsverslaving ontwikkelde, waar ze op 47-jarige leeftijd aan overleed.
Judy Garland was niet het enige slachtoffer van dit giftige management. Debbie Reynolds herinnert zich dat ze door MGM Studios naar een dokter werd gestuurd voor 'vitamineshots' omdat haar gezondheid te lijden had onder de lange werkuren. De shots waren eigenlijk amfetaminen en waren ook bedoeld om haar gewicht onder controle te houden. Gelukkig weigerde ze.
Enkele van Hollywood's grootste sterren zoals Judy Garland, Jean Harlow en Joan Crawford werden onder druk gezet om abortussen te ondergaan door de studio's waar ze onder contract stonden. Studio's beheersten het leven van hun acteurs in een mate die tegenwoordig ondenkbaar is.
Talloze sterren lieten tegen hun wil abortussen regelen door de studio's. Als een actrice ongehuwd was of een affaire had, dan zou ze onder een pseudoniem naar het ziekenhuis worden gestuurd om de procedure te ondergaan.
Ingrid Bergman was een 'gelukkig getrouwde'. Tijdens het filmen van de film 'Stromboli' uit 1949, kreeg Bergman een affaire met de Italiaanse regisseur Roberto Rossellini. Ze waren toen allebei getrouwd en verlieten hun echtgenoten voor elkaar, deels omdat Bergman zwanger werd.
Dit verwoestte de reputatie van Bergman volledig en ze verloor haar vele fans. Zoals in die tijd gebruikelijk was, voelden politici en publieke figuren de behoefte om zich uit te spreken en haar gedrag aan de kaak te stellen. Iemand noemde haar zelfs 'een krachtige kwade invloed'. Bergman en Rossellini trouwden en kregen twee kinderen. Een tijdje later scheidden ze, maakte ze meer geweldige films en het schandaal werd een vage herinnering in de publieke geest.
George Reeves was de originele Superman. Hij stierf in 1959 en hoewel er werd beweerd dat hij zelfmoord pleegde, waren er geruchten dat het moord betrof. Latere analyse suggereert dat het onwaarschijnlijk is dat hij door eigen toedoen stierf. Reeves had een affaire met de vrouw van de machtige Hollywood-producent Eddie Mannix. En zoals we weten uit het Joan Crawford-verhaal , had Mannix connecties met de maffia.
Charlie Chaplin trouwde vier keer in zijn leven. Hij was 29 toen hij voor het eerst trouwde en 53 toen hij voor het laatste. Maar zijn vrouwen bleven elke keer ongeveer dezelfde leeftijd..Zijn eerste twee vrouwen waren 16 jaar oud. Hij trouwde met de tweede in Mexico om de wetten van Californië te omzeilen.
Chaplin trouwde met zijn derde vrouw toen hij 47 was en zij 20. Zijn vierde vrouw was 18 jaar.
Peg Entwistle was een jonge Britse actrice die naar de VS kwam om haar droom na te jagen om een ster te worden. Ze speelde samen met Humphrey Bogart in een toneelstuk en kreeg daarna nog een paar andere kleine rollen, maar er volgde niet veel op haar grote theaterdebuut. Helaas sloeg de Grote Depressie toe en werd het moeilijker om aan rollen te komen. Ze verloor haar contract bij RKO-studio's en had weinig hoop meer om beroemd te worden.
Op 16 september 1932 verliet Entwistle haar huis met de mededeling dat ze naar de drogist ging. In plaats daarvan liep ze naar het beroemde Hollywood-bord, klom naar de top van de letter 'H' en wierp zich eraf. Ze was 24 jaar oud. Haar dood is sindsdien berucht geworden en ze staat bekend als het Hollywood-tekenmeisje. Een deel van haar verhaal werd verteld in het Netflix-drama 'Hollywood'.
Ted Healy was een vaudeville-artiest, komiek en de maker van The Three Stooges. Hij stierf in 1937 nadat hij op brute wijze was mishandeld buiten de Trocadero-nachtclub in LA. De verhalen over zijn dood lopen sterk uiteen, waardoor velen dachten dat er machtige mensen bij betrokken waren en dat er een doofpotoperatie was georganiseerd.
Volgens sommige rapporten waren de mannen die Healy vermoordden acteur Wallace Beery, toekomstige 'Batman'-producent Cubby Broccol en een gangster uit New York. Het gerucht gaat dat grote namen binnen Hollywood, zoals Louis B. Mayer en Eddie Mannix, het hebben verdoezeld.
Spade Cooley was een uiterst succesvolle countrymuziekster die zelfs zijn eigen tv-show had. Maar hij had de reputatie opvliegend te zijn en dit werd alleen maar erger naarmate hij meer succes kreeg. Hij werd paranoïde en had de gewoonte om al zijn geld er doorheen te jassen.
Hij raakte ervan overtuigd dat zijn tweede vrouw, Ella Mae, een affaire had en ging door het lint. Hij sloeg haar urenlang in het bijzijn van hun dochter, tot ze dood was. Hij werd veroordeeld voor haar moord, maar zijn beroemde vrienden lobbyden bij de toenmalige gouverneur Ronald Reagan om Cooley gratie te verlenen. Om de een of andere reden stemde hij toe. Cooley stierf echter aan een hartaanval voordat hij gratie kon krijgen.
Bronnen: (History) (Den of Geek) (Vanity Fair) (Chicago Tribune) (Town & Country) (Ranker)
Geloof het of niet, de Hollywood-schandalen uit vervlogen tijden waren nog wilder dan degene die vandaag de revue passeren. De samenleving was een stuk traditioneler dan nu, maar dat betekende ook dat machtige studio's en machtige mannen weg konden komen met misdadige praktijken, waaronder zelfs moord. Maar ook de vrouwen waren niet heilig.
De Gouden Eeuw van Hollywood duurde van de jaren twintig tot de jaren zestig. Echter was het niet voor iedereen een gouden tijd. Klik verder om de meest schokkende Hollywood-schandalen te ontdekken die gek genoeg nog vaak in het collectieve geheugen staan.
Hollywood-schandalen die de geschiedenis is vergeten
Dit kan toch niet echt gebeurd zijn?!
BEROEMDHEDEN Old hollywood
Geloof het of niet, de Hollywood-schandalen uit vervlogen tijden waren nog wilder dan degene die vandaag de revue passeren. De samenleving was een stuk traditioneler dan nu, maar dat betekende ook dat machtige studio's en machtige mannen weg konden komen met misdadige praktijken, waaronder zelfs moord. Maar ook de vrouwen waren niet heilig.
De Gouden Eeuw van Hollywood duurde van de jaren twintig tot de jaren zestig. Echter was het niet voor iedereen een gouden tijd. Klik verder om de meest schokkende Hollywood-schandalen te ontdekken die gek genoeg nog vaak in het collectieve geheugen staan.