Zes maanden nadat ze hun presidentiële termijn hebben beëindigd, ontvangen voormalige staatshoofden een toelage voor zakelijke aangelegenheden en overheidsaangelegenheden. Het geld zou moeten helpen bij hun overgangsproces.
Hoewel het geen echte regel is, mag een voormalige president niet kwaad spreken over een andere president. Gebaseerd op een ongeschreven traditie van het Witte Huis wordt van gepensioneerde presidenten verwacht dat ze zich buiten de zaken van de huidige en voormalige staatshoofden houden.
Via een wet van het Congres uit 2001 verdient de Amerikaanse president een jaarsalaris van 400.000 dollar. Nadat ze hun ambt hebben verlaten, blijven ze een door de belastingbetaler gefinancierd salaris ontvangen, wat ongeveer de helft is van wat ze in het Witte Huis verdienden.
Voormalige presidenten ontvangen nog steeds briefings over de nationale veiligheid, hoewel ze niet zo vaak updates krijgen als de zittende POTUS. Dit is voor het geval ze advies hebben voor de huidige administratie of als ze door de pers naar de situatie worden gevraagd.
De regering zorgt ervoor dat voormalige presidenten een kantoor en personeel krijgen om hun ex-presidentiële taken uit te voeren. Ze ontvangen ook een stipendium om de kantoorruimte en de salarissen van hun personeel te betalen.
Omdat hackers tegenwoordig zo gewiekst zijn, wordt het zelf aanschaffen van apparaten zonder dat daar grondig onderzoek naar is gedaan, gezien als inbreuk op de veiligheid.
De Presidential Libraries Act van 1955 stelt dat elke president moet toezien op de oprichting van een bibliotheek in zijn naam. Ze worden ook aangemoedigd om presidentiële papieren en ander historisch materiaal te doneren als een vorm van openbare dienst voor de natie.
Huidige én voormalige presidenten worden 24/7 in de gaten gehouden door de geheime dienst. Spontane acties zoals last minute besluiten een hapje buiten de deur te eten, zijn daarom uit den boze. Agenten moeten ruim van tevoren op de hoogte worden gesteld om ze voor te bereiden op openbare uitstapjes en vakanties.
Nadat ze hun kantoor hebben verlaten, zullen agenten van de geheime dienst altijd in de buurt zijn, waar ze ook gaan. Zelfs bij officiële en privéaangelegenheden.
Vanwege de beveiliging door de geheime dienst, worden zelfs normale, alledaagse dingen zoals koffie halen bij Starbucks lastig. Stel je voor dat een weg moet worden afgesloten voor enkel een latte macchiato!
Om hun veiligheid te garanderen, zelfs nadat hun presidentiële termijn voorbij is, mogen ze nooit meer op de openbare weg rijden. De regel werd ingesteld na de moord op John F. Kennedy in 1963.
Na de dood in 1945 van de viervoudig gekozen president Franklin D. Roosevelt, werd het 22e amendement geratificeerd om te voorkomen dat een president meer dan twee termijnen zou dienen.
Voormalige Amerikaanse presidenten hebben recht op staatsbegrafenissen, die ze al plannen bij hun inauguratie. Als ze voor een staatsbegrafenis hebben gekozen, omvat de ceremonie vaak een soort militaire processie met overvliegende straaljagers. Het is ook een federale wet dat Amerikaanse vlaggen gedurende 30 dagen na de dood van een president halfstok moeten hangen.
Gezien de aard van het werk weten voormalige presidenten veel gevoelige informatie. Dit maakt ze doelwitten voor andere regeringen die eventueel tot omkoping overgaan in ruil voor staatsgeheimen. Om deze reden is het illegaal voor hen om geheime informatie te delen die ze tijdens hun presidentschap hebben opgepikt.
Wanneer voormalige presidenten Washington bezoeken, worden ze verzocht om te verblijven in een presidentieel herenhuis genaamd Blair House. Ooit gekocht door de federale overheid in de jaren 1950. In de kelder zijn er accomodaties waar de geheime dienst kan worden gehuisvest.
Ex-presidenten nemen regelmatig deel aan diplomatieke en humanitaire activiteiten in het buitenland in dienst van de VS. Hun reiskosten worden vergoed, evenals alle andere kosten die verband houden met hun beroepsleven.
Als ze geen toegang meer hebben tot Air Force One, gebruiken de meeste voormalige presidenten privéjets. Dit komt omdat ze een hoger beveiligingsniveau bieden. Niet bepaald vervelend.
Als voormalige president bent, kun je privacy wel op je buik schrijven. De geheime dienst neemt zelfs hun post en pakketten door. Het klinkt misschien overdreven voorzichtig, maar de geheime dienst heeft met succes explosieven geïdentificeerd die gericht waren aan de voormalige presidenten Bill Clinton en Barack Obama.
Dankzij de Presidential Records Act van 1978 wordt elk bericht dat de president verzendt of ontvangt tijdens zijn presidentschap openbaar bewaard en kan niet worden vernietigd. Dit geldt ook na het verlaten van het kantoor.
Als een voormalige president privacy boven veiligheid verkiest, kunnen ze de beveiliging van de geheime dienst weigeren. De geheime dienst beschermt alleen degenen die de bescherming accepteren. Richard Nixon deed dit in zijn latere jaren.
Zodra een president zijn ambt verlaat, kunnen ze niet langer in het Witte Huis wonen. Het verlaten van de beroemde residentie en werkplek markeert het einde van hun presidentschap.
Een voormalig vice-president kan als president dienen, maar andersom is dit niet mogelijk. Dit komt omdat het 22e amendement voorkomt dat een president meer dan twee termijnen actief is. Als Barack Obama bijvoorbeeld na zijn eigen presidentschap als vice-president onder Joe Biden zou dienen, zou het zijn verantwoordelijkheid zijn om als president in te grijpen als Biden om de een of andere reden zijn taken niet zou kunnen vervullen. Dit zou Obama voor de derde keer president maken, en dat mag niet.
Terwijl ze in functie zijn, zijn presidenten bij machte om iemand gratie te verlenen voor een federaal misdrijf. Maar zodra hun tijd in het Witte Huis voorbij is, is dit voorrecht dat ook.
Niet alleen moest Richard Nixon aftreden na het Watergateschandaal, er stond hem ook een zware straf te wachten. Maar toen zijn vice-president Gerald Ford aantrad, verleende Ford volledige gratie aan Nixon. Alle misdaden waarvan hij zou zijn beschuldigd van het Watergateschandaal, waren in de ogen van de regering vergeten.
Terwijl voormalige presidenten elk jaar een toelage voor personeel krijgen, mogen ze niet zomaar eindeloos mensen aannemen. Tenzij ze ze met hun eigen geld bekostigen. Terwijl ze in functie zijn, hebben presidenten een staf van ongeveer 400 mensen en een jaarlijks budget van US $ 40 miljoen om ze allemaal te betalen. Als ze het kantoor verlaten, krijgen ze jaarlijks slechts $ 96.000 voor personeel.
Voormalige presidenten komen niet automatisch in aanmerking voor een levenslange ziektekostenverzekering door de overheid. Dat is alleen voor degenen die ten minste vijf jaar als federale werknemer hebben gewerkt. Dit betekent dat eenmalige presidenten, zoals Donald Trump, voor hun eigen gezondheidszorg moeten betalen.
Voormalige presidenten kunnen ervoor kiezen om naar militaire ziekenhuizen te gaan voor medische behandelingen, zelfs als ze niet ten strijde zijn getrokken. Dit komt omdat hun voormalige positie als opperbevelhebber hen de status van secretarieel medewerker geeft.
Presidentiële beveiliging gaat nog steeds door nadat ze hun ambt hebben neergelegd. Alle oproepen en berichten, inkomend en uitgaand, moeten worden gecontroleerd om hun veiligheid te beschermen.
De echtgenoten van voormalige presidenten krijgen ook een jaarlijks pensioen van 20.000 dollar. Ze kunnen echter geen andere rol op zich nemen waar ze door de staat worden betaald als ze dit stipendium willen ontvangen.
Bronnen: (Grunge) (The Delite)
Als president van de Verenigde Staten draag je op z'n zachts gezegd behoorlijk wat verantwoordelijkheid. Echter, eenmaal je termijn erop zit betekent dat niet dat het werk stopt en je de verantwoordelijkheden uit het raam kunt gooien. Als voormalig president van Amerika heb je je aan behoorlijk wat regels te houden en je zult eigenlijk nooit echt helemaal kunnen terugkeren naar het gewone leven. Nieuwsgierig hoe het leven na de Oval Office er ongeveer uit ziet? Klik dan verder.
Wat voormalige presidenten van de VS wel en niet mogen
Hoe ziet het leven na het Witte Huis eruit?
BEROEMDHEDEN Vs
Als president van de Verenigde Staten draag je op z'n zachts gezegd behoorlijk wat verantwoordelijkheid. Echter, eenmaal je termijn erop zit betekent dat niet dat het werk stopt en je de verantwoordelijkheden uit het raam kunt gooien. Als voormalig president van Amerika heb je je aan behoorlijk wat regels te houden en je zult eigenlijk nooit echt helemaal kunnen terugkeren naar het gewone leven. Nieuwsgierig hoe het leven na de Oval Office er ongeveer uit ziet? Klik dan verder.