Een nieuw onderzoek onthult de meest zonovergoten stedelijke bestemmingen van het continent
Blader door deze galerij voor een blik op de geschiedenis van deze unieke waterweg die de Atlantische Oceaan met de Stille Oceaan verbindt.
Op deze foto zie je een kaart van het Panamakanaal uit 1913. Hierop staat ook statistische informatie over de aanleg ervan.
De Franse diplomaat Ferdinand de Lesseps was de inspiratie achter het idee om het Panamakanaal aan te leggen. Ook was hij verantwoordelijk voor de bouw van het Suezkanaal, dat werd afgerond in 1869.
Op deze foto zie je een aandelencoupon van de Compagnie Universelle du Canal Interocéanique de Panama, uitgegeven op 29 november 1880 en ondertekend door Ferdinand de Lesseps. De Lesseps was in staat om aanzienlijke fondsen te werven in Frankrijk als gevolg van de enorme winsten die hij genereerde door de succesvolle bouw van het Suezkanaal in Egypte.
De werkzaamheden begonnen in 1881, maar de voortgang werd al snel belemmerd door het begin van het regenseizoen. Ziekten zoals malaria en gele koorts eisten de levens van duizenden arbeiders. In 1884 lag het aantal dodelijke slachtoffers op meer dan 200 per maand. Op deze foto uit 1886 zie je een graafmachine aan het werk in Bas Obispo.
Uiteindelijk raakte het geld op. Het werk werd in 1889 stilgelegd en de droom van Lesseps was voorbij. In 1894 nam een tweede Frans bedrijf het project over om een sluiskanaal te creëren. Op deze foto zie je de uitgraving van de kunstmatige kloof die bekendstaat als de Culebra-kloof of Gaillard Cut.
Amerikaanse intenties om invloed uit te oefenen op het gebied (met name de bouw en controle van het Panamakanaal) zorgde er in 1903 voor dat Panama werd afgescheiden van Colombia. In mei 1904 nam de VS officieel de controle over het kanaal over.
John Frank Stevens volgde John Findley Wallace op als hoofdingenieur van het project nadat Findley was afgetreden vanwege de erbarmelijke omstandigheden en het gebrek aan werkende apparatuur.
Op deze foto zie je een gigantische graafmachine die tijdens de bouw in bedrijf is.
Op deze foto zie je Spaanse arbeiders die begin 1900 aan het Panamakanaal werkten. In totaal hielpen meer dan 75.000 mannen en vrouwen bij de aanleg van het kanaal. Helaas kwamen er 28.000 mensen om tijdens de werkzaamheden.
William Gorgas, een Amerikaanse legerarts, kreeg in 1904 de leiding over de sanitaire voorzieningen. Van hem wordt gezegd dat hij het sterftecijfer onder arbeiders als gevolg van door muggen overgebrachte ziekten aanzienlijk heeft teruggebracht.
De Amerikaanse president Theodore Roosevelt bezocht de locatie in 1906. Je ziet hem hier zitten op een stoomgraafmachine bij de Culebra-kloof.
Op deze foto uit 1907 zie je de bouw van de Culebra-kloof voortgezet worden. Om de kunstmatige kloof te creëren, moesten ingenieurs feitelijk de Continental Divide (een bergkam die fungeert als waterscheiding) doorbreken.
Het risico op aardverschuivingen vormde een constante bedreiging. De arbeiders moesten de belangrijkste snede door de berg bij de Culebra-kloof voortdurend verbreden en de hellingshoeken verkleinen om aardverschuivingen in het kanaal tot een minimum te beperken.
In 1907 trad John Frank Stevens af als hoofdingenieur. Hij werd vervangen door George Washington Goethals. Goethals, een generaal-majoor in het Amerikaanse leger en civiel ingenieur, bracht het werk in Panama tot een succesvol einde in 1914, twee jaar eerder dan de streefdatum van 10 juni 1916.
Ernest Hallen heeft 30 jaar lang de bouw en voortgang van het Panamakanaal vastgelegd. Hij fotografeerde ook Amerikanen die in de Panamakanaalzone woonden en werkten. Voor zijn inspanningen ontving Hallen een Roosevelt Medal met twee staven.
Dit is een foto van de bovenste sluizen van het Gatunmeer, genomen door Ernst Hallen in 1912.
Op deze foto uit 1913, eveneens genomen door Hallen, zie je zware graafmachines aan het werk bij de Culebra-kloof.
Deze foto uit 1913 toont arbeiders die gaten in de rotsbodem boren voor dynamiet. Op de achtergrond verplaatsen stoomgraafmachines het puin naar spoorwagons.
Voor de bouw van het kanaal diende men een sluissysteem te creëeren om schepen te hijsen en te laten zakken vanaf een groot reservoir op 26 meter boven zeeniveau. Op de foto is een van de sluizen te zien die in 1913 in aanbouw waren.
Hierdoor ontstonden destijds zowel de grootste dam (Gatúndam) als het grootste door de mens aangelegde meer (Gatúnmeer) ter wereld.
Op 10 oktober 1913 werd de Gamboa-dijk opzettelijk opgeblazen. Hierdoor overstroomde de Culebra-kloof, waardoor de Atlantische en Stille Oceaan via het Panamakanaal samenkwamen. Op de foto zie je de zeesleepboot 'Gatun' een proefvaart maken door de Gatún-sluis.
Het kanaal werd officieel geopend op 15 augustus 1914 met de doorgang van het stoomschip 'Ancon' (foto).
In 1915 maakten talloze boten gebruik van het kanaal. Hier varen schepen door de Culebra-kloof, die de Continental Divide kruist.
In 1935 werd de Maddendam voltooid. Hierdoor ontstond het Maddenmeer (later Alajuelameer), dat vandaag de dag nog steeds extra wateropslag biedt voor het kanaal. Deze foto uit datzelfde jaar toont een uitzicht over Panama-Stad en het Panamakanaal.
In de jaren dertig voeren schepen van alle soorten formaten, waaronder ook pleziervaartuigen, door het kanaal.
Op deze foto uit 1945 zie je de 'USS Missouri' door het kanaal varen. De slagschepen van de Iowa-klasse waren zo ontworpen dat ze smal genoeg waren om door de sluizen te kunnen.
Op deze foto zie je het eerste passagierschip van het bedrijf P&O Orient, de 'Oriana', terugkeren in de richting van Southampton na zijn eerste reis naar het Panamakanaal. Dit was het grootste schip dat door het kanaal voer sinds de het Duitse passagierschip 'Bremen' in 1938.
Na WOII verslechterden de relaties tussen de VS en Panama. Veel Panamezen vonden dat de Panamakanaalzone rechtmatig bij Panama hoorde en men eiste steeds meer dat de VS het kanaal zou overdragen.
Op 9 januari 1964 leidden anti-Amerikaanse rellen over de soevereiniteit van de Panamakanaalzone tot doden toen 28 demonstranten werden doodgeschoten. Dit wordt gezien als een cruciale gebeurtenis voor de uiteindelijke overdracht van het kanaal door de VS aan Panama 35 jaar later.
De Torrijos-Carter-verdragen die in 1977 werden ondertekend door de Amerikaanse president Jimmy Carter en de Panamese generaal Omar Torrijos, garandeerden dat Panama na 1999 het bestuur over het Panamakanaal in handen zou krijgen. Op deze foto van 31 december 1999 is de overdracht te zien, waarmee een einde kwam aan de controle die de VS sinds 1903 over het kanaal had.
Op deze foto zijn schepen te zien die de Miraflores-sluizen passeren in het zuidelijke deel van het Panamakanaal. Op de achtergrond kun je Panama-Stad zien liggen.
Hier zie je een luchtfoto van de Gatún-sluizen in het noordelijke deel van het kanaal.
De totale lengte van het kanaal bedraagt 80 kilometer en bestaat uit kunstmatige meren, diverse verbeterde kunstmatige kanalen en drie sluizen.
Schepen die door het kanaal varen, dienen tol te betalen. De tol wordt vastgesteld door de Panama Canal Authority en is gebaseerd op het type schip, de grootte en het type lading. De gemiddelde tol bedraagt ongeveer 52.000 euro.
In 2006 werd verwacht dat 37% van alle containerschepen ter wereld in 2011 te groot zou zijn voor het kanaal. Vervolgens werd het kanaal tussen 2007 en 2016 uitgebreid.
Op deze foto uit 2016 zie je de eerste proefvaart met een groter Post-Panamax-vrachtschip in de nieuwe sluizen aan de noordkant van het Panamakanaal.
Een superjacht nadert hier de Miraflores-sluizen. Het duurt gemiddeld 11,38 uur om door het kanaal te varen.
Op deze foto zie je de Russische torpedobootjager 'Admiral Chabanenko' door het kanaal varen. Het schip was het eerste Russische militaire schip dat het kanaal overstak sinds de Tweede Wereldoorlog.
Een cruiseschip vaart onder de Bridge of the Americas door, die de zuidelijke ingang van het kanaal overspant. Varen over de beroemde waterweg is een mooie ervaring.
In 1914 voeren ongeveer 1.000 schepen door het Panamakanaal, terwijl dat er in 2018 ongeveer 13.795 waren. Op de foto zie je vrachtschepen voor anker liggen, wachtend om door het kanaal te varen.
Zie ook: Wat zijn de veiligste landen als er een derde wereldoorlog uitbreekt?
Het fascinerende verleden en heden van het Panamakanaal
In 1977 droeg de VS het Panamakanaal over aan Panama
REIZEN Geschiedenis
Het is meer dan 20 jaar geleden dat Panama de controle over het Panamakanaal overnam van de Verenigde Staten. Daarvoor had de VS het sinds 1903 in handen. Het kanaal is onlangs uitgebreid om de doorgang van grotere schepen mogelijk te maken en is nog steeds een van de zeven moderne wereldwonderen. Het verhaal achter de bouw ervan is er echter een van gevaar, ziekte, tragedie en triomf.Blader door deze galerij voor een blik op de geschiedenis van deze unieke waterweg die de Atlantische Oceaan met de Stille Oceaan verbindt.