Zelfs de eenvoudigste snack kan vreemde ingrediënten bevatten
De olijf maakt al eeuwenlang deel uit van het eetpatroon van de mens. Talloze olijfsoorten, van zwarte tot groene, bevatten verschillende hoeveelheden zoute, zoete en pittige smaaktonen, die worden gebruikt om allerlei soorten maaltijden, borrelplanken en zelfs cocktails op smaak te brengen.
Groene olijven, die wat milder zijn, worden vroeg in het seizoen geoogst, terwijl zwarte olijven later worden geplukt. Ongeacht hun kleur zijn beide soorten onmisbaar voor het mediterrane dieet, dat wordt gewaardeerd om zijn gezonde vetten en rijke antioxidanten.
Bekijk deze galerij voor een lijst met olijven die je kent en niet kent.
Kalamata-olijven worden tegen het einde van de oogst geplukt en zijn de koningen onder de Griekse olijven. Deze donkerpaarse pareltjes kun je vinden in Griekse salades, tapenade (in kleine stukjes) of op een borrelplank met vleeswaren.
Deze olijven, die een kenmerkende, fruitige en licht zoute smaak hebben, worden meestal bewaard in rode wijnazijn, rode wijn of olijfolie.
Deze Italiaanse olijf, die heldergroen van kleur is en een milde boterachtige smaak heeft, komt uit Castelvetrano (Sicilië).
Overweeg om je Castelvetrano-olijven op te dienen met schapenkaas en een frisse witte wijn. Het is gewoon de ideale combinatie.
Deze gigantische groene olijven, die vlezig en mild zijn, worden geoogst in Cerignola, een stad in de Italiaanse regio Apulië.
Omdat Cerignola-olijven groter zijn dan veel andere soorten, zijn ze makkelijk te vullen. Ze vormen een bijzonder goede combinatie met knoflook, kaas, kappertjes en ansjovis.
Manzanilla-olijven zijn ovaalvormige, gepekelde olijven uit Spanje met een frisse textuur en een licht rokerige amandelsmaak.
Manzanilla-olijven worden vaak gevuld met pimientos en opgetuigd met olijfolie en verse knoflook.
Nyons-olijven zijn zwarte olijven uit Zuid-Frankrijk. Ze zijn taaier dan andere olijfsoorten in deze galerij.
Deze gerimpelde olijven worden eerst gedroogd en daarna in pekel bewaard. Ze zijn vlezig, zoet en zitten boordevol smaak. Garneer ze met wat Provençaalse olijfolie en kruiden als rozemarijn en tijm.
Taggiasca-olijven, die ook wel Ligurische olijven worden genoemd vanwege de regio waarin ze worden geteeld, hebben ondanks hun kleine formaat veel smaak.
Taggiasca-olijven zijn een ideaal aperitiefhapje; ze worden meestal voorzien van een aromatisch mengsel van laurierblaadjes, rozemarijn en tijm.
Niçoise-olijven, die afkomstig zijn uit Frankrijk, vormen een belangrijk ingrediënt in klassieke gerechten uit de Franse Rivièra, waaronder de beroemde salade niçoise.
Niçoise-olijven zijn met hun licht pittige smaak en rijke tonen ook heerlijk om los te eten.
Gaeta-olijven uit Puglia (Italië) zijn klein en paarsachtig. Ze hebben zacht, mals vruchtvlees en een scherpe, citrusachtige smaak.
Gaeta-olijven kunnen gedroogd worden, wat ze taai maakt, of gepekeld, wat resulteert in een volle, sappige lekkernij.
Gordal-olijven, die uit Andalusië komen, doen hun naam eer aan. 'Gordal', wat 'dikke' betekent, verwijst naar hun indrukwekkende formaat.
Je kunt Gordal-olijven, die stevig, vlezig en verfrissend zijn, met kaas vullen of gewoon los eten.
Hoewel olijven vaak worden geassocieerd met de mediterrane keuken, produceert de VS ook zijn eigen soort: Mission-olijven.
Hoewel in eerste instantie werd aangenomen dat ze Spaans waren, bloeien Mission-olijfbomen sinds de 18e eeuw in de VS. Ze hebben een milde, grasachtige smaak.
De Franse Picholine-olijven zijn heerlijk knapperig en hebben een zure, nootachtige en anijsachtige smaak.
Picholine-olijven zijn mooi en elegant genoeg om te dienen als 'hors d'oeuvres' of om in een cocktail te doen, zoals een martini of bloody mary.
Marokko produceert verschillende soorten olijven, maar exporteert er slechts een paar, waaronder Beldi-olijven.
Beldi-olijven worden gedroogd en hebben een enorm intense spaak. Hun gerimpelde buitenkant en taaie textuur maken ze een ideale toevoeging voor salades.
Deze enorme, donkerpaarse olijven komen uit Chili. Ze worden gepekeld en vervolgens gemacereerd in rode wijn.
Alfonso-olijven zijn sappig en vlezig. Ze worden doorgaans gegeten in combinatie met vleeswaren en een volle rode wijn.
Amfissa-olijven, die worden geteeld in Centraal-Griekenland, worden geplukt wanneer ze zeer rijp zijn en vervolgens langzaam gepekeld om een milde, fruitige smaak te creëeren.
In Griekenland worden Amfissa-olijven vaak in soepen of stoofschotels opgediend. Ze zijn ook heerlijk in combinatie met kazen en vleeswaren.
Bronnen: (Taste of Home) (Serious Eats)
Olijfsoorten die iedere voedselfanaat moet proberen
Laat het proeven van deze olijven niet aan je neus voorbijgaan
ETEN Groenten
De olijf maakt al eeuwenlang deel uit van het eetpatroon van de mens. Talloze olijfsoorten, van zwarte tot groene, bevatten verschillende hoeveelheden zoute, zoete en pittige smaaktonen, die worden gebruikt om allerlei soorten maaltijden, borrelplanken en zelfs cocktails op smaak te brengen.
Groene olijven, die wat milder zijn, worden vroeg in het seizoen geoogst, terwijl zwarte olijven later worden geplukt. Ongeacht hun kleur zijn beide soorten onmisbaar voor het mediterrane dieet, dat wordt gewaardeerd om zijn gezonde vetten en rijke antioxidanten.
Bekijk deze galerij voor een lijst met olijven die je kent en niet kent.