Adolf Hitler kwam aan de macht als leider van de Nazipartij en werd kanselier van Duitsland in 1933. Onder zijn leiderschap en racistisch gemotiveerde ideologie bracht de Nazipartij terreur, vernietiging en wrede gruwelen aan in het hele Derde Rijk. Talloze gruweldaden werden uitgevoerd onder direct bevel van individuen die loyaal waren aan de Führer, mannen die ongekende macht kregen over leven en dood.
Heinrich Himmler was een van de machtigste mannen in nazi-Duitsland. Hij werd door Hitler benoemd tot Reichsführer-SS en was verantwoordelijk voor het opzetten en controleren van de concentratiekampen, waarmee hij een van de belangrijkste architecten van de Holocaust werd.
Plaatsvervangend Führer Rudolf Hess noteerde en redigeerde veel van Hitlers dictaten voor 'Mein Kampf' in 1923 en werd later zijn privésecretaris. Hess was verantwoordelijk voor het ondertekenen van een groot deel van de regeringswetgeving, waaronder de beruchte Neurenberger Wetten van 1935, die de Joden in Duitsland hun burgerrechten ontnamen. In 1941 verbaasde Hess het regime door naar Schotland te vliegen in een vergeefse poging om met de Geallieerden te onderhandelen over een vredesakkoord.
Hermann Göring, een gedecoreerde piloot in WO I, werd een van de machtigste figuren in Nazi-Duitsland. Na toezicht te hebben gehouden op de oprichting van de Gestapo, die hij in 1934 overgaf aan Himmler, werd Göring benoemd tot opperbevelhebber van de Luftwaffe. Göring was Hitlers erkende opvolger en hij was het die het hoofd van de veiligheidspolitie Reinhard Heydrich opdracht gaf om een oplossing voor het 'Joodse vraagstuk' te organiseren en te coördineren.
Als minister van propaganda voor het Derde Rijk had Joseph Goebbels enorme macht en invloed. Als meester spreker, gebruikte Goebbels zijn platform om zijn zeer virulente antisemitisme uit te dragen en pleitte hij later voor de uitroeiing van de Joden.
Martin Bormann werd Hitlers privésecretaris na de vlucht van Rudolf Hess naar Groot-Brittannië en was tevens hoofd van de partijkanselarij. Hij toonde zich een meester in intriges, manipulatie en politieke gevechten, waarbij zelfs Himmler en Göring op hun hoede waren voor zijn macht. Het was Bormann die Adolf Eichmann absolute bevoegdheden over Joden gaf.
Adolf Eichmann was een van de belangrijkste organisatoren van de Holocaust. In januari 1942 nam hij deel aan de beruchte Wannseeconferentie, waar de uitvoering van de genocidale Endlösung voor het Joodse vraagstuk werd gepland.
De Wannseeconferentie werd voorgezeten door SS- en politiefunctionaris Reinhard Heydrich, waar hij plannen presenteerde om de deportatie en genocide van alle Joden in het door Duitsland bezette Europa af te ronden. De moord op Heydrich in Praag leidde tot moorddadige represailles tegen de Tsjechische bevolking, waaronder de vernietiging van de stad Lidice en het dorp Ležáky.
Een van Hitlers meest misdadige dienaren was Julius Streicher. Streicher, de oprichter en uitgever van de virulent antisemitische krant Der Stürmer, was een toegewijd nationaalsocialist en omarmde enthousiast rechtse, ultranationalistische, antikatholieke en antisemitische principes.
Als opperbevelhebber van de Wehrmacht van 1938 tot 1945 steunde Wilhelm Keitel trouw het beleid van Hitler. Hij had veel bloed aan zijn handen, omdat hij een aantal criminele bevelen en richtlijnen ondertekende die leidden tot talrijke oorlogsmisdaden.
Josef Mengele staat bekend als de 'Engel des Doods' en is synoniem met de verschrikkingen van Auschwitz. Als dokter in het vernietigingskamp voerde Mengele medische experimenten uit op gevangenen en selecteerde hij persoonlijk gevangenen voor executie in de gaskamers.
Als hoofd van de Gestapo in Vichy Frankrijk, was Klaus Barbie persoonlijk verantwoordelijk voor de marteling en deportatie van duizenden Joden en Franse verzetsdeelnemers naar concentratiekampen - en hij werd daarvoor bekend als de 'Slager van Lyon'.
Ernst Röhm was een belangrijke figuur in de beginjaren van de Nazipartij. Als vertrouweling van Hitler was Röhm medeoprichter van de Sturmabteilung (SA), de gewelddadige militie van de partij. Na 1933 begon Röhm's relatie met de Führer te verslechteren. Hitler vreesde hem als rivaal en liet zijn voormalige bondgenoot vermoorden samen met tientallen andere politieke tegenstanders in wat bekend werd als de Nacht van de Lange Messen.
Hoofd van de Gestapo, Heinrich Müller (uiterst rechts zittend) was een andere deelnemer aan de Wannsee Conferentie en speelde een even centrale rol in de planning en uitvoering van de Holocaust. Hij staat hier afgebeeld met Heinrich Himmler, Franz Josef Huber (geheime staatspolitie), Arthur Nebe (recherche) en Reinhard Heydrich.
Odilo Globocnik, een Oostenrijkse nazi, speelde een centrale rol in Operatie Reinhard, de georganiseerde vernietiging van tenminste 1,5 miljoen Joden, voornamelijk van Poolse afkomst, in de vernietigingskampen Majdanek, Treblinka, Sobibor en Belzec.
Theodor Eicke was een sleutelfiguur in de ontwikkeling van de concentratiekampen (hij werd in 1933 aangesteld als commandant van Dachau, het eerste kamp dat in nazi-Duitsland werd gebouwd) en werd later commandant van de gevreesde SS-divisie Totenkopf van de Waffen-SS aan het oostelijke en westelijke front.
Ernst Kaltenbrunner, leider van de Oostenrijkse SS en vervolgens van alle politiemachten in Nazi-Duitsland, was een toegewijd antisemiet en fanatiek Hitler-getrouw. Hij controleerde het administratieve apparaat voor het uitvoeren van de uitroeiing van het Europese Jodendom in 1943-45.
Hans Frank was onder andere gouverneur-generaal van de bezette Poolse gebieden, een ambtstermijn waarin hij direct betrokken was bij de massamoord op honderdduizenden Joden.
Arthur Seyss-Inquart was rijkscommissaris voor het door Duitsland bezette Nederland in de periode dat Anne Frank en haar familie in Amsterdam ondergedoken zaten.
Als rechterhand van Adolf Eichmann verzamelde en deporteerde Alois Brunner Joden in bezet Oostenrijk, Griekenland, Macedonië, Frankrijk en Slowakije. Brunner wist na het staken van de vijandelijkheden te ontkomen en kwam in Syrië terecht. Hij overleed in Damascus, waarschijnlijk in 2001.
Rudolf Höss was de langstzittende commandant van Auschwitz, een periode waarin naar schatting 1 miljoen tot 2,5 miljoen gevangenen omkwamen.
Franz Stangl had de leiding over de vernietigingskampen Sobibor en Treblinka. Hij fungeerde als medewerker van het T-4 Euthanasie Programma, een vernietigingscampagne door middel van onvrijwillige euthanasie.
Als chef van de Rijkskanselarij bekleedde Hans Lammers een van de machtigste posities in het Derde Rijk. Als erelid van de SS controleerde Lammers, samen met Martin Bormann, in toenemende mate de toegang tot Hitler.
Karl Wolff kreeg de eer om de vroege overgave van de As-strijdkrachten in Italië te regelen. Maar als een ambitieuze SS-officier was hij ook betrokken bij de deportatie van Italiaanse Joden.
Fritz Sauckel, een Duitse nazi-politicus en SS-officier, had de leiding over een programma waarbij vijf miljoen mensen voor slavenarbeid werden gedeporteerd onder wrede en ondraaglijke omstandigheden.
Net als Franz Stangl was Viktor Brack een van de prominente organisatoren van het euthanasieprogramma Aktion T4. Daarnaast overlegde Brack met Odilo Globočnik over het gebruik van gas bij de praktische uitvoering van de Endlösung.
Ondanks zijn status als SS'er in het middenkader zou Walter Rauff, als assistent van Reinhard Heydrich, verantwoordelijk zijn geweest voor bijna 100.000 doden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij gaf opdracht tot het gebruik van mobiele gaskamers om de meeste van zijn slachtoffers te doden.
Josef Kramer had de twijfelachtige dubbele eer om het bevel te voeren over zowel Auschwitz-Birkenau als Bergen-Belsen (waar hij de bijnaam 'Beest van Belsen' kreeg). Hij was direct verantwoordelijk voor duizenden doden.
Een van de meest productieve massamoordenaars uit de geschiedenis, Sicherheitsdienst (SD) commandant Paul Blobel organiseerde en executeerde het Babi Yar bloedbad, het grootste bloedbad van de Tweede Wereldoorlog bij het Babi Yar ravijn in september 1941. Afbeelding: US Army Signal Corps
SS-officier Erich Priebke voerde het bevel over de eenheid die verantwoordelijk was voor het bloedbad van Ardeatine in Rome op 24 maart 1944, waarbij 335 Italiaanse burgers werden gedood als vergelding voor een partizanenaanval op een SS-regiment. Na de nederlaag van Nazi-Duitsland vluchtte Priebke naar Argentinië, waar hij bijna 50 jaar woonde voordat hij aan Italië werd uitgeleverd om terecht te staan.
Bronnen: (History) (BBC) (HistoryNet) (Britannica)
Adolf Hitler was niet de enige die de ergste misdaden in de geschiedenis pleegde. De Nazi-dictator had een criminele kring van handlangers onder zijn bevel die op hun beurt de moord organiseerden op miljoenen mensen, waarvan de meeste Joden. Toen het Derde Rijk viel, beroofden Hitler en zijn naaste medewerkers zich van het leven. Na de Tweede Wereldoorlog, werden veel anderen die verantwoordelijk waren voor deze oorlogsmisdaden berecht in Neurenberg en vervolgens geëxecuteerd. Een paar ontkwamen echter aan berechting en eindigden hun dagen als vrij man. Wie waren deze wrede en wrede individuen precies?
Klik door en ontmoet de beruchtste criminelen van het Derde Rijk.
De minder bekende gezichten achter de Holocaust
Wie waren deze naaste bondgenoten?
LIFESTYLE Geschiedenis
Adolf Hitler was niet de enige die de ergste misdaden in de geschiedenis pleegde. De Nazi-dictator had een criminele kring van handlangers onder zijn bevel die op hun beurt de moord organiseerden op miljoenen mensen, waarvan de meeste Joden. Toen het Derde Rijk viel, beroofden Hitler en zijn naaste medewerkers zich van het leven. Na de Tweede Wereldoorlog, werden veel anderen die verantwoordelijk waren voor deze oorlogsmisdaden berecht in Neurenberg en vervolgens geëxecuteerd. Een paar ontkwamen echter aan berechting en eindigden hun dagen als vrij man. Wie waren deze wrede en wrede individuen precies?
Klik door en ontmoet de beruchtste criminelen van het Derde Rijk.