Zware regens treffen de Sahara, veranderen het landschap en roepen vragen op over klimaatveranderin
Zes Amerikaanse vlaggen werden op de maan geplant door de Apollo-missies als symbolisch gebaar van nationale trots en prestatie. De astronauten lieten ook kleine vlaggen van andere landen achter als gebaar van internationale goodwill en samenwerking bij de verkenning van de ruimte. In de loop der jaren zijn de vlaggen waarschijnlijk sterk vervaagd door blootstelling aan de ruige maanomgeving.
De ruimtepakken van astronauten zijn meestal uitgerust met apparaten die menselijke urine en uitwerpselen opvangen in verzegelde pakketjes. Bijna 100 van deze zakjes zijn door verschillende astronauten weggegooid op het maanoppervlak.
Tot op de dag van vandaag staan de onderste helften van de maanmodules die werden gebruikt tijdens de Apollo-missies nog steeds op de maan. Deze modules boden onderdak aan uitrusting en vormden een stabiele basis voor de astronauten om terug te keren naar de Command Module, en zo blijven ze op het oppervlak als stille monumenten van menselijke verkenning.
Apollo missies 15, 16 en 17 omvatten Lunar Roving Vehicles (LRV's) die astronauten in staat stelden om grotere delen van het maanoppervlak te verkennen. Omdat ze moeilijk terug te brengen waren naar de aarde, bleven ze geparkeerd op de maan en vertegenwoordigden ze een belangrijke technologische vooruitgang in hun tijd.
Verschillende wetenschappelijke instrumenten die werden gebruikt tijdens de Apollo-missies bleven achter, waaronder de seismometers van het Apollo Lunar Surface Experiments Package (ALSEP). Deze instrumenten leverden nog jaren na hun inzet waardevolle gegevens over de seismische activiteit, het magnetische veld en de omgeving van de maan.
Apollo-missies 11, 14 en 15 en twee Sovjet Lunokhod-missies lieten retroreflectoren achter op de maan. Deze apparaten weerkaatsen laserstralen van de aarde en stellen wetenschappers in staat om de afstand tussen onze planeet en de maan nauwkeurig te meten, wat aanzienlijk bijdraagt aan de maankunde.
Naast hun voetafdrukken lieten de Apollo-astronauten ook hun maanlaarzen achter om het gewicht voor de terugreis te verminderen. Deze laarzen waren speciaal ontworpen voor het maanoppervlak en zijn een bewijs van de zorgvuldige planning en engineering van de Apollo-missies.
Verschillende gereedschappen en onderdelen die werden gebruikt om de maanrovers (ook wel Maanbuggy's genoemd) in elkaar te zetten en te onderhouden, zijn achtergelaten. Dit zijn onder andere hamers, harken en apparaten om monsters te verzamelen die essentieel waren voor het uitvoeren van geologische studies van het maanoppervlak.
Verschillende tv-camera's werden op het maanoppervlak opgesteld om live beelden naar de aarde uit te zenden en werden daar uiteindelijk achtergelaten. Deze camera's voorzagen de mensheid van de eerste live beelden van een andere wereld en legden historische momenten vast, zoals de beroemde maanwandeling van de Apollo 11.
Verschillende astronauten hebben persoonlijke voorwerpen achtergelaten op de maan, zoals familiefoto's, missiepatches en medaillons. Deze voorwerpen maakten de historische missies persoonlijker en dienden als aandenken aan de connecties van de astronauten met hun aardse leven.
Een vergulde olijftak werd achtergelaten door de Apollo 11 astronauten als symbool van vrede. Dit kleine, delicate voorwerp vertegenwoordigt de hoop van de mensheid op een vreedzame en verenigde toekomst, zelfs als we ons in de ruimte wagen.
Een kleine aluminium sculptuur en plaquette werd achtergelaten door de Apollo 15 bemanning om de astronauten en kosmonauten te herdenken die omkwamen bij het streven naar ruimteverkenning. Het gedenkteken, dat werd gemaakt door de Belgische kunstenaar Paul Van Hoeydonck, eert hun opofferingen en bijdragen.
Tijdens de Apollo 14 missie sloeg astronaut Alan Shepard (foto) twee golfballen op de maan met een geïmproviseerde club gemaakt van een maanuitgravingswerktuig. Deze golfballen liggen nog steeds op het maanoppervlak, een speels maar iconisch symbool van menselijke aanwezigheid en vindingrijkheid.
Op een plaquette die is bevestigd aan de afdalingstrap van de Lunar Module van Apollo 11 staan de handtekeningen van de astronauten en president Richard Nixon, waarmee de eerste menselijke landing op de maan wordt herdacht en de gebeurtenis wordt gemarkeerd voor toekomstige ontdekkingsreizigers.
De Apollo 12-missie liet een plaquette achter die lijkt op die van Apollo 11, maar die herinnert aan hun specifieke missie en eert de landing in de Oceaan van Stormen. De plaquette bevat de namen van de drie Apollo 12 astronauten.
Een plaquette op de afdalingstrap van de Apollo 17 Lunar Module herdenkt de laatste menselijke missie naar de maan. Het symboliseert de afsluiting van een tijdperk van maanverkenning en de hoop op toekomstige missies.
Het Solar Wind Composition Experiment (SWC) werd ingezet tijdens verschillende Apollo-missies met als doel deeltjes uit de zonnewind te verzamelen met behulp van aluminium folies op het maanoppervlak. De folies bleven achter, maar het experiment leverde cruciale gegevens op over de samenstelling van de zon.
Borstels die astronauten gebruikten om maanstof van hun pakken en apparatuur te verwijderen, bleven ook achter. Maanstof bleek zeer schurend en kleverig te zijn, wat uitdagingen opleverde voor het onderhoud van apparatuur en de gezondheid van astronauten.
De ladders die aan de afdalingstrappen van de Lunar Module vastzaten, zijn nog steeds op de maan. Deze ladders waren essentieel voor astronauten om veilig naar het maanoppervlak te klimmen en weer terug naar de opstijgfase.
Het Heat Flow Experiment werd uitgevoerd om de snelheid van warmteverlies van het maanoppervlak te bepalen. Sondes (hier afgebeeld achter de astronaut) werden in het maanoppervlak geplaatst en de verzamelde gegevens hielpen wetenschappers om de thermische eigenschappen van de maan te begrijpen. Deze sondes werden uiteindelijk achtergelaten.
Over een periode van bijna 20 jaar landde de Sovjet-Unie met succes verschillende onbemande Luna-missies op de maan. Deze robotlandingen, zoals Luna 16 (foto) en Luna 20, brachten monsters terug naar de aarde en lieten hun afdalingstrappen achter.
De Lunokhod 1 en 2 rovers, onderdeel van het Luna-programma van de voormalige Sovjet-Unie, waren robotvoertuigen die het maanoppervlak verkenden en gegevens terugstuurden naar de aarde. Ze staan nog steeds op het maanoppervlak als baanbrekende voorbeelden van onbemande maanverkenning.
Verschillende ruimtevaartuigen, waaronder delen van de Saturnus V-raketten (op de foto) en opstijgtrappen van Lunar Modules, zijn opzettelijk op de Maan neergestort nadat ze hun missies hadden voltooid. Deze inslagen hielpen bij het kalibreren van seismometers die op de Maan waren achtergelaten.
Tijdens de Apollo 15-missie voerde astronaut David Scott een beroemd experiment uit door een veer en een hamer te laten vallen om Galileo's theorie te demonstreren dat voorwerpen in een vacuüm met dezelfde snelheid vallen, wat werd vastgelegd in een ongelooflijk korrelige video. Beide objecten zijn op de maan achtergebleven.
Verschillende stukken camera-uitrusting, waaronder lenzen en filmbussen, werden achtergelaten op het maanoppervlak. Deze containers hielpen bij het vastleggen van enkele van de meest iconische beelden van de Apollo-missies.
Verschillende gereedschappen die werden gebruikt voor geologisch onderzoek, zoals de maanhark die astronaut Harrison Schmitt op deze foto vasthoudt, werden achtergelaten op de maan. Dit gereedschap was essentieel voor het verzamelen en analyseren van maanmonsters die inzicht gaven in de geschiedenis van de maan.
Apollo 17 astronaut Gene Cernan (foto) schreef de initialen van zijn dochter, "TDC", in het maanstof en creëerde zo een persoonlijke en ontroerende nalatenschap op de maan. Deze initialen zijn een uniek menselijk teken op het maanoppervlak.
Apollo-missies lieten Sun compasses achter, dit waren papieren kompassen die werden gebruikt voor navigatie en het bepalen van richtingen op het maanoppervlak. Deze kompassen hielpen astronauten zich te oriënteren en te navigeren tijdens hun verkenningen.
Een ander object dat astronauten op de maan achterlieten was een draagbare magnetometer. Dit instrument, dat werd gebruikt om het magnetische veld op het maanoppervlak te meten, hielp bij het verzamelen van gegevens over de magnetische eigenschappen van de maan en droeg bij aan het begrijpen van de inwendige structuur van de maan.
De Apollo 17 missie liet een gedetailleerde geologische kaart van de landingsplaats achter, die de wetenschappelijke bevindingen documenteerde en een referentie vormde voor toekomstige maanverkenning. Deze kaart symboliseert de uitgebreide wetenschappelijke bijdragen van de missie.
Bronnen: (NASA) (Smithsonian National Air and Space Museum) (Britannica) (The Guardian) (BBC) (Space.com) (FOX Weather)
Het uitgestrekte en desolate landschap van de maan is bezaaid met veel meer dan zilverstof en kraters. Tientallen ruimtemissies naar het stoffige oppervlak hebben hun stempel gedrukt op het hemellichaam en nu liggen de overblijfselen van de reis van de mensheid als gedenktekens verspreid over het maanoppervlak.
Maar wat hebben mensen precies achtergelaten op de maan? Klik verder om erachter te komen.
Voorwerpen op de Maan: Wat astronauten hebben achtergelaten
Astronauten hebben meer achtergelaten dan alleen vlaggen!
LIFESTYLE Maan
Het uitgestrekte en desolate landschap van de maan is bezaaid met veel meer dan zilverstof en kraters. Tientallen ruimtemissies naar het stoffige oppervlak hebben hun stempel gedrukt op het hemellichaam en nu liggen de overblijfselen van de reis van de mensheid als gedenktekens verspreid over het maanoppervlak.
Maar wat hebben mensen precies achtergelaten op de maan? Klik verder om erachter te komen.