Sigmund Freud, de vader van de psychoanalyse, was de eerste persoon die onderscheid maakte tussen aspecten van het onbewuste (alle drijfveren die we niet per se zien, of begrijpen, over onszelf). Volgens hem waren er drie delen: het id, het ego en het superego. Deze delen vormen de basis van onze persoonlijkheid, de manier waarop we ons verhouden tot de wereld.
Van deze drie is het superego het laatste deel dat zich ontwikkelt en het fungeert als ons morele kompas in deze wereld. Maar hoeveel van deze aangeleerde manier om de wereld te interpreteren is nuttig en heeft dit onbewuste morele kompas het potentieel om schadelijk te worden?
Nieuwsgierig? Klik verder om meer te leren over het superego en hoe het je reacties en besluitvorming beïnvloedt.
Sigmund Freud theoriseerde dat persoonlijkheid complex is en uit verschillende delen bestaat.
De persoonlijkheid bestaat uit drie afzonderlijke elementen: het id, het ego en het superego. Ze werken samen om complex menselijk gedrag te vormen, volgens de psychoanalytische theorie van Freud.
De interactie tussen het id, ego en superego heeft een krachtige invloed op een individu, waarbij deze elementen zich in verschillende levensfasen ontwikkelen.
Bepaalde aspecten van persoonlijkheid zijn oer-aspecten, die voorkomen in het onbewuste deel van de psyche. Ze sporen iemand aan om te handelen naar zijn basisinstincten.
Andere delen van de persoonlijkheid werken naast deze onbewuste verlangens. Ze geven je het vermogen om de eisen van de realiteit in evenwicht te brengen met deze verlangens, die waar nodig moeten worden onderdrukt.
Het instinctieve zelf, het id, is volledig onbewust. Het is de bron van primitief gedrag en psychische energie.
Het id zoekt bevrediging en de voldoening van alle behoeften. Jonge kinderen worden volledig geregeerd door het id en de functie ervan is overleven.
Het id vertegenwoordigt de drijvende kracht achter iemands verlangens. Het is het ongereguleerde deel van de psyche, waar dierlijke dwang huist.
Het ego is het zelfgevoel dat zich vanuit het id ontwikkelt. Het ego moet ervoor zorgen dat het de impulsen van het id op een gezonde manier kan uitdrukken in de echte wereld. Een sterk, gezond ego geeft iemand een gevoel van zelfbewustzijn.
Iemand met een zwak ego wordt overweldigd door de eisen van het id, andere mensen en de problemen van het leven. Ze hebben meestal moeite om hun id-impulsen onder controle te houden en kunnen afdalen in wishful thinking, verslaving of codependentie (een levenspatroon die tijdens opgroeien in disfunctionele gezinnen is gevormd .
Een groot ego is een vals, gefabriceerd ego. Iemand met een groot ego negeert de realiteit van het leven, reageert op impulsen en leert niet van zijn ervaringen. Een groot ego voelt zich superieur aan anderen en mist begrip en grenzen.
Het superego is het laatste deel van de persoonlijkheid dat zich ontwikkelt, rond de leeftijd van vijf jaar. Dit deel van de persoonlijkheid biedt interne richtlijnen voor het vellen van oordelen.
Het superego is waar ons gevoel van goed en kwaad ligt. Het bevat de geïnternaliseerde idealen en morele normen die we verwerven van onze ouders en de samenleving.
Het superego probeert ons gedrag te beschaven door alle onaanvaardbare driften van het id te onderdrukken, terwijl het het ego probeert te dwingen om te handelen naar idealistische normen in plaats van naar wat realistisch is.
Als je een meedogenloos kritische innerlijke stem hebt, of het gevoel hebt dat je je eigen hardste criticus bent, dan heb je waarschijnlijk een sterk superego. Het kan voelen alsof je leeft met een streng ouderlijk gezag.
Het superego bestaat uit twee delen. Het eerste deel, het geweten, bevat informatie over dingen die door de maatschappij als slecht worden beschouwd en die leiden tot straf, schuldgevoelens of negatieve gevolgen.
Het tweede deel, dat bekend staat als het ideaal van het ego, bevat de regels en gedragsnormen die het ego nastreeft.
Op deze manier fungeert het superego als een morele en ethische code voor de manier waarop we ons leven leiden. Het is aanwezig in het bewuste, voorbewuste en onbewuste.
Als je toegeeft aan de verlangens van het id, is het superego het deel van je bewustzijn dat je een schuldgevoel of zelfs schaamtegevoel zal geven over je daden.
Aan de andere kant, als je je meest oerdriften en verlangens onderdrukt, kan het superego je een goed gevoel geven over je gedrag.
Het superego probeert het ego te dwingen om moreel te handelen in plaats van realistisch, door te streven naar perfectie, zonder rekening te houden met de realiteit.
Wanneer het ego en het superego niet met elkaar in conflict zijn, kan het moeilijk zijn om het ene van het andere te scheiden. De contouren van het superego worden misschien pas duidelijk als je geconfronteerd wordt met kritiek of vijandigheid.
Freud geloofde dat neuroses worden veroorzaakt door een te dominant superego, terwijl psychoses worden veroorzaakt door een te dominant id.
Freud geloofde dat de symptomen van neurose of psychose zich zouden voordoen wanneer het ego probeerde de controle over het id of superego terug te krijgen.
Omdat het geweten nauw verbonden is met een schuldgevoel, kan het een probleem worden als de innerlijke stem van het superego bestraffend wordt en onrealistische verwachtingen wekt.
Een hardvochtig superego kan aanvoelen als iets innerlijks dat uit is op vernietiging en, ironisch genoeg, kan die persoon zich wenden tot ondeugden om te ontsnappen aan de vervolgende stem binnenin.
Freud geloofde dat door toegang te krijgen tot onderdrukte herinneringen of emoties uit het onderbewustzijn, iemand de wortel van het probleem tussen het ego, het superego en het id kon vinden.
Verschuiving van een zeer kritisch superego naar een ondersteunend superego kost inspanning, maar het is mogelijk. Meditatie, het bijhouden van een dagboek en het spreken met een psychoanalyticus kunnen helpen om toegang te krijgen tot de onderbewuste geest, waardoor je je bewust wordt van de gevoelens die door het harde superego worden gegenereerd.
Een persoonlijkheid die kan balanceren tussen de aspiraties van het superego, de verlangens van het id en het realiteitsregulerende ego is een gezonde persoonlijkheid, volgens Freuds conceptualisering.
Bronnen: (Verywell Mind) (Britannica) (Discover Magazine) (GoodTherapy)
Ben jij je eigen grootste criticus? Dan heb je mogelijk een groot superego
Het kennen van je superego zal je helpen...
LIFESTYLE Psychologie
Sigmund Freud, de vader van de psychoanalyse, was de eerste persoon die onderscheid maakte tussen aspecten van het onbewuste (alle drijfveren die we niet per se zien, of begrijpen, over onszelf). Volgens hem waren er drie delen: het id, het ego en het superego. Deze delen vormen de basis van onze persoonlijkheid, de manier waarop we ons verhouden tot de wereld.
Van deze drie is het superego het laatste deel dat zich ontwikkelt en het fungeert als ons morele kompas in deze wereld. Maar hoeveel van deze aangeleerde manier om de wereld te interpreteren is nuttig en heeft dit onbewuste morele kompas het potentieel om schadelijk te worden?
Nieuwsgierig? Klik verder om meer te leren over het superego en hoe het je reacties en besluitvorming beïnvloedt.