Het kerstevenement waarbij vrede werd gesloten tijdens oorlogstijd
Trump rechtvaardige de nieuwe tarieven door te stellen dat ze essentieel zijn voor het beteugelen van illegale migratie en drugshandel over de grenzen heen. Hij bekritiseerde China omdat het de doodstraf niet invoerde voor fentanylhandelaren en beweerde dat drugs, voornamelijk via Mexico, de VS binnenstromen in hoeveelheden die men nog nooit eerder heeft gezien.
"Totdat ze stoppen, zullen we aan China, bovenop alle extra tarieven, een extra importtarief van 10% opleggen op hun vele producten die de Verenigde Staten van Amerika binnenkomen," aldus Trump.
In een ander bericht beloofde de aankomende president een tarief van 25% in te voeren op "ALLE producten" uit Mexico en Canada, en gaf hij aan dat hij van plan was om op zijn eerste dag in functie een uitvoerend bevel te ondertekenen om de maatregel in te voeren.
De betrekkingen tussen de VS en China blijven gespannen, aangezien de politieke druk voor confrontatie toeneemt. In tegenstelling tot de militaire en ideologische confrontatie die voortkwam uit de Koude Oorlog van de 20e eeuw, wijst de huidige rivaliteit tussen de VS en China op problemen rond technologie en handel in belangrijke mondiale sectoren. De relatie is de afgelopen tien jaar veranderd van een coöperatieve naar een competitieve, waarbij China wordt neergezet als een tegenstander in plaats van een partner. Nu zowel de VS als China hun respectievelijke visies op bestuur doordringen, biedt multilaterale samenwerking een weg om spanningen te verminderen.
Klinkt interessant? Klik verder om meer te weten te komen over de steeds ijzigere relatie tussen deze machtige landen.
Hedendaagse spanningen tussen de VS en China komen grotendeels voort uit economische en geopolitieke concurrentie. Hevige geschillen over handel en technologie, belangrijke punten waarop beide landen dominantie nastreven, hebben geresulteerd in een strijd om suprematie op het wereldtoneel.
Voorafgaand aan de Amerikaanse verkiezingen van 2024 publiceerde de Chinese krant The Paper een reeks artikelen waarin de vraag werd gesteld wie in Amerika de rol van Henry Kissinger zou kunnen overnemen.
De beruchte voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, die door mensenrechtengroeperingen werd beschuldigd van oorlogsmisdaden, speelde een belangrijke rol bij het versterken van de betrekkingen tussen de VS en China in de jaren zeventig.
Kissinger hanteerde een pragmatische aanpak m.b.t. de relaties tussen de VS en China, die aanvankelijk gekoppeld was aan anti-Sovjetstrategieën. In de jaren 80 had Kissinger eigen economische belangen die relevant waren voor een joint venture met de Chinese overheid.
Kissinger steunde openlijk de wrede tactieken die de Amerikaanse regering gebruikte tijdens het bloedbad op het Tiananmenplein en hield omstreden nieuws over China jarenlang geheim.
Het is logisch dat de Chinese regering nu op zoek is naar haar 'nieuwe Kissinger', aangezien de verkozen Amerikaanse president Donald Trump belooft streng op te treden tegen China.
Volgens The Washington Post bevat de lijst figuren als Stephen Schwarzman, CEO van Blackstone Group, een private equity-bedrijf dat door de Verenigde Naties is beschuldigd van het "helpen aanwakkeren van een wereldwijde huizencrisis".
Blackstone heeft de afgelopen jaren investeringen in tijdelijk verhuurde woningen gestimuleerd. Het bedrijf heeft duizenden huizen over de hele wereld gekocht, vaak via andere derde partijen, en deze verhuurd voor recordprijzen, waardoor de mogelijkheid tot betaalbare huisvesting werd beperkt.
Op de lijst staan ook de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry (foto), die een aantal klimaatgesprekken in China heeft geleid, en de gouverneur van Californië, Gavin Newsome.
Geavanceerde technologie staat voorop in de huidige machtsstrijd tussen de VS en China, waarbij beide landen strijden om de ontwikkeling hiervan te leiden in vakgebieden als AI, biotechnologie en telecommunicatie.
De markt van elektrische voertuigen is bijzonder competitief geworden. Turkije kijkt naar China om de productie van het aantal elektrische voertuigen te vergroten, terwijl het ook probeert zijn kernenergieprojecten en infrastructuur te ontwikkelen.
De VS en de EU hanteren allebei tarieven als onderdeel van hun strategie om de invloed van de Chinese markt in te perken. De concurrentie blijft echter groot vanwege de nieuwe allianties die China aangaat, waaronder met Turkije en Brazilië.
Turkije, dat sterke banden heeft met de VS in het kader van de NAVO, zorgde ook voor ophef toen het investeerde in Russische verdedigingssystemen.
Hoewel de VS al lang samenwerkt met Brazilië, heeft de handel in grondstoffen geleid tot sterkere economische banden tussen Brazilië en China. Tegenwoordig is China de belangrijkste handelspartner van Brazilië en werken beide landen samen op het gebied van infrastructuur en technologie.
In navolging van de strategieën die op Rusland en Iran zijn toegepast, hebben de VS ook sancties aan China opgelegd. Daarmee hopen de Amerikanen de economische invloed van de Chinezen te verkleinen.
De VS werkt ook aan het sluiten van allianties met andere landen in Azië om de dominantie van China in de regio tegen te gaan.
Zowel de VS als China hebben hun militaire aanwezigheid in de Indo-Pacific vergroot, wat tot zorgen leidt over veiligheid en militaire confrontaties.
In de Zuid-Chinese Zee voert de VS regelmatig oefeningen uit met haar bondgenoten in het kader van de zogeheten Quad-alliantie met Japan, India en Australië.
China's focus op infrastructurele projecten houdt verband met zijn relatie met landen in de Indo-Pacific. Aan de hand van de Nieuwe Zijderoute probeert China zijn invloed in de hele regio te vergroten.
Deze landen sluiten vaak overeenkomsten met zowel China als de VS. Zo profiteren ze bijvoorbeeld van de veiligheidsovereenkomsten met de VS, terwijl ze ook gebruik maken van de economische overeenkomsten met China. Ze kiezen ervoor om geen van beide partijen buiten te sluiten ten gunste van bredere strategische partnerschappen.
De wens om invloed uit te oefenen op derde landen bepaalt niet alleen welk land de meeste economische winst behaalt, maar ook welk land de meeste geopolitieke invloed heeft in de regio en elders.
Deze verschuiving van invloed en de pogingen van de VS om alle macht te grijpen die ze in een zeer competitieve omgeving kunnen uitoefenen, zouden de VS en China moeten aanmoedigen om op welke manier dan ook samen te werken.
Hoewel deze optie gunstiger zou zijn voor het wereldwijde klimaat, is het op basis van eerdere beslissingen waarschijnlijker dat bedreigingen voor de Amerikaanse hegemonie zullen leiden tot een grotere dreiging van agressie en meer sancties.
De groei van de Chinese economie heeft ook China's assertievere positie met betrekking tot militaire capaciteit vergemakkelijkt. In plaats van de Amerikaanse militaire aanwezigheid te vergroten, zou een andere mogelijkheid kunnen zijn om te onderhandelen over wapenbeheersing, wat in de lijn ligt van Bidens vastgelopen voorstel om nucleaire wapens louter voor defensieve doeleinden te gebruiken.
Landen die overeenkomsten met zowel de VS als China hebben gesloten, kunnen mogelijk een belangrijke rol spelen in de ontwikkeling van de relatie tussen deze twee naties door als bemiddelaar op te treden bij hun eigen overeenkomsten met beide landen.
Op dezelfde manier kunnen internationale instellingen de dynamiek tussen landen verbeteren door onderlinge afhankelijkheid en wederzijdse voordelen te stimuleren.
Beide landen zouden waarschijnlijk profiteren van hervormingen in technologisch en industrieel beleid. Een goede eerste stap zou zijn om de tarieven die door de regering van Trump zijn ingesteld en door het leiderschap van Biden zijn bevorderd, aan te passen en te beleid te proberen ontwikkelen dat bedrijven competitiever maakt op de wereldmarkt.
Existentiële bedreigingen m.b.t. klimaatverandering tonen het belang van samenwerking voor deze landen aan om verdere verwoesting te bestrijden en te beperken. Vooral de regionale buren van beide landen zijn kwetsbaar voor milieurampen.
Investeren in de productie van schone energie, duurzame infrastructuur en ontwikkeling zou de VS en China de kans kunnen bieden om op constructieve wijze samen te werken en tegelijkertijd wederzijdse economische invloed te creëeren.
Bronnen: (Le Monde) (Washington Post) (The Guardian) (United Nations) (Daily Sabah) (BBC) (CNN) (AP News) (Reuters) (Quincy Institute)
Trump schudt markten op met dreigementen over importtarieven voor China, Mexico en Canada
De belofte van Trump zorgt ervoor dat de markten in elkaar storten, wat de eerste grote bedreiging voor de wereldhandel tot gevolg heeft
LIFESTYLE Internationale betrekkingen
Op 25 november kondigde de aankomende Amerikaanse president Donald Trump via berichten op zijn platform Truth Social aan dat hij een extra importheffing van 10% op Chinese goederen en 25% op alle producten uit Mexico en Canada wil opleggen.
Trump rechtvaardige de nieuwe tarieven door te stellen dat ze essentieel zijn voor het beteugelen van illegale migratie en drugshandel over de grenzen heen. Hij bekritiseerde China omdat het de doodstraf niet invoerde voor fentanylhandelaren en beweerde dat drugs, voornamelijk via Mexico, de VS binnenstromen in hoeveelheden die men nog nooit eerder heeft gezien.
"Totdat ze stoppen, zullen we aan China, bovenop alle extra tarieven, een extra importtarief van 10% opleggen op hun vele producten die de Verenigde Staten van Amerika binnenkomen," aldus Trump.
In een ander bericht beloofde de aankomende president een tarief van 25% in te voeren op "ALLE producten" uit Mexico en Canada, en gaf hij aan dat hij van plan was om op zijn eerste dag in functie een uitvoerend bevel te ondertekenen om de maatregel in te voeren.
De betrekkingen tussen de VS en China blijven gespannen, aangezien de politieke druk voor confrontatie toeneemt. In tegenstelling tot de militaire en ideologische confrontatie die voortkwam uit de Koude Oorlog van de 20e eeuw, wijst de huidige rivaliteit tussen de VS en China op problemen rond technologie en handel in belangrijke mondiale sectoren. De relatie is de afgelopen tien jaar veranderd van een coöperatieve naar een competitieve, waarbij China wordt neergezet als een tegenstander in plaats van een partner. Nu zowel de VS als China hun respectievelijke visies op bestuur doordringen, biedt multilaterale samenwerking een weg om spanningen te verminderen.
Klinkt interessant? Klik verder om meer te weten te komen over de steeds ijzigere relatie tussen deze machtige landen.