De heilige relikwieën van de Heilige Stoel
Het Vaticaan werd gedwongen om de balsemprocedures voor pausen aan te passen na het chaotische fiasco dat zich voordeed tijdens de balseming van paus Pius XII in 1958. Het Vaticaan heeft zijn eigen procedures voor het balsemen van zijn pausen, totdat het vreselijk misging. Het resulteerde in de 'ernstige ontbinding' van paus Pius XII. Het verhaal over hoe de paus in kwestie uiteindelijk ontplofte toen zijn lichaam terug naar het Vaticaan werd vervoerd na de voorbereidingen voor zijn begrafenis is bijna ongelooflijk.
Nieuwsgierig? Klik dan verder.
Na de dood van paus Franciscus in april 2025 werden er een aantal rituelen uitgevoerd op het lichaam van de paus. Ten eerste werd Franciscus kort na zijn dood overgebracht van zijn verblijfplaats in het Vaticaan naar de Sint-Pietersbasiliek.
Daarna werd zijn lichaam onderworpen aan een balsemproces dat thanatopraxie wordt genoemd. Dit proces zorgt ervoor dat het lichaam een 'natuurlijk uiterlijk' behoudt tot 10 dagen na overlijden.
De nu standaard balseming van paus Franciscus verliep zonder problemen, maar sommige van zijn voorgangers hadden minder geluk. De balseming die Franciscus onderging is de nieuwe en verbeterde procedure, ontwikkeld na een rampzalige balseming.
Het is een understatement om te zeggen dat de regeerperiode van paus Pius XII niet heel best eindigde. Hij werd geboren als Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli en was bisschop van Rome totdat hij in 1939 tot paus werd gekozen. Hij bleef in functie tot hij overleed aan hartfalen in 1958.
Hoewel veel pausen worden herinnerd om hun daden tijdens hun leven, was de ramp met de begrafenis van paus Pius XII een van de meest schokkende incidenten die het Vaticaan in de moderne tijd heeft geteisterd.
Tijdens zijn bewind vond er genocide plaats in Europa. De Tweede Wereldoorlog verwoestte de wereld en de nazi-holocaust was erop gericht om hele bevolkingsgroepen systematisch uit te roeien.
Het standpunt van de paus over de gruwelen die zich ontvouwden was controversieel. Hij werd alom bekritiseerd voor het kiezen van onpartijdigheid als de positie van het pausdom tijdens de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog.
Terwijl velen tegen het standpunt van de paus waren en tegen de passiviteit van de katholieke kerk die de genocide gadesloeg zonder een sterk standpunt in te nemen, beschouwden anderen de paus als een 'heilige van God'.
Toen Paus Pius XII overleed aan een hartstilstand, kwam er een einde aan zijn heerschappij over de kerk. Zijn arts, Dr Riccardo Galeazzi-Lisi, was verantwoordelijk voor de voorbereiding van zijn lichaam voor zijn begrafenis.
Voor zijn dood in oktober 1958 vroeg de paus dat zijn organen na zijn dood in zijn lichaam zouden blijven. Hij vroeg om niet te worden onthoofd. Dit verzoek was een 'breuk met de traditie'.
De paus wenste dat zijn lichaam begraven zou worden 'in dezelfde staat waarin God het geschapen had'. De Kerk respecteerde zijn verzoek en zijn arts prepareerde zijn lichaam volgens zijn wensen.
Galeazzi-Lisi begon het lichaam van de paus met de grootste zorg te prepareren, ondanks het onconventionele verzoek van de paus om al zijn organen te behouden. Dit verzoek ging in tegen de traditionele procedure.
Galeazzi-Lisi koos uiteindelijk voor een oude methode om de paus te balsemen, waarbij oliën en harsen werden gebruikt. De arts dompelde het lichaam van de paus in een mengsel van oliën.
De balsemmethode omvatte ook het gebruik van cellofaan en zijn lichaam werd in lagen plastic gewikkeld. Volgens Galeazzi-Lisi was de methode die hij voor de paus koos een poging om 'de bijbelse behandeling van Jezus' lichaam na te bootsen'.
Op verzoek van de paus heeft Galeazzi-Lisi geen interne organen van de paus verwijderd of behandeld. Zelfs na de dood blijven onze darmbacteriën zich opbouwen. In combinatie met het aanhoudend warme weer in die tijd, waren de ingrediënten voor een ramp aanwezig.
In het geval van de paus versnelde de ophoping van gassen in combinatie met de warme temperaturen het ontbindingsproces. In wezen floreerden de darmbacteriën van de paus in deze omgeving.
Het lichaam van de paus begon enkele dagen na zijn dood snel te verslechteren. Uiteindelijk explodeerde het lichaam van de paus toen hij naar het Vaticaan werd vervoerd, wat rouwenden schokte die naar de processie waren komen kijken.
Normaal gesproken wordt het lichaam van de paus na zijn dood geconserveerd door alle organen te verwijderen, de weefsels af te voeren en het lichaam te vullen met een vloeistof die het lichaam conserveert.
Volgens The Anatomy Lab at Surgeons Hall Museums vindt er autolyse plaats doordat de interne organen van de paus niet bewaard zijn gebleven tijdens de voorbereidingen. Dit betekent dat de cellen en weefsels van het lichaam worden verteerd door hun eigen enzymen.
Het volledig verwijderen van iemands organen voor het balsemen is niet nieuw. De oude Egyptenaren hadden deze praktijk al onder de knie en het was een belangrijk element in het behoud van het menselijk lichaam.
Het proces van autolyse in combinatie met rotting, dat werd aangedreven door darmbacteriën, produceerde een aanzienlijke hoeveelheid gas in het lichaam van de paus. Die ophoping vond plaats in de borstholte van de paus.
Het lichaam van de paus ging snel achteruit. Tijdens de kijkperiode van vier dagen veranderde zijn huid van een gelige tint naar een donkere zwarte kleur. Het lichaam 'explodeerde' als gevolg van gasophoping in de borstholte. Bovendien vielen sommige vingers van de paus en zijn neus eraf.
Forensische wetenschappers deden hun best om het lichaam van de paus te redden zodat het de kijkperiode zou doorstaan. De experts gebruikten hulpmiddelen zoals formaline en katoen en probeerden elke strategie om de effecten van de explosie te verzachten.
Helaas waren al hun inspanningen tevergeefs. De schade van de explosie was onherstelbaar. Om het lichaam toch een beetje toonbaar te maken, maakten ze een wassen masker om over het gezicht van de paus te plaatsen.
De geur van ontbining was overweldigend gedurende de hele kijkperiode. De Zwitserse bewakers die de wacht hielden, vielen zelfs flauw omdat ze de geur niet konden verdragen.
De situatie was zo slecht voor de bewakers dat ze een snel roterend systeem moesten ontwikkelen om het onvermijdelijke flauwvallen op te vangen. Uiteindelijk moesten de bewakers die de wacht hielden elke 15 minuten gewisseld worden.
Het verhaal wordt nog erger. Naast Galeazzi-Lisi's enorme mislukking in het balsemproces, kwam er ook een controversiële onthulling naar buiten waarin werd onthuld dat de arts informatie over de paus had verkocht tijdens zijn laatste dagen.
Blijkbaar onthulde Galeazzi-Lisi, de arts die de paus diep vertrouwde, niet alleen informatie aan de pers in ruil voor betaling voor de dood van de paus, maar verkocht hij ook foto's.
Het zal niemand verbazen dat het Vaticaan een harde beslissing nam vanwege het onethische gedrag van de arts. Het Vaticaan ontsloeg Galeazzi-Lisi niet alleen, maar vaardigde ook een permanent verbod tegen hem uit.
Zie ook: Wat zijn de veiligste landen als er een derde wereldoorlog uitbreekt?
Bronnen: (TV47) (LAD Bible) (People) (National Institutes of Health)
De paus die ontplofte door een verkeerde balseming
Het lichaam van Paus Pius XII was niet te redden
LIFESTYLE vaticaan
Het Vaticaan werd gedwongen om de balsemprocedures voor pausen aan te passen na het chaotische fiasco dat zich voordeed tijdens de balseming van paus Pius XII in 1958. Het Vaticaan heeft zijn eigen procedures voor het balsemen van zijn pausen, totdat het vreselijk misging. Het resulteerde in de 'ernstige ontbinding' van paus Pius XII. Het verhaal over hoe de paus in kwestie uiteindelijk ontplofte toen zijn lichaam terug naar het Vaticaan werd vervoerd na de voorbereidingen voor zijn begrafenis is bijna ongelooflijk.
Nieuwsgierig? Klik dan verder.