© BrunoPress 

Jeugd -

Sporten werd Bibian met de paplepel ingegoten: 'Ik was 11 toen we verhuisden van een gewoon huis naar een tjalk; een oud vrachtschip dat omgetoverd was tot woning, én de droom van mijn moeder. Ik vond het heerlijk op die boot. Hele dagen was ik buiten aan het zeilen, surfen en wakeboarden'.

© BrunoPress 

Enig kind -

Ze groeide op als enig kind en heeft een bijzonder sterke band met haar moeder: 'We deden echt alles samen. Ging zij tennissen, dan tenniste ik mee. Het was mijn moeder die me voor het eerst op een surfplank zette. Ik was pas zes. Elke woensdagmiddag bracht ze me van paardrijden naar tennisles, en van turnen naar hockeytraining'. 

© BrunoPress 

Wintersport -

Op zomervakantie gingen ze bijna nooit maar waar het gezin geen genoeg van kon krijgen was de wintersport. Soms gingen ze wel drie keer per jaar. 

© Reuters 

Skiën -

'Ik was drie jaar toen ik voor het eerst op mijn skietjes door de sneeuw gleed. Mijn moeder is nu 76, en doet dat nog steeds! Die liefde voor sneeuw is me echt met de paplepel ingegoten'.

© Reuters 

Rechten -

Voor haar studie rechten verhuisde ze naar Amsterdam. In diezelfde periode besloten ook haar ouders uit elkaar te gaan en voelde ze zich erg eenzaam. 

© BrunoPress 

Snowboarden -

Ze ontdekte ook haar grote passie: In diezelfde periode leerde ik snowboarden en was meteen verkocht. 'Die witte wereld, de snelheid, de vrijheid en dan die adrenalinekick: in de sneeuw vergat ik alles om me heen'. 

© Reuters 

Sportcarrière -

Ondanks haar bewuste keuze voor een rechtenstudie ambieerde ze eigenlijk iets totaal anders: een sportcarrière. 

© BrunoPress 

Puzzelstukjes -

'En op de dag dat ik voor het eerst op een board stond, vielen de puzzelstukjes op hun plek. Met mijn propedeuse en spaargeld op zak, ben ik vertrokken naar de sneeuw'.

© Getty Images 

Wereldtop -

Geen slechte keuze, de atlete draaide jaren mee aan de top van de snowboardwereld en behaalde succes na succes. Als ze 27 is krijgt ze slecht nieuws te horen. 

© BrunoPress 

Enkelbanden -

In 1999 scheurde ze haar enkelbanden. De blessure leek maar niet over te gaan. De artsen ontdekten een zeldzame vorm van botkanker in haar onderbeen: 'Ik moest acuut stoppen met sporten'. 

© Getty Images

Keuze -

Na vijf maanden kwam de ziekte terug en kwam ze voor een moeilijke keuze namelijk een behandeling of het amputeren van haar onderbeen: 'Ik heb alleen maar gehuild. Ik wist eigenlijk wel dat ik geen keuze had. Ik koos voor het leven, en dus voor amputatie'.

© Getty Images 

Vier maanden -

Vier maanden na de amputatie stond ze alweer op haar snowboard: 'Het deed wel pijn, maar het was helemaal fantastisch! Ik had een smile van oor tot oor, het was heerlijk. Dat gevoel dat ik gewoon kon doen wat ik het allerliefste deed'.

© Getty Images 

Validen -

Drie maanden erna werd ze Nederlands kampioene bij de validen. Ze ging verder als para-snowboarder. Ze werd moeder van een zoon en werkte met atleten. 

© Getty Images 

Paralympische Spelen -

Op dat moment was snowboarden nog geen onderdeel op de Paralympische Spelen. Bibian maakte zich er hard voor om dit te veranderen: 'Ik was ondanks mijn handicap weer kampioen bij de validen geworden. Ik dacht: als ik dit kan, zijn er vast veel anderen die ook ver kunnen komen. Hoe beter dat idee te promoten dan op het grootste para-evenement ter wereld?'

© BrunoPress 

Sotsji -

In 2014 was het zover, de para-snowboardcross werd toegevoegd aan het paralympisch programma en wie won dit onderdeel? Bibian! 'Eigenlijk had ik al gewonnen omdat snowboarden een onderdeel was geworden'.

© Getty Images 

Tegenslagen -

Ondanks haar gouden plak kreeg ze voorafgaande aan haar deelname de nodige tegenslagen met betrekking tot haar gezondheid. De kanker bleef maar terugkeren. 

© Getty Images 

Kutkanker -

Ze schreef er een boek over met de toepasselijke titel 'Kutkanker': 'Door mijn ziekte ben ik me er extra van bewust dat het leven eindig is. Ik ben mijn been nu zeventien jaar kwijt, en ik verbaas me er nog dagelijks over dat er zoveel positiefs kan gebeuren. Ik zou gek worden als ik alleen maar op alle narigheid zou focussen. Ik kies voor positieve gedachten, zelfs na negen keer kanker. Soms steek ik mijn kop het liefst in het zand als een struisvogel'. 

© BrunoPress 

Opgeven -

In 2016 kwam er enorm slecht nieuws. Ze kreeg te horen dat ze was uitbehandeld: 'Ik dacht: dit kan niet. Ik moet nog minimaal 5 jaar want dan is mijn zoontje 18 en volwassen en dan kan hij het alleen'.

© BrunoPress 

Behandeling -

Samen met haar echtgenoot en coach Edwin Spee ging ze op zoek naar alternatieven. Ze onderging een heftige behandeling waarbij het kantje boord was, desondanks melde ze negen maanden later: 'Ik ben al heel blij dat ik hier überhaupt sta en dat ik mee kan doen'. 

© BrunoPress 

Zuid-Korea -

Ze omschreef zichzelf als een vastbijter en dat bewees ze wel want ondanks dat ze de periode beschrijft als 'de heftigste in 18 jaar', hield ze deelname aan de Paralympische Spelen in Zuid-Korea in haar achterhoofd. Ze kreeg van haar artsen groen licht voor deelname: 'Dit is mijn manier van overleven. Dat is het enige wat ik zelf in de hand heb: goed voor mijn lijf zorgen en fit blijven.'

© Getty Images 

Stoppen -

Ze won goud! Twee keer zelfs. Hierna gaf ze aan bij 'De Wereld Draait Door', met tranen in haar ogen, nooit te stoppen met snowboarden maar wel te stoppen met haar wedstrijd carrière. 

© BrunoPress 

Vergeten -

'Als ik aan het boarden ben, vergeet ik even de ellende om me heen. Ik ben vaak blij, maar in mijn hoofd gaan er ook zeker andere gedachten om. Tijdens het snowboarden denk ik even helemaal nergens aan'. 

© BrunoPress 

Dancing the Stars -

Bibian is oprichtster van Mentelity Foundation, de stichting promoot jongeren met een handicap te sporten, ze schreef een tweede boek met de titel 'LEEF' en deed mee aan 'Dancing with the Stars'. 

© BrunoPress 

Inspiratie -

Haar deelname was een inspiratie voor velen! Zelf vond ze het 'tof' en 'gaaf' ondanks de kritiek op Twitter: 'Ik hoop dat ik gewoon een goede ambassadeur kan zijn voor het rolstoeldansen en mensen kan laten zien jong, oud, beperkt of niet: je kan gewoon dansen'.

© BrunoPress 

Oplettende kijker -

Eén van de oplettende kijkers van het programma was haar neurochirurg. Hij zag hoe ze zich bewoog en maakte zich zorgen over de tumor in haar ruggenwervel die hij eerder had behandeld. Hij vroeg haar om langs te komen: 'Mijn wervel was dusdanig aangetast dat het zou kunnen als ik een verkeerde beweging zou maken met verkeerde druk daarop, dat ik eventueel die wervel zou kunnen breken'. 

© BrunoPress 

Tegenslag -

Ze kreeg voor de twaalfde keer te horen dat ze weer kanker had: 'Bibian is degene die de artsen en iedereen om haar heen troost, ze gaat lachend door het leven', vertelde haar partner Edwin. Ze liep door haar behandeling een dwarslaesie op maar als iemand denkt dat dit Bibian weerhoudt van haar doelen heeft het mis. Ze stelde zich als doel weer te kunnen lopen en zo geschiedde.

© BrunoPress 

Dwarslaesie -

Vorig jaar kwam haar documentaire uit: 'Ik wil dat er een grens zit aan mijn verdriet. We zeggen altijd, even janken en dan is het weer oké. Ik hoop dat het inspirerend is voor anderen die in zo’n situatie zitten'. Voor velen was Bibian het toonbeeld van optimisme. Ze sloot het leven af met een wijze les voor ons allen: 'Verzamel herinneringen, geen geld of bezittingen'.

(Flair) (RTLBoulevard) (RTLNieuws) (Fabmama) (JAN) (LINDA) (Volkskrant)

© BrunoPress