© Getty Images

Het Venetië van de Stille Oceaan - De ruïne bestaat uit 92 kunstmatige eilandjes gebouwd bovenop koraalriffen, die verbonden zijn door een netwerk van kanalen, waardoor het de bijnaam 'Venetië van de Stille Oceaan' heeft gekregen.

© Shutterstock

De betekenis van de echte naam - 'Nan Madol' betekent 'de ruimte ertussen', wat verwijst naar de kanalen. Echter doet het ook een beroep op de geschiedenis van de stad en de reputatie van het huisvesten van geesten.

© Shutterstock

De hamvraag - Waarom zou iemand een stad bouwen in het midden van de oceaan, zo ver weg van een andere bekende beschaving?

© Shutterstock

Een ding is zeker - Het is een technisch wonder, volledig gebouwd van gigantische basaltplaten in een tijd waarin gereedschappen zoals we die kennen, nog niet bestonden. 

© Shutterstock

Indrukwekkende schaal - De massieve basaltmuren zijn naar verluidt op sommige plaatsen 7,6 meter lang en 5 meter dik.

© Shutterstock

Megalithische architectuur - Koolstofdatering geeft aan dat sommige van de structuren ongeveer 900 jaar oud zijn, maar de eilandjes zelf dateren nog verder terug: naar de 8e en 9e eeuw n.Chr.

© Shutterstock

Mensen waren daar al eerder - Bewijs van de vroegste menselijke activiteit dateert volgens Atlas Obscura uit de eerste of tweede eeuw voor Christus. Er is weinig bekend over het oude ras dat het gebied bewoonde.

© Shutterstock

Waar komt al dat basalt vandaan? - De basaltstenen zijn naar verluidt afkomstig van de andere kant van Pohnpei, van een vulkanische plug waar magma was uitgehard in de opening van een actieve vulkaan.

© Shutterstock

Hoe werd het vervoerd? - Moderne archeologen hebben geen idee hoe de massieve stenen van de ene kant van Pohnpei naar de andere zijn verplaatst en vervolgens zo hoog zijn gestapeld, gezien de primitieve technologie die destijds beschikbaar zou zijn geweest.

© Shutterstock

Het wedijvert met het werk van de piramides - De inspanning die nodig was om de megalithische structuren te bouwen, zou die van de Egyptische piramides hebben geëvenaard, aangezien de rotsen een geschat totaal gewicht hadden van 750.000 ton.

© Shutterstock

Theorieën over transport - Experts hebben gesuggereerd dat vlotten kunnen zijn gebruikt om de enorme rotsen naar het rif te transporteren, maar hoe ze oorspronkelijk uit hun verre steengroeven werden getakeld of hoe ze tot die indrukwekkende structuren zijn gemaakt blijft tot op de dag van vandaag onduidelijk

© Shutterstock

De locatie alleen al is verbijsterend - Waarom zou iemand een locatie zo ver van de bewoonde wereld kiezen, ergens op een koraalrif, om al die gigantische rotsen naar toe te slepen?

© iStock

De vreemde eilandjes - De 92 eilandjes lijken erg op elkaar en zijn geometrisch gevormd, maar niemand weet waarom.

© Shutterstock

Mythologie komt om de hoek kijken - Mythe vult de kloof, waar de wetenschap geen antwoord op weet. De Pohnpeiaanse legende zegt dat de stad werd gebouwd door twee tovenaarsbroers, Olisihpa en Olosohpa.

© Shutterstock

Een plek voor aanbidding - De broers wilden een plek om een altaar te bouwen zodat ze Nahnisohn Sahpw, de god van de landbouw, konden aanbidden, wat enigszins ironisch is omdat de eilanden niet geschikt zijn voor landbouw.

© Shutterstock

Hoe hebben ze de stenen verplaatst? - De legende zegt dat de broers rituelen uitvoerden en de hulp van een vliegende draak gebruikten om het massieve basalt te vervoeren, om daarmee de eilandjes van Nan Madol te creëren.

© Shutterstock

Natuurlijk waren zij de heersers van de stad - Olosohpa werd uiteindelijk de eerste Saudeleur en markeerde het begin van een dynastie die tot ongeveer 1628 over Nan Madol regeerde.

© Shutterstock

Tovenarij - De meeste inwoners van Pohnpei geloven naar verluidt nog steeds dat de oude stad het werk van tovenarij was, aangezien er geen andere levensvatbare theorie is opgedoken voor hoe mensen 750.000 ton basalt hebben verplaatst.

© Shutterstock

Een heilige plek - Hoe het ook is ontstaan, het wordt erkend als een heilige plaats gesticht door de Saudeleur-dynastie, die ooit werd bevolkt door stamhoofden en priesters, evenals gewone mensen om hen te dienen. Afgebeeld is het graf van de Saudeleur-dynastie.

© Shutterstock

Politieke zetel van macht - De Saudeleur-heersers gaven lokale stamhoofden het mandaat om in Nan Madol te verblijven, zodat ze hun activiteiten konden volgen en de controle konden behouden.

© Shutterstock

Verschillende toepassingen voor de eilandjes - Hoewel de meeste eilandjes woonwijken waren, waren sommige speciaal gewijd aan voedselbereiding, kokosolieproductie of kanobouw.

© Shutterstock

Het had een vrij aanzienlijke populatie - Er wordt geschat dat de bevolking van Nan Madol meer dan 1.000 bedroeg in een tijd dat de hele bevolking van Pohnpei amper 25.000 bereikte.

© iStock

Geen eten of water - De onderworpen inwoners moesten voedsel en water naar de stad brengen, omdat er geen middelen waren om gewassen te verbouwen of zoet water op het rif op te slaan.

© iStock

Een logistiek probleem om te overleven - Dit probleem heeft mogelijk geleid tot het verlaten van deze indrukwekkende stad.

© Shutterstock

Verschillende verhalen over hoe het eindigde - Er zijn veel verhalen over hoe het bewind van Saudeleur eindigde, maar ze schrijven het allemaal toe aan de legendarische krijger Isokelekel in de 15e eeuw, die naar verluidt een nieuw systeem van stamhoofddom implementeerde.

© Shutterstock

Het wordt soms 'de spookstad' genoemd - Het mysterie van de oorsprong en het doel van de oude stad heeft natuurlijk heel wat legendes geïnspireerd over geesten. Sommigen zijn bang om te bezoeken, terwijl anderen juist voor de paranormale ervaring gaan.

© Shutterstock

Geïnspireerde HP Lovecraft - Howard Phillips Lovecraft was een beroemde Amerikaanse schrijver wiens fictieve verzonken stad R'lyeh, te zien in zijn Cthulhu-mythos, blijkbaar was geïnspireerd door Nan Madol.

© Shutterstock

'Roep van Cthulhu' - Zijn korte verhaal vermeldt het echte eiland Pohnpei en gebruikt de mythologie van Nan Madol in zijn beschrijving van 'De nachtmerrieachtige lijkstad van R'lyeh', die 'in onmetelijke eeuwen achter de geschiedenis werd gebouwd'.

© Shutterstock

Het wordt nog maar net als 'beschermd gebied' behandeld - In 2016 werd Nan Madol toegevoegd aan de lijst van UNESCO-werelderfgoederen.

© Shutterstock

Maar het wordt ook bedreigd -

De ruïnes worden bedreigd door klimaatverandering, stijgende zeespiegels, oprukkende mangroven en het temperamentvolle weer in de Stille Oceaan, waardoor het ook een plaats krijgt op de Werelderfgoedlijst van bedreigde plekken.

© Shutterstock