Wetenschappers ontwikkelen een nieuwe verdedigingsmethode tegen virussen
Het syndroom van Gilles de la Tourette (TS) lijkt niet altijd te zijn zoals het op tv wordt getoond. Een aantal mensen begint al vloekend te schreeuwen en ervaart schokkende lichaamsbewegingen, maar er zijn ook andere symptomen waar velen dagelijks mee kampen. TS is een neurologische aandoening die bij mensen die het hebben motorische en/of vocale tics veroorzaakt. Je kunt er veel over te weten komen, bijvoorbeeld hoe het wordt vastgesteld, welke symptomen regelmatig optreden en hoe je hulp kunt krijgen. Dit lees je allemaal in deze galerij.
Benieuwd hoe het is om te leven met het syndroom van Gilles de la Tourette? Klik dan nu verder.
Het syndroom van Gilles de la Tourette (TS) is een neurologische aandoening waarbij sprake is van oncontroleerbare bewegingen en/of geluiden, ook wel 'tics' genoemd.
Tics zijn ongewild en kunnen dus niet gecontroleerd of voorkomen worden. Motorische tics hebben betrekking op lichaamsbewegingen, terwijl vocale tics betrekking hebben op de stem. Het kan bijvoorbeeld gaan om gesproken woorden of geluiden zoals het schrapen van de keel.
Ongeveer één op de 100 kinderen heeft een variant van een ticstoornis, terwijl slechts rond de één op de 160 kinderen het syndroom van Gilles de la Tourette heeft. Daarnaast hebben in de VS bijvoorbeeld ongeveer 200.000 mensen een ernstige vorm van het syndroom van Gilles de la Tourette.
Hoewel het syndroom van Gilles de la Tourette de ernstigste ticstoornis is, is het niet de enige. Andere stoornissen zijn onder andere voorbijgaande ticstoornis en chronische ticstoornis.
Tics, het belangrijkste symptoom van het syndroom van Gilles de la Tourette, beginnen meestal rond de leeftijd van vijf tot zeven jaar op te treden en bereiken rond de leeftijd van twaalf jaar een hoogtepunt.
Complexe tics omvatten bewegingen waarbij meerdere spiergroepen betrokken zijn. Enkele voorbeelden zijn springen of het herhalen van bepaalde woorden of zinnen.
Eenvoudige tics daarentegen zijn repeterende bewegingen waarbij slechts een paar spiergroepen betrokken zijn. Schouderophalen of snuiven zijn voorbeelden van eenvoudige tics.
Enkele bekende voorbeelden van motorische tics zijn: het uitstrekken van de arm, het buigen van de taille, knipperen met de ogen, hoofdschudden, huppelen, kaakbewegingen maken en grimassen trekken.
Vocale tics kunnen in ernst variëren en omvatten mogelijk blaffen, grommen, schreeuwen, snuiven en de keel schrapen.
Meestal zijn tics niet schadelijk. Er zijn echter bepaalde gevallen waarin dit wel het geval is. Een motorische tic kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat iemand zichzelf per ongeluk in het gezicht raakt en letsel veroorzaakt.
Vocale tics staan bekend als 'coprolalia' en kunnen leiden tot vloeken of ongepast taalgebruik. Hierdoor kunnen volwassenen, en vooral kinderen, ongewenste aandacht of zelfs straf krijgen voor hun acties.
De oorzaak van het syndroom van Gilles de la Tourette is momenteel onbekend. Er zijn verschillende risicofactoren en het is waarschijnlijk te wijten aan de manier waarop je hersenen neurotransmitters metaboliseren of afbreken. Dopamine is een neurotransmitter die gedrag en beweging reguleert.
Geslacht speelt een rol bij TS. Mannen hebben namelijk drie tot vier keer meer kans om het syndroom van Gilles de la Tourette te ontwikkelen dan vrouwen.
Ouders kunnen het syndroom van Gilles de la Tourette doorgeven via de genen. Als een moeder gerookt heeft of gezondheidsproblemen heeft gehad tijdens de zwangerschap, kan het kind extra risico lopen op TS.
Om het syndroom van Gilles de la Tourette vast te kunnen stellen, dienen er al langer dan een jaar motorische en vocale tics aanwezig te zijn.
Er bestaat geen bloedtest om TS te diagnosticeren, maar je dokter dient je medische dossier en symptomen zorgvuldig te bekijken en naar bepaalde zaken te vragen om een juiste diagnose te kunnen stellen.
Vragen die de dokter je kan stellen, zijn bijvoorbeeld: "Hoe vaak komen de tics voor?", "Op welke leeftijd begonnen de tics?" en "Zijn de tics complex of eenvoudig?"
Ja, de meeste mensen hebben andere mentale gezondheidsproblemen of gedragsstoornissen, zoals ADHD, ASS, depressie, leerstoornissen, OCD en meer.
Als iemand milde tics heeft, is een behandeling vaak niet eens nodig. Ernstigere tics kunnen echter verstoringen veroorzaken op het werk, op school of zelfs in sociale situaties.
Je dokter kan je aanraden om antipsychotica te gebruiken voor het syndroom van Gilles de la Tourette. Antipsychotica zijn medicijnen die de activiteit van dopamine in de hersenen beperken.
Therapieën zoals cognitieve gedragstherapie (CGT) kunnen mensen helpen hun tics te beheersen en zelfs te verminderen.
Aan de hand van CGT leert men om een 'tegenbeweging' toe te passen. Je zou bijvoorbeeld vrijwillig je ogen kunnen sluiten in plaats van ongewild te knipperen.
Vlak voor een tic treedt er soms een zogeheten 'premonitory urge' op, oftewel een aangekondigde drang. Door deze drang te herkennen, kun je de tic mogelijk vermijden.
Opwinding en angst maken tics vaak erger. Probeer kalm te blijven, want dit kan ervoor zorgen dat je minder vaak tics krijgt.
Hoewel TS niet te voorkomen is, kan het vroegtijdig vaststellen en behandelen ervan ervoor zorgen dat de aandoening niet verergert of tot in de volwassenheid blijft aanhouden.
Het syndroom van Gilles de la Tourette is niet te genezen, maar de aandoening zal over het algemeen tijdens de vroege volwassenheid in ernst afnemen. Voor mensen die het hebben tot in hun volwassen jaren, geldt nog steeds een normale levensverwachting.
Het kan een behoorlijke uitdaging zijn om met Gilles de la Tourette te leven, vooral voor kinderen. Enkele dingen die hen kunnen helpen zijn: in kleinere klassen les krijgen, persoonlijke aandacht ontvangen in een schoolomgeving en meer tijd hebben om opdrachten af te maken.
Als iemand met het syndroom van Gilles de la Tourette gewelddadig wordt, zichzelf of anderen verwondt of over duistere gedachten en daden praat, neem dan onmiddellijk contact op met je hulpverlener.
Bronnen: (Cleveland Clinic) (Britannica)
Hoe het is om te leven met het syndroom van Gilles de la Tourette
Inzicht in de aandoening en de dagelijkse impact ervan
GEZONDHEID Gilles de la tourette
Het syndroom van Gilles de la Tourette (TS) lijkt niet altijd te zijn zoals het op tv wordt getoond. Een aantal mensen begint al vloekend te schreeuwen en ervaart schokkende lichaamsbewegingen, maar er zijn ook andere symptomen waar velen dagelijks mee kampen. TS is een neurologische aandoening die bij mensen die het hebben motorische en/of vocale tics veroorzaakt. Je kunt er veel over te weten komen, bijvoorbeeld hoe het wordt vastgesteld, welke symptomen regelmatig optreden en hoe je hulp kunt krijgen. Dit lees je allemaal in deze galerij.
Benieuwd hoe het is om te leven met het syndroom van Gilles de la Tourette? Klik dan nu verder.