De Verenigde Staten, China, Rusland, Duitsland en India voerden de grafiek aan
Er zijn veel elitemilitairen die indruk maken en groot gezag uitstralen, van de Navy SEAL's tot de Groene Baretten. Maar geen enkele is zo fascinerend als de Gurkha-brigades in Nepal. Deze vakkundig getrainde, onverbiddelijk felle soldaten uit de bergen van Nepal hebben een geschiedenis die honderden jaren teruggaat. Ze hebben een belangrijke rol gespeeld in enkele van de meest cruciale conflicten in de moderne geschiedenis. Vandaag de dag zijn ze het meest bekend om hun werk onder de Britse vlag, maar ze hebben ook een elitestatus in hun eigen leger van Nepal, het Indiase leger en andere gespecialiseerde eenheden over de hele wereld.
Wie zijn deze mysterieuze krijgers die gevaarlijker zijn dan welke andere soldatensoort dan ook? Lees verder om erachter te komen.
De Gurkha's zijn de beruchte geharde, gedisciplineerde en gevreesde soldaten die geboren, getogen en getraind zijn in de bergen van Nepal en die eeuwenlang voor de Engelse kroon hebben gevochten.
Historisch gezien kwamen de Gurkha-soldaten uit een select aantal verarmde dorpen hoog in de bergen van Nepal in de Gorkha-regio, maar tegenwoordig worden ze uit heel Nepal gerekruteerd.
De voorloper van de moderne staat Nepal was het oude koninkrijk Gorkha, waarvan de inwoners bekend stonden als 'Gorkha', 'Gurkha' of 'Gorkhali'. Aangenomen wordt dat de naam afkomstig is van de oude hindoegoeroe Gorakhnath, die ook de naamgever is van de moderne Nepalese provincie Gorkha.
Hoewel de term Gurkha ooit gewoon werd gebruikt om het Nepalese leger als geheel aan te duiden, zijn de gespecialiseerde Gurkha-eenheden zoals ze vandaag de dag bekend staan, ontstaan in de 19e eeuw na de Anglo-Nepalese Oorlog.
De Anglo-Nepalese Oorlog werd van 1814 tot 1816 uitgevochten tussen het Gurkha-leger van het Koninkrijk Nepal en de privélegers van de Engelse East India Company over tegengestelde aanspraken op de berggebieden van Noord-India.
Hoewel Nepal uiteindelijk werd verslagen door de Britse troepen, waren degenen die overwonnen toch zeer onder de indruk van de onverschrokken en gedisciplineerde Nepalese troepen en begonnen ze hen te rekruteren voor hun eigen legers.
Na het erkennen van de ongelooflijke gevechtskracht van de Gurkha-troepen werden ongeveer 5.000 van de Nepalese strijders eerst gerekruteerd in het privéleger van de Oost-Indische Compagnie en later opgenomen in het leger van Koning George, waar ze werden aangewezen als de First Gorkha Rifles, het eerste van vele Gurkha-regimenten die in het koninklijke leger werden opgericht.
In de Tweede Wereldoorlog waren er ongeveer 110.000 Gurkha-strijders, verdeeld over 40 regimenten. Deze regimenten werden aan bijna alle fronten van de oorlog ingezet en waren de dominante kracht in de conflicten tegen de Asmogendheden in Zuidoost-Azië.
Kort na de Tweede Wereldoorlog, in 1947, toen India onafhankelijk werd van het Verenigd Koninkrijk, werden de Gurkha-regimenten onder leiding van de Kroon, waarvan er veel in India gestationeerd waren, verdeeld tussen Engeland en het nieuwe onafhankelijke India. Tegenwoordig zijn er vooraanstaande Gurkha-regimenten in Engeland, India en enkele andere landen.
De elite-eenheden van de politie van Singapore maken deel uit van het Singapore Gurkha Contingent, dat in 1949 werd opgericht. Dit Gurkha Contingent is belast met de meest high-profile beveiligingstaken en fungeert ook als de oproerpolitie van Singapore. Er wordt gezegd dat ze in de hele stad gerespecteerd worden.
Het is alleen maar passend dat een groep krijgers die zo beroemd en gevreesd is een even geducht motto zou hebben. "Beter te sterven dan een lafaard te zijn", luidt het gezegde. Ex-veldmaarschalk Sam Manekshaw van het Indiase leger heeft gezegd: "Als iemand zegt dat hij niet bang is om te sterven, liegt hij of is hij een Gurkha."
Het is natuurlijk geen toeval dat elke Gurkha-soldaat op het toppunt van moed, loyaliteit en discipline lijkt te staan. De weg naar een volledig erkend Gurkha-soldaat is lang en zwaar, en zeer selectief.
Alle kandidaten moeten, voordat ze deelnemen aan de mentale en fysieke tests, een onderwijsdiploma en een bewijs van Nepalees staatsburgerschap overleggen. Daarna volgen tests van extreme fysieke kracht en uithoudingsvermogen, waaronder 70 snelle sit-ups in twee minuten.
De moeilijkste en meest verwachte test staat bekend als de doko race, een 5 km lange sprint bergopwaarts terwijl je 25 kg zand in een traditionele Nepalese doko mand draagt, vastgehouden door een riem rond het hoofd van de loper. Van rekruten wordt verwacht dat ze de race in niet meer dan 46 minuten voltooien.
De opgestelde richtlijnen zijn bedoeld als minimumvereisten, en alleen de bovenste gelederen van de deelnemers zullen Gurkha's worden. In 2017 werden slechts 230 van de 25.000 aspirant-deelnemers toegelaten tot de gelederen.
Het traditionele wapen van de Gurkha, sinds de tijd van het Koninkrijk Gorkha, is de kukri, een machete-achtig lemmet dat naar voren buigt. Hoewel messen tegenwoordig zelden worden gebruikt in gevechten, dragen Gurkha-soldaten ze nog steeds in de strijd.
Een oude Nepalese legende beweert dat als een kukri eenmaal uit de schede van een soldaat is gehaald, deze eerst bloed moet trekken voordat hij wordt teruggeplaatst. Deze legende wordt in de moderne tijd niet ter harte genomen, maar er zijn verhalen van wonden die zelf zijn toegebracht om aan deze wet van de kukri te voldoen.
Sinds de Anglo-Nepalese oorlog worden de Gurkha bewonderd en gerespecteerd om hun standvastige moed. Hoewel de Britten als overwinnaars uit de bus kwamen, was de marge niet erg groot en de Britse generaals waren diep onder de indruk van de dapperheid van de bergkrijgers.
Gurkha-eskaders en -regimenten hebben gevochten in beide wereldoorlogen, Afghanistan, Irak, Kosovo en de Falklands, om er maar een paar te noemen. Volgens de legende boezemden de Gurkha's in de Falklands zo'n diepe angst in bij hun vijanden dat de Argentijnse strijders op de vlucht sloegen bij de eerste aanblik van de Nepalese soldaten.
De moed en opoffering van de Gurkha's voor Groot-Brittannië is niet onopgemerkt gebleven. Sinds de invoering van het Victoriakruis, de hoogste onderscheiding voor dapperheid die in het Verenigd Koninkrijk wordt gegeven, is het 26 keer toegekend aan Gurkha's of Britse officieren die bij Gurkha-regimenten dienden.
Door de eeuwen heen zijn er talloze Gurkha-helden geweest. Eén zo'n soldaat is Dipprasad Pun, die in 2010 in een hinderlaag liep van Taliban-troepen. Pun slaagde erin om eigenhandig 30 Talibanstrijders in minder dan een uur te neutraliseren. Voor deze ongelooflijke prestatie werd Pun onderscheiden met het Conspicuous Gallantry Cross, de op één na hoogste onderscheiding die door het Britse leger wordt uitgereikt.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren Lachhiman Gurung en zijn troepen in een vuurgevecht met Japanse As-strijders die de Gurkha-strijders bestookten met handgranaten. Gurung slaagde erin om twee granaten terug te gooien, maar de derde vernielde zijn rechterhand. Desondanks bleef Gurung vechten en schieten met zijn linkerhand en bleef nog twee jaar in actieve dienst. Gurung werd onderscheiden met het Victoriakruis.
Bhanubhakta Gurung, een andere Gurkha-strijder uit de Tweede Wereldoorlog, kreeg het Victoriakruis voor zijn succesvolle eenmansaanval op een bolwerk van de As in Birma.
In 1943, tijdens zijn eerste echte gevechtservaring, liep Gurkha Gaje Ghale ernstige wonden op aan zijn borst en een van zijn armen door een granaatontploffing. Trouw aan de Gurkha-reputatie bleef Ghale vechten en schieten met zijn goede arm totdat de vijand ver van hun doel was gedrukt en pas toen zocht hij medische behandeling. Ghale en andere leden van zijn troep werden onderscheiden met het Victoriakruis.
Tot voor kort kregen Gurkha-soldaten, ondanks hun enorme opoffering en onschatbare bijdrage aan de Britse oorlogsinspanningen, slechts een zesde van het pensioen van hun Engelse tegenhangers. De Engelse regering beweerde dat dit kwam door de lagere kosten van levensonderhoud in Nepal, waar ze van hun Gurkha-soldaten verwachtten dat ze na hun diensttijd terugkeerden naar en woonden in Engeland, met een minimumdiensttijd van 15 jaar.
Talloze Gurkha-veteranen en belangengroepen vochten voor een verandering van dit beleid uit het koloniale tijdperk en uiteindelijk kondigde de Britse regering in 2007 aan dat alle Gurkha's die na 1997 met pensioen gingen in aanmerking kwamen voor het volledige pensioen dat ze verdienden.
De Gurkha Welfare Trust is in de jaren 1960 opgericht om vergeten Gurkha-veteranen te helpen. De meeste actieve Gurkha's doneren ook elk jaar een dagloon aan organisaties zoals de Gurkha Welfare Trust.
Prins Harry maakte een tournee met de First Gurkha Rifles tijdens zijn actieve diensttijd in Afghanistan in 2007 en 2008. De prins zou hebben gezegd: "Als je weet dat je bij de Gurkha's hoort, denk ik dat je nergens veiliger kunt zijn.
Zie ook: In dit gekke stadje huist een onverklaarbaar fenomeen
Bronnen: (Forces.net) (Ranker) (The Gurkha Welfare Trust)
De Gurkha's: de gevreesde en meest gevaarlijke soldaten ter wereld
De gedisciplineerde soldaten die vechten voor de Engelse kroon
LIFESTYLE Militair
Er zijn veel elitemilitairen die indruk maken en groot gezag uitstralen, van de Navy SEAL's tot de Groene Baretten. Maar geen enkele is zo fascinerend als de Gurkha-brigades in Nepal. Deze vakkundig getrainde, onverbiddelijk felle soldaten uit de bergen van Nepal hebben een geschiedenis die honderden jaren teruggaat. Ze hebben een belangrijke rol gespeeld in enkele van de meest cruciale conflicten in de moderne geschiedenis. Vandaag de dag zijn ze het meest bekend om hun werk onder de Britse vlag, maar ze hebben ook een elitestatus in hun eigen leger van Nepal, het Indiase leger en andere gespecialiseerde eenheden over de hele wereld.Wie zijn deze mysterieuze krijgers die gevaarlijker zijn dan welke andere soldatensoort dan ook? Lees verder om erachter te komen.