Je dromen opnieuw bekijken
Als je een fan bent van true crime, dan ben zeker bekend met het concept van de seriemoordenaar. De laatste jaren is er een wildgroei aan series in dit genre. Van 'Mindhunter' tot 'Dahmer - Monster: The Jeffrey Dahmer Story,' de tragische verhalen van deze medogeloze personen zijn op een vreemde, bijna ongemakkelijke manier fascinerend.
Maar hoewel waargebeurde misdaadseries en -films eindeloos vermakelijk kunnen zijn (om redenen waar we hier niet op in zullen gaan), hebben ze de neiging om een aantal veelvoorkomende misvattingen over het fenomeen seriemoordenaaar en hoe die te werk gaat in stand te houden. Klik verder om een aantal veelvoorkomende mythes over de seriemoordenaar te ontkrachten.
Volgens IQ-tests die bij verschillende seriemoordenaar zijn afgenomen ligt het gemiddelde IQ echter rond de 95, wat in het midden tot het lage uiteinde van het 'normale' bereik valt (90-110).
Er wordt gedacht dat veel seriemoordenaars in staat zijn om hun misdaden te verbergen omdat ze een obsessieve natuur hebben. Dat betekent echter niet dat ze bijzonder intelligent zijn.
Dat is niet noodzakelijk het geval. Volgens de definitie van de FBI van een seriemoordenaar moet de dader minimaal twee mensen vermoorden, bij verschillende gelegenheden en met een afkoelingsperiode ertussen.
Volgens deze definitie komt het fenomeeen seriemoordenaar veel meer voor dan we denken. Het is echter wel zo dat de meest productieve de meeste aandacht opeisen.
Hoewel algemeen wordt aangenomen dat alle seriemoordenaar op de een of andere manier geestelijk gestoord zijn, is dat niet hetzelfde als klinisch krankzinnig zijn. In feite zijn er maar heel weinig die klinisch gestoord zijn. Zelfs als ze persoonlijkheidsstoornissen zoals sociopathie of psychopathie hebben ze misschien geen empathie of geweten, maar ze zijn nog steeds in staat om onderscheid te maken tussen goed en kwaad.
Om iemand ontoerekeningsvatbaar te laten verklaren, moet de verdediging in de rechtbank kunnen aantonen dat de beklaagde mentaal niet in staat was om de ernst van zijn daden te begrijpen toen hij het misdrijf pleegde.
Ze worden in de media vaak afgeschilderd als verslaafd aan hun misdaden. Er wordt gesuggereerd dat ze één keer moorden, de smaak te pakken krijgen en daarna niet meer kunnen stoppen.
Dat geldt misschien voor sommigen, maar zeker niet voor iedereen. Sommigen zijn in staat om af te kicken van hun moorddadige gewoonte en het moorden tot het verleden te laten behoren.
Dennis Rader bijvoorbeeld, ook bekend als de BTK-moordenaar, vermoordde 10 mensen tussen 1974 en 1991, maar daarna lijkt hij gestopt te zijn. Hij werd gearresteerd en veroordeeld in 2005.
In werkelijkheid kunnen er echter andere motivaties zijn voor hun gruwelijke misdaden. Hebzucht is bijvoorbeeld een veel voorkomende motivatie.
Aan het eind van de 19e eeuw was er in Chicago bijvoorbeeld een seriemoordenaar, H.H. Holmes, die moordde om zo de verzekeringspolissen van zijn slachtoffers te innen.
Hoewel het misschien moeilijk is om je voor te stellen dat een seriemoordenaar functioneert als een normaal lid van de samenleving, doen de meesten dat toch.
Volgens een FBI-rapport zijn 'de meeste gevallen geen teruggetrokken, sociale buitenbeentjes die alleen leven'. Velen van hen hebben zelfs veel mensen om zich heen die niets door hebben en het nooit zouden verwachten van de persoon.
Het klopt inderdaad dat vooral mannen moorden plegen. Bijna alle beroemde gevallen van de afgelopen 150 jaar waren mannen.
Dat wil echter niet zeggen dat vrouwen geen seriemoordenaar kunnen zijn. Volgens een rapport uit 2015 van experts van de Florida State University en de California School of Forensic Studies is ongeveer 16% van alle seriegevallen in de VS vrouw.
Er zijn aanwijzingen dat vrouwelijke seriemoordenaar hun slachtoffers vaak om het leven brengen door vergiftiging en dat ze vaker met z'n tweeën of in teamverband werken.
Tv-programma's zoals 'Mindhunter' leunen zwaar op de misvatting dat 'criminal profiling' effectief is. Dit is een methode waarbij onderzoekers persoonlijke kenmerken van een moordenaar bepalen door de plaats van de moord te analyseren.
Volgens een meta-analyse uit 2007 in het tijdschrift Criminal Justice and Behavior zijn criminele profilers echter maar iets beter in het raden van de kenmerken van een dader dan de gemiddelde persoon.
Het opstellen van criminele profielen is bekritiseerd als een roekeloos misbruik van politietijd en -middelen.
Ons wordt vaak wijsgemaakt dat een bepaalde seriemoordenaar één methode kiest om zijn misdaden te plegen en daar alle moorden op pleegt.
Volgens FBI-agent en gedragsanalist John Douglas moet de werkwijze van een seriemoordenaar echter worden beschouwd als een werk in uitvoering dat evolueert als de moordenaar actief blijft.
Als je genoeg true crime bekijkt, begin je je misschien zorgen te maken dat er om elke hoek een seriemoordenaar rondloopt. De realiteit is dat ze geen echte bedreiging vormen voor de gemiddelde persoon.
Volgens de FBI zijn seriemoordenaar verantwoordelijk voor minder dan 1% van de moorden in de VS, en in 2015 waren er slechts 30 slachtoffers van seriemoorden.
Seriemoordenaar kennen vaak hun slachtoffers en het komt enkel sporadisch voor dat ze hun slachtoffers willekeurig uitzoeken.
Zie ook: Welke misdaad je het meest waarschijnlijk zal plegen, volgens je sterrenbeeld
Bron: (YouTube)
See also: Who was this 16th-century serial killer who reportedly killed 964 people?
In films en op televisie wordt de seriemoordenaar vaak afgeschilderd als slimmer dan de gemiddelde mens. We zien ze jarenlang gruwelijke misdaden plegen en ermee wegkomen.
Veelvoorkomende mythes over de seriemoordenaar ontkracht
Echte misdaad met een korreltje zout nemen
LIFESTYLE Moord
Als je een fan bent van true crime, dan ben zeker bekend met het concept van de seriemoordenaar. De laatste jaren is er een wildgroei aan series in dit genre. Van 'Mindhunter' tot 'Dahmer - Monster: The Jeffrey Dahmer Story,' de tragische verhalen van deze medogeloze personen zijn op een vreemde, bijna ongemakkelijke manier fascinerend.
Maar hoewel waargebeurde misdaadseries en -films eindeloos vermakelijk kunnen zijn (om redenen waar we hier niet op in zullen gaan), hebben ze de neiging om een aantal veelvoorkomende misvattingen over het fenomeen seriemoordenaaar en hoe die te werk gaat in stand te houden. Klik verder om een aantal veelvoorkomende mythes over de seriemoordenaar te ontkrachten.