De Verenigde Staten, China, Rusland, Duitsland en India voerden de grafiek aan
Uit recente persberichten blijkt dat een klein eiland in de Stille Oceaan een nieuw front kan vormen voor het geval er vijandelijkheden uitbreken tussen de Verenigde Staten en China. Dit roept herinneringen op aan de Tweede Wereldoorlog, toen het desbetreffende eiland, Tinian, diende als Amerikaanse militaire basis in de strijd tegen Japan. Tijdens deze oorlog werden de landingsbanen van Amerikaanse vliegvelden op Tinian gebruikt als lanceerplatforms voor talloze bombardementen, waaronder de noodlottige aanvallen op Hiroshima en Nagasaki.
Deze vliegvelden zijn bijna 80 jaar lang verlaten geweest, maar lijken nu weer in gebruik te worden genomen. Washington maakt zich zorgen over de toenemende raketdreiging uit Peking. Waar ligt Tinian echter precies en wat is het verhaal achter deze afgelegen, met jungle bedekte enclave?
Klik verder en ga terug in de tijd om daar achter te komen.
Tinian is een van de drie belangrijkste eilanden van de Noordelijke Marianen, een niet-geïncorporeerd gebied van de Verenigde Staten in het noordelijke deel van de Stille Oceaan.
De Marianen werden voor het eerst bewoond rond 1500 tot 1400 v.Chr. Tinian werd gekoloniseerd door de Spanjaarden (en later de Duitsers) gedurende een periode van meer dan 200 jaar, van 1645 tot 1899. Het is veelzeggend dat het eiland in 1914, tijdens de Eerste Wereldoorlog, werd veroverd door de Japanners.
Onder Japans bewind vond er door de bouw van onder andere havenfaciliteiten, waterwerken, elektriciteitscentrales, wegen en woningen een uitgebreide ontwikkeling van infrastructuur plaats. Pas in de laatste fase van de Tweede Wereldoorlog was Japan zich bewust van het strategische belang van Tinian als mogelijke basis voor Amerikaanse langeafstandsbommenwerpers. Het eiland werd snel bezet.
De strategische ligging van Tinian was ook het Amerikaanse leger niet ontgaan. In 1943 werden plannen opgesteld om Tinian, samen met de naburige eilanden Saipan en Guam, in te nemen. Het jaar daarop, op 16 juli 1944, begon na een bombardement van het United States Marine Corps (het marinierskorps van de Verenigde Staten), die gericht was op belangrijke Japanse doelen, de Slag om Tinian.
Het grondoffensief vond plaats op 24 juli, toen de 4th Marine Division aan land ging.
De grondtroepen werden ondersteund door voortdurende bombardementen en artillerievuur. In de lucht waren de Grumman TBF-1C Avengers van de Amerikaanse marine (zie foto) een van de Amerikaanse bommenwerpers die luchtsteun verleenden.
Binnen een week werden de Japanse troepen overweldigd, hoewel het garnizoen op het eiland Aguijuan, gelegen ten zuiden van Tinian, standhield tot het einde van de oorlog en zich pas op 4 september 1945 overgaf.
Foto: United States Marine Corps, 1944
De korte maar bloedige Slag om Tinian kostte 368 mariniers en 5.745 Japanse strijders het leven. Op de foto zijn gevangen Japanse soldaten te zien die uit hun schuilplaats komen.
De transportinfrastructuur van Tinian was in puin gelegd, de wegen waren verwoest en de steden en dorpen leken net houtsplinters.
Terwijl de Amerikanen echter bezig waren met het opruimen van de ravage, werden er al plannen gemaakt om het eiland om te vormen tot een belangrijke uitvalsbasis voor verdere Amerikaanse operaties in de Stille Oceaan.
Voor de wederopbouw van Tinian werden zogeheten 'seabees' ingezet. Er werden voor 50.000 troepen kampen gebouwd en 15.000 seabees veranderden het eiland in het drukste vliegveld van de oorlog door acht landingsbanen van 2.400 meter te creëren voor B-29 Superfortress-bommenwerpers.
Foto: Amerikaanse marine
Er werden twee complexen met startbanen aangelegd: North Field (zie foto) en West Field. De startbanen van North Field besloegen bijna het hele noordelijke uiteinde van het eiland en vormden destijds het grootste vliegveld ter wereld.
Op deze zeldzame kleurenfoto van North Field zijn B-29-bommenwerpers te zien die op de opstelplaatsen geparkeerd staan. Onder de vliegtuigen die hier te zien zijn, bevinden zich vliegtuigen van de 509th Composite Group, een eenheid die belast was met de operationele inzet van kernwapens.
Foto: Harold Agnew/Amerikaanse overheid
West Field en zijn vier startbanen waren de thuisbasis van de 58th Bombardment Wing. Deze eenheid was verantwoordelijk voor de dodelijke aanvallen op Tokio en andere Japanse steden, evenals Japanse doelen die zo ver weg lagen als Birma, Thailand en China.
Foto: Air Force Historical Research Agency, 1945
Hier zie je het opvanggebied van West Field, dat bestaat uit accomodaties, magazijnen en eetzalen.
Foto: Air Force Historical Research Agency, 1945
Op North Field, begin augustus 1945, manoeuvreerde de B-29 Superfortress 'Enola Gay' over een bommenkuil om een nieuw, angstaanjagend wapen op te halen.
Toen hij eenmaal op zijn plaats stond, werd een geheime bom met de codenaam 'Little Boy' langzaam in de buik van het vliegtuig geplaatst.
Op de morgen van 6 augustus steeg 'Enola Gay', onder bevel van kolonel Paul W. Tibbets (zie foto), op van Tinian. De bestemming was de Japanse stad Hiroshima.
Enkele uren later lag Hiroshima in puin. De stad werd verwoest door het eerste kernwapen dat ooit in een oorlog werd gebruikt en dat was gedropt door het eerste vliegtuig ooit dat zo'n bom liet vallen.
Een fotograaf op North Field legde vast hoe 'Enola Gay' weer op Tinian landde na zijn historische bombardement. Drie dagen later, op 9 augustus, werd een tweede atoombom, bekend als 'Fat Man', opgepikt door een andere B-29, deze keer met de naam Bockscar. Hij werd tot ontploffing gebracht boven Nagasaki.
Na de overgave van Japan verlieten de Amerikanen Tinian. Het eiland bleef echter onder invloed van Washington en werd onderdeel van het Trust Territory of the Pacific Islands, dat werd gecontroleerd door de Verenigde Staten. Op deze foto uit 1971 is het verwoeste en overwoekerde hoofdkwartier van de 1e luchtvloot van de Keizerlijke Japanse Marine te zien.
Deze recente foto toont het roestige en geërodeerde interieur van het Japanse commandocentrum.
Dit zijn de ruïnes van een verlaten opslagplaats voor brandstofbommen langs de kant van een weg op Tinian. Overblijfselen van de Tweede Wereldoorlog liggen verspreid over een groot deel van het eiland.
Hier bewaakt een verwoeste Japanse tank, waarvan de loop al lang verloren is gegaan, nog steeds een voormalige bunker.
De meest aangrijpende herinnering aan de oorlog in Tinian is de bommenkuil waarin 'Little Boy' werd geplaatst voordat de noodlottige reis naar Hiroshima plaatsvond. Het is de populairste bezienswaardigheid van het eiland.
Ondertussen zijn de bijna 80 jaar oude landingsbanen van North Field, het onderwerp van die recente nieuwsberichten, nog steeds verweerd en bezaaid met onkruid. Maar hoe lang nog?
Een groot deel van Tinian is jungle. De startbanen die al die jaren geleden zijn aangelegd, zijn grotendeels teruggewonnen door Moeder Natuur.
Volgens een CNN-rapport dat op 21 december 2023 werd gepubliceerd, vertelde Kenneth Wilsbach, commandant van de Pacific Air Forces, echter in een onlangs uitgebracht interview aan Nikkei Asia dat North Field een 'ruime' faciliteit zal worden zodra werkzaamheden om het op de jungle te heroveren zijn voltooid.
Bovendien werden eerder, in oktober 2020, bataljons van seabees, dezelfde eenheden die verantwoordelijk waren voor de bouw van de oorspronkelijke startbanen in oorlogstijd, ingezet bij het besturen van zwaar materieel en het bouwen van nieuwe infrastructuur op het eiland in de Stille Oceaan.
Foto: Amerikaanse marine
Zie ook: Verborgen militaire basis uit de Koude Oorlog ontdekt door NASA
Bronnen: (CNN) (Nikkei Asia) (The New York Times)
Het vliegveld in de Stille Oceaan wordt opnieuw gebruikt om China tegen te gaan
De VS is van plan om oude landingsbanen weer in gebruik te nemen voor het geval er vijandelijkheden uitbreken
LIFESTYLE Geschiedenis
Uit recente persberichten blijkt dat een klein eiland in de Stille Oceaan een nieuw front kan vormen voor het geval er vijandelijkheden uitbreken tussen de Verenigde Staten en China. Dit roept herinneringen op aan de Tweede Wereldoorlog, toen het desbetreffende eiland, Tinian, diende als Amerikaanse militaire basis in de strijd tegen Japan. Tijdens deze oorlog werden de landingsbanen van Amerikaanse vliegvelden op Tinian gebruikt als lanceerplatforms voor talloze bombardementen, waaronder de noodlottige aanvallen op Hiroshima en Nagasaki.
Deze vliegvelden zijn bijna 80 jaar lang verlaten geweest, maar lijken nu weer in gebruik te worden genomen. Washington maakt zich zorgen over de toenemende raketdreiging uit Peking. Waar ligt Tinian echter precies en wat is het verhaal achter deze afgelegen, met jungle bedekte enclave?
Klik verder en ga terug in de tijd om daar achter te komen.