Op 4 juni 1944 veroverden de Amerikaanse zeestrijdkrachten een Duitse onderzeeër: de U-505. Het was het eerste vijandelijke oorlogsschip dat sinds de Oorlog van 1812 op volle zee door de Amerikaanse marine in beslag werd genomen. Het was een bijzondere daad, zeker omdat het vaartuig in kwestie, een type IX C, een van de krachtigste en meest geavanceerde U-boten van de nazi's was. De uiterst geheime inname ervan werd verzwegen tot na de oorlog, een periode waarin dit opmerkelijke verhaal verder ging.
Hoe hebben de Amerikanen Hitler precies verslagen en wat gebeurde er daarna? Klik verder en herbeleef een van de meest indrukwekkende momenten uit de Tweede Wereldoorlog.
De U-505, een onderzeeër van het type IXC, werd te water gelaten op 24 mei 1941 in Hamburg. Hij werd officieel in gebruik genomen op 26 augustus van dat jaar.
Hamburg was het belangrijkste industriële centrum van nazi-Duitsland en tevens de grootste zeehaven van Europa. De stad was de thuisbasis van verschillende scheepswerven, waaronder Blohm & Voss, Stülcken-Werft en Deutsche Werft, waar de U-505 werd gebouwd.
Op 4 juni 1944 was de U-505 op weg naar huis na een patrouille in de wateren aan de Goudkust, het kustgebied van het huidige Ghana.
Zonder dat de bemanning het wist, werd de Duitse U-boot gevolgd door de geallieerde inlichtingendienst d.m.v. radiogolven. De locatie werd uiteindelijk achterhaald door een sonarscan die werd uitgevoerd door een Amerikaanse 'hunter-killer group', een groep oorlogsschepen die werd ingezet om onderzeeërs aan te vallen tijdens de Tweede Wereldoorlog.
De groep, die onder bevel stond van kapitein Daniel V. Gallery (links op de foto) van de Amerikaanse marine, bestond uit het vliegdekschip USS Guadalcanal en vijf torpedobootjagers: USS Chatelain, USS Flaherty, USS Jenks, USS Pillsbury en USS Pope.
De USS Chatelain had de eer om een van de meest spectaculaire incidenten uit de Tweede Wereldoorlog te veroorzaken.
Nadat hij contact had gemaakt met de vluchtende U-boot, wierp de USS Chatelain een reeks dieptebommen af die de buitenste romp van de U-505 doorboorden. Doordat het roer was vastgelopen en de achterste compartimenten waren overstroomd, had het getroffen schip geen andere keus dan naar de oppervlakte te komen. De commandant, Harald Lange, gaf zijn bemanning opdracht het schip te verlaten.
De Duitsers die zich overgaven werden opgepakt. De bemanningsleden van de vijandelijke onderzeeërs, die op dat moment krijgsgevangenen waren, werden overgebracht naar de USS Guadalcanal.
Op één na lid na overleefden alle Duitse bemanningsleden de beproeving. Ze werden in groepen op het dek van het vliegdekschip opgesteld en gefotografeerd voor identificatiedoeleinden.
Onder de brandende zon werden de overlevenden met zout water afgekoeld onder een waterslang, terwijl de Amerikanen zich haastten om de U-505 niet te laten zinken.
Nadat de Duitse bemanningsleden veilig waren, manoeuvreerde de USS Pillsbury langzaam langs de buitgemaakte onderzeeër.
Vervolgens ging marinepersoneel van de USS Pillsbury met succes aan boord van het ernstig hellende schip.
Onder leiding van luitenant Albert L. David ging de enterploeg naar beneden om luiken te sluiten en dieptebommen onschadelijk te maken. Door hun snelle handelen verijdelden ze pogingen van de Duitsers om de U-505 tot zinken te brengen voordat deze in handen van de geallieerden kon vallen.
De volgende taak was om overstroming te voorkomen, wat werd bewerkstelligt door de dieselmotoren van de onderzeeër uit te schakelen. Op de foto zie je het bedieningspaneel voor de elektromotoren.
De Amerikanen ontdekten geheime apparatuur en waardevolle codeboeken en papieren. Deze werden vervolgens door de geallieerde strijdkrachten gebruikt om Duitse codes mee te kraken.
Met het verkrijgen van toegang tot de systemen van een intacte Duitse onderzeeër van het type IXC sloegen de Amerikanen een belangrijke slag. Het interieur van het schip werd zorgvuldig gefotografeerd om apparatuur zoals de voorste torpedobuizen van het schip vast te leggen.
De fotografen reikten tot aan de kapiteinsverblijven. Overal werden foto's van gemaakt, zo belangrijk was de verovering van het schip.
Daarna was de taak om de onderzeeër aan een bergingsschip vast te maken.
Dit was geen gemakkelijke taak. Een golvende Atlantische Oceaan maakte de klus tijdrovend en gevaarlijk.
De USS Guadalcanal hield toezicht op de operatie en stond in de hoogste staat van paraatheid voor de mogelijke komst van meer U-boten of een luchtaanval.
Uiteindelijk werd er een touw aan de USS Abnaki vastgemaakt. Het schip had afgesproken met de taskforce van kapitein Gallery om de U-505 naar Bermuda te slepen. De gevangen bemanningsleden van de Duitse onderzeeërs brachten ondertussen de rest van de oorlog door in een krijgsgevangenenkamp in Louisiana.
Voordat de U-505 werd gesleept, kon Gallery het niet laten om even te poseren met de 'Stars and Stripes' die boven het hakenkruis wapperde in de commandotoren van de veroverde onderzeeër.
De USS Abnaki arriveerde op 19 juni met zijn kostbare buit in de Caraïben. Na uitgebreide reparaties en een grondig onderzoek door inlichtingenofficieren werd de U-505, dat op dat moment onder bevel stond van de Amerikaanse marine, naar de Verenigde Staten gevaren om een rondvaart van oorlogsobligaties te beginnen langs verschillende Amerikaanse havens.
Een van de meest kenmerkende foto's uit deze periode is er een van de U-505 die bij de haven van New York aankomt en onder de Brooklyn Bridge doorvaart, met de skyline van New York op de achtergrond.
Deze foto van Amerikaanse marinemilitairen die strak in de houding staan op het dek van de U-505 is genomen in Miami.
De Amerikaanse marine had de U-505 na de oorlog niet meer nodig en het schip werd afgemeerd op de marinewerf van Portsmouth, vermoedelijk om later door het Amerikaanse leger ter oefening te worden gebruikt.
Toen Gallery in 1946 hoorde van de plannen van de marine, stelde hij voor om de onderzeeër te redden en tentoon te stellen als drijvend museum.
Het idee van Gallery viel in de smaak bij militaire historici die bij Lenox Lohr van het Museum of Science and Industry in Chicago lobbyden om te kijken of ze geïnteresseerd waren in de verwerving van het schip. Het project werd goedgekeurd en in 1954 onderging de U-505 een uitgebreide renovatie ter voorbereiding op zijn nieuwe thuis.
De U-505 werd door de Grote Meren gesleept en maakte in juli 1954 een tussenstop in Detroit. Het schip werd veilig in een droogdok geplaatst.
Op 25 september 1954 wijdde het museum de U-505 in en werd hij een permanente tentoonstelling die diende als herinnering aan alle matrozen en bemanningsleden van onderzeeërs die stierven in de Eerste en Tweede slag om de Atlantische Oceaan. Dit was echter nog niet het einde van het verhaal.
In 2019 heeft het museum, dat inmiddels is omgedoopt tot het Griffin Museum of Science and Industry, het oude vaartuig opgeknapt en de boot weer bijna in originele staat teruggebracht.
De restauratie omvatte een complete vernieuwing van het interieur. Op de foto zie je de machinekamer waar Albert L. David en zijn mannen al die jaren eerder hun leven op het spel zetten tijdens het ontmantelen van de dieptebommen.
Als onderdeel van het de renovatie werd een nieuwe tentoonstelling geopend in een interactieve hal, waar talloze voorwerpen van de U-505 te zien waren.
Bronnen: (History) (Naval History and Heritage Command) (Griffin Museum of Science and Industry)
De opmerkelijke verovering van de Duitse onderzeeër U-505
Hoe is het de Amerikanen gelukt om een van Hitlers krachtigste U-boten in beslag te nemen?
LIFESTYLE Geschiedenis
Op 4 juni 1944 veroverden de Amerikaanse zeestrijdkrachten een Duitse onderzeeër: de U-505. Het was het eerste vijandelijke oorlogsschip dat sinds de Oorlog van 1812 op volle zee door de Amerikaanse marine in beslag werd genomen. Het was een bijzondere daad, zeker omdat het vaartuig in kwestie, een type IX C, een van de krachtigste en meest geavanceerde U-boten van de nazi's was. De uiterst geheime inname ervan werd verzwegen tot na de oorlog, een periode waarin dit opmerkelijke verhaal verder ging.
Hoe hebben de Amerikanen Hitler precies verslagen en wat gebeurde er daarna? Klik verder en herbeleef een van de meest indrukwekkende momenten uit de Tweede Wereldoorlog.