Alles kan tot dan gebeuren!
Hoewel het oorspronkelijke plan van het kabinet was om een noodwet in het leven te roepen om de zogenoemde migtratiecrisis te lijf te gaan, belooft het kabinet 'het strengste migratiebeleid' ooit uit te voeren. De herinvoering van grenscontroles is slechts een van de vele maatregelen om migratiestromen te verzwakken. Critici uiten hun bezorgdheid over de mensenrechten en de implementatie van internationale wetgeving, met name voor asielzoekers.
Klik verder en ontdek in een notendop de geschiedenis van migratie in ons land en het beleid vandaag de dag.
In de jaren 1960 kwam er in Nederland een toevloed van immigranten op gang toen het land na de Tweede Wereldoorlog economisch wilde herstellen. De eerste grote groep immigranten kwam uit Indonesië, dat tot 1945 een Nederlandse kolonie was geweest.
De Nederlandse kolonisatie van Indonesië begon in de17e eeuw met de oprichting van de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC), die een belangrijke speler werd in de specerijenhandel. Er werden plantages aangelegd en nederzettingen gebouwd.
De VOC was een katalysator voor de kolonisatie van Indonesië, dat bekend werd als Nederlands-Indië. Na de afschaffing van de slavernij begonnen Indonesiërs naar Nederland te komen als contractarbeiders in de 19e eeuw. Vandaag de dag wonen er 1,5 tot 2 miljoen mensen met een Indonesische achtergrond in Nederland, ongeveer 4% van de bevolking.
Op de foto Soekarno, de eerste president van Indonesië, die in 1945 de onafhankelijkheid uitriep.
Immigranten bestonden voornamelijk uit mensen uit de voormalige koloniën en laagbetaalde arbeiders. Immigranten uit Zuid-Europa, Noord-Afrika en het Middellandse Zeegebied bleven komen als onderdeel van kettingmigratie.
In de jaren 1980, na verschillende economische crisissen, begonnen politieke vluchtelingen en asielzoekers aanzienlijk toe te nemen. In de jaren 1990 kwam een groot aantal mensen binnen via tijdelijke beschermingsmaatregelen. In 2000 was bijna 18% van de bevolking in het buitenland geboren of had minstens één ouder die in het buitenland geboren was.
In 2004 stelde Nederland een quotum in van 500 vluchtelingen voor hervestiging, later uitgebreid naar 750. Midden in de Syrische vluchtelingencrisis ontving Nederland meer dan 44.000 asielaanvragen. Een jaar later was minder dan de helft van dit aantal geregistreerd.
In 2018 stonden 3.000 mogelijkheden voor hervestiging open. In de context van de wereldwijde vluchtelingencontext is dit aantal een kleine fractie van de dringende behoeften van vluchtelingen die op zoek zijn naar hervestiging.
Op de foto staan asielzoekers voor een aanmeldcentrum in Ter Apel.
Gezinshereniging was een centraal onderwerp na de goedkeuring van asielaanvragen. De Nederlandse overheid creëerde verschillende regels en voorschriften die vereisten dat er veel documenten moesten worden overgelegd om familiebanden aan te tonen. Dit was vooral moeilijk voor degenen die uit een context kwamen waar het bijna onmogelijk was om documenten buiten het land te verkrijgen.
Op de foto zie je vluchtelingenkinderen in een school in Harskam.
Belangenbehartigers zoals VluchtelingenWerk Nederland voerden aan dat de Nederlandse regering zich niet hield aan de EU-richtlijn voor gezinshereniging, die richtlijnen heeft opgesteld voor het proces.
Ondanks het aantal immigranten dat Nederland blijft binnenkomen, als asielzoeker, gastarbeider of anderszins, worden slechts weinigen van hen ook daadwerkelijk Nederlander. Naturalisatie is bijzonder moeilijk in ons land.
Gelijktijdig met de golf van vluchtelingen en andere migranten zijn anti-immigranten en specifiek anti-moslim sentimenten gegroeid onder Nederlanders, in navolging van de gevaarlijke retoriek van de War on Terror in verschillende Westerse landen.
Vooral extreemrechts heeft deze angsten gepromoot en uitgebuit. De rol van islamitische scholen in het land heeft aandacht gekregen als onderdeel van de mediagekte rond immigranten. Naast beweringen dat leraren van een Amsterdamse school in verband werden gebracht met terrorisme, werd het weekendonderwijs in het Arabisch, een initiatief dat populair is in veel diasporagemeenschappen, een andere reden tot bezorgdheid.
Afbeelding van extreemrechtse demonstratie in Nederland.
Berichten in de media dat weekendscholen ook religieus onderwijs gaven, werden gezien als een poort naar terrorisme. Geen enkele andere weekendschool uit andere culturen werd van dergelijk gedrag beschuldigd. Naast deze beweringen insinueerden de media ook dat deze weekendscholen kinderen verhinderden te integreren in de maatschappij.
Op de foto Edwin Wagensveld, hoofd van de extreemrechtse anti-islambeweging Pegida in Nederland, vlak voordat hij de Koran in zijn handen scheurde voor de Turkse ambassade in Den Haag.
De impact van anti-immigrantengevoelens is al lang voelbaar onder immigrantengroepen. De druk om te integreren in een samenleving die gevaarlijke sentimenten koestert over iemands cultuur, opvoeding, geloof en religie is een grote uitdaging. Het onderscheid tussen Nederlandse burgers en immigranten is niet alleen sociaal duidelijk, maar ook in de juridische context.
Op de foto een protestactie van de rechtse Nederlandse Volks-Unie tegen Afghaanse vluchtelingen in een noodopvang in Harskamp.
In september 2014 kondigde de regering een van de strengste immigratiemaatregelen van de Europese Unie aan. In navolging van de trends in Italië, Oostenrijk, Hongarije en elders, beloofde de regering beperkingen op gezinshereniging, gedwongen terugkeer en straffen voor wat zij beschouwden als 'herrieschoppers'.
Na de verkiezing van de extreemrechtse leider Geert Wilders, die anti-immigratie hoog in het vaandel had staan, werden deze maatregelen al lange tijd beloofd en verwacht in het land. Het kabinet Wilder wil een asielcrisis uit te roepen.
Het kabinet, die haar plan aankondigde om niet mee te doen aan het migratie- en asielbeleid van de EU, wil de strengste toelatingsregels in de EU houden. Door asiel aan een noodwet te koppelen, kan de regering noodmaatregelen nemen en zo de parlementaire goedkeuring omzeilen.
Een soortgelijke maatregel werd genomen onder de extreemrechtse leider van Italië, Giorgia Meloni, die de noodtoestand uitriep, naar verluidt als reactie op een zogenoemde migratiecrisis.
Één van de plannen van het kabinet is om gezinshereniging aanzienlijk te beperken, snelle uitzettingen door te zetten, permanente vergunningen te beëindigen en wijzigingen aan te brengen in de huisvestingswetgeving die asielzoekers voorrang geeft voor sociale huisvesting.
In oktober 2024 ging het kabinet verder met hun eerdere aankondiging. Grenscontroles zullen opnieuw worden ingevoerd in een maatregel die vergelijkbaar is met die van onze Duitse buren. Daarnaast zal tijdelijke visa een kortere goedkeuringstijd krijgen en delen van Syrië, een land dat nog steeds in staat van oorlog verkeert, zullen veilig worden verklaard om naar terug te keren.
Vooral in andere EU-landen, waaronder Denemarken, werden maatregelen tegen Syrië genomen na een golf van rechtse, anti-immigratie sentimenten.
Faber belooft Nederland "zo onaantrekkelijk mogelijk te maken". Met deze nieuwe maatregelen probeert het kabinet het aantal uitzettingen en processen te verhogen en het aantal nieuwkomers zoveel mogelijk te beperken.
In navolging van een gevaarlijke trend in andere Europese landen, zoals Hongarije, trekken critici de wettigheid van dergelijke maatregelen in twijfel. Ook de Europese Unie.
Hongarije, onder leiding van Viktor Orbán, deelt het sentiment van Nederland om niet mee te doen aan het migratie- en asielbeleid van de EU. Het harde beleid van het land leidde tot een boete van 223 miljoen dollar omdat het consequent verhinderde dat migranten asiel konden aanvragen.
In heel 2023 vroegen slechts 30 mensen asiel aan in Hongarije, het minste van alle EU-landen. Orbán heeft publiekelijk verklaard dat Hongarije weigert de EU-boete te betalen. De EU heeft beloofd het boetebedrag in mindering te brengen op de middelen die Hongarije ontvangt uit de EU-begroting.
De EU blijft erop hameren dat verdragen weliswaar gewijzigd kunnen worden, maar dat landen als Nederland en Hongarije tot die tijd gebonden zijn aan de Europese wetgeving en zich moeten houden aan de regelgeving op het gebied van asiel en migratie.
Duitsland en Frankrijk zijn de volgende landen die hardere standpunten zullen innemen over grenscontrole, migratie en asielprocedures. In het verlengde van de populistische anti-immigratie, en specifiek anti-moslim retoriek, waarschuwen politieke analisten voor wat er komen gaat onder de golf van rechts populisme.
Hoewel immigratie een centraal thema is voor Europees extreem-rechts, zijn er veel andere kwesties die bedreigd worden. Klimaatverandering, rechten van LGBTQ+ gemeenschappen, economische en sociale gelijkheid en internationale conflicten zijn slechts enkele van de kwesties die ook te maken kunnen krijgen met regressie.
De ideologische verschuiving tussen individuele Europese staten en het project van de Europese Unie te midden van de opkomst van extreemrechtse populistische bewegingen maakt gebruik van angsten en zorgen die grotendeels zijn aangewakkerd door gevaarlijke retoriek en sensatiezucht.
De trends die gepaard gaan met anti-immigrantensentimenten laten gevaarlijke maatregelen zien die immigranten niet alleen in een staat van angst en onzekerheid laten verkeren, maar in sommige gevallen ook in gevaarlijke omstandigheden waar ze met geweld geconfronteerd kunnen worden.
Zie ook: Waarom wint extreem-rechts aan populariteit?
Bronnen: (AP News) (University of Amsterdam) (DW) (The Washington Post) (The New York Times) (Politico) (European Union) (Financial Times) (CNN) (Wilson Center) (Le Monde) (Leibniz Information Centre for Economics) (Istanbul Bilgi University)
Hoe ziet het strengste migratiebeleid ooit er uit en welke consequenties kan het hebben?
Verschuiving naar strenger beleid leidt tot bezorgdheid over mensenrechten
LIFESTYLE Wilders
Hoewel het oorspronkelijke plan van het kabinet was om een noodwet in het leven te roepen om de zogenoemde migtratiecrisis te lijf te gaan, belooft het kabinet 'het strengste migratiebeleid' ooit uit te voeren. De herinvoering van grenscontroles is slechts een van de vele maatregelen om migratiestromen te verzwakken. Critici uiten hun bezorgdheid over de mensenrechten en de implementatie van internationale wetgeving, met name voor asielzoekers.
Klik verder en ontdek in een notendop de geschiedenis van migratie in ons land en het beleid vandaag de dag.