© Shutterstock

Voedsel drogen -

Het is bekend dat vocht zorgt voor de snelle microbiologische groei van bacteriën, die aanwezig zijn in vers voedsel. Daarom is het begrijpelijk dat het drogen van voedsel een van de oudste methoden is om het te bewaren.

© Shutterstock

Een populaire methode -

Drogen werd gebruikt om allerlei soorten voedsel te bewaren, bijvoorbeeld granen zoals rogge en tarwe. Deze werden in de zon of aan de lucht gedroogd voordat ze werden opgeborgen.

© Shutterstock

Gedroogd fruit -

Op warmere plekken werd het fruit in de zon gedroogd en in koelere gebieden in de oven.

© Shutterstock

Zouten -

Zouten was de meest gebruikelijke manier om voedsel te bewaren, omdat aan de hand hiervan het vocht eruit werd getrokken en de bacteriën werden gedood. Het werd ook gebruikt in combinatie met andere methoden, zoals drogen en roken.

© Shutterstock

Zouten -

Een manier om vlees te zouten was door er droog zout in te persen en de stukken vervolgens in een bak met nog meer zout te plaatsen. Als het vlees op deze manier in koud weer werd bewaard, kon het jarenlang bewaard blijven. Groenten en kruidenmengsels werden ook geconserveerd door ze in zout te leggen en in een afsluitbare bak te bewaren.

© Shutterstock

Voedsel bewaren in pekel -

Hoewel dit op de lange termijn niet effectief was, werd voedsel ook in pekel geconserveerd. Via deze methode bleef het eten gedurende een seizoen of twee eetbaar. 

© Shutterstock

Koken met gezouten voedsel -

Het eerste wat een kok deed als hij het gezouten voedsel klaar wilde maken voor consumptie, was het weken in vers water. Hoe vaak hij dit echter ook deed, het was haast onmogelijk om al het zout te verwijderen.

© Shutterstock

Gedroogde kabeljauw -

In Scandinavië, waar de temperaturen tot het vriespunt daalden, werd de kabeljauw in de koude lucht gedroogd.

© Shutterstock

Gedroogd vlees -

Vlees kon ook worden bewaard door het te drogen. Dit werd gedaan door het eerst in dunne reepjes te snijden en het vervolgens licht te zouten.

© Shutterstock

Het proces -

In warmere gebieden kon men vlees gewoon drogen onder de hete zomerzon. Anderzijds kon men op koudere plekken het hele jaar door aan de lucht drogen, hetzij buiten of in schuilplaatsen.

© Shutterstock

Voedsel inleggen -

Het inleggen van verse groenten en andere voedingsmiddelen was een gebruikelijke praktijk in middeleeuws Europa. Aan de hand van deze methode werd vers voedsel niet alleen maandenlang bewaard, maar werd de smaak ervan ook versterkt.

© Shutterstock

Het inlegproces -

De eenvoudigste manier van inleggen was met water, zout en wat kruiden. Azijn en citroen waren ook populaire toevoegingen om verscheidene smaken te creëeren. 

© Shutterstock

De magie van inleggen -

Nadat het voedsel volledig was doordrenkt met het conserveermiddel, werd het in een pot of een andere bak gedaan, samen met het sap waarin het was gemarineerd.

© Shutterstock

Vlees en vis roken -

Roken was een andere gebruikelijke manier om voedsel te bewaren, met name vis en varkensvlees. Bij deze methode werd het vlees geweekt in zout en vervolgens boven een vuur gehangen om de rooksmaak te absorberen terwijl het langzaam droogde.

© Shutterstock

Vlees en vis roken -

Zout was nuttig omdat het vliegen afschrikte, het ontstaan van bacteriën voorkwam en het vocht sneller afvoerde.

© Shutterstock

Zoete conserveermiddelen -

Vaak werden vruchten gedroogd, maar er was ook een manier om ze langer te bewaren dan de oogsttijd, namelijk door ze in honing te stoppen.

© Shutterstock

Zo zoet als honing -

Honing werd duizenden jaren lang gebruikt als conserveermiddel, maar niet alleen om fruit te conserveren. Soms werd ook vlees in honing bewaard.

© Shutterstock

Konfijten -

Hoewel het begrijp 'konfijten' vandaag de dag kan verwijzen naar het inleggen van voedsel in suiker of een andere conserverende stof, was het in de middeleeuwen een methode om vlees in zijn eigen vet te koken. Meestal was dit eendenvlees of varkensvlees. 

© Shutterstock

Hoe er werd gekonfijt -

Om te konfijten werd het vlees gezouten en heel lang gekookt in zijn eigen vet. Daarna werd het gekoeld, afgesloten en op een koele plek bewaard. Gekonfijt voedsel kon maandenlang houdbaar zijn.

© Shutterstock

Fermentatie -

De meeste conserveringsmethoden zijn bedoeld om het bederven van voedsel tegen te gaan. Fermentatie versnelt dit proces echter. 

© Shutterstock

Alcohol -

Het meest voorkomende fermentatieproduct was alcohol. Net als nu werd wijn gefermenteerd uit druiven, mede van honing en bier van graan.

© Shutterstock

Cider -

Cider werd gefermenteerd uit appels en peren. De Angelsaksen maakten een drankje genaamd 'perry' van gefermenteerde peren.

© Shutterstock

Kaas -

Een ander fermentatieproduct is kaas. Hoewel ook koemelk gebruikt kon worden, werd in de middeleeuwen vaker gebruik gemaakt van schapen- en geitenmelk.

© Shutterstock

Invriezen en koelen -

Omdat het klimaat tijdens de middeleeuwen in de meeste delen van Europa gematigd was, was invriezen geen gebruikelijke methode om voedsel te bewaren.

© Shutterstock

Het koude noorden -

Tijdens koude winters was invriezen in noordelijk gelegen gebieden soms mogelijk. In kastelen en grote huizen werden kelders gebruikt om voedingsmiddelen in winterijs te bewaren. Op deze manier werden ze geconserveerd tijdens de koelere lentemaanden en in de zomer.

© Shutterstock

IJsruimtes -

Een ruimte voorzien van winterijs was arbeidsintensief werk en was daarom niet erg gebruikelijk. In plaats daarvan werden meestal ondergrondse ruimtes gebruikt om voedsel koel en houdbaar te houden.

Zie ook: Dit gebeurt er als je jezelf niet wast

Bronnen: (ThoughtCo.) (Discover Magazine)

© Shutterstock