De heilige relikwieën van de Heilige Stoel
Klik door en beslis wat jij gelooft.
De legendarische Dode Zee is een zoutmeer dat 427 meter onder de zeespiegel ligt - wereldwijd het laagst gelegen op land.
Dit buitengewone natuurwonder ligt in de Jordan Rift Valley en wordt in het oosten begrensd door Jordanië en in het westen door de Westelijke Jordaanoever en Israël.
De Dode Zee bestaat al drie miljoen jaar. Het bekken werd gevuld door water uit de Middellandse Zee voordat tektonische activiteit het land naar het westen tilde, waardoor het werd geïsoleerd van de oorspronkelijke waterbron.
De Dode Zee behoorde oorspronkelijk tot een veel groter meer dat zich uitstrekte tot aan het Meer van Galilea.
Het zeeniveau van de Dode Zee heeft in de loop der tijd grote schommelingen vertoond en bereikte ongeveer 26.000 jaar geleden zijn hoogste niveau. Maar zo'n 18.000 jaar geleden verdampte de afvoer naar de zee.
Op dit moment is dit unieke waterlichaam 306 m diep. De Dode Zee verdampt echter snel, ongeveer 1 meter per jaar.
Dit komt vooral doordat Israël, Jordanië en Syrië vlak onder het Meer van Galilea enorme hoeveelheden water uit de rivier de Jordaan afvoeren om in hun behoeften in deze droge regio te voorzien.
Deze snel slinkende watermassa heeft talrijke brakke zinkgaten blootgelegd langs de kust van de Dode Zee.
De Dode Zee heeft een zoutgehalte van 34%. Om dat percentage in een perspectief te plaatsen: de oceanen op aarde hebben een gemiddeld zoutgehalte van 3,5%. De Dode Zee is dus ongeveer 9,6 keer zo zout als welke oceaan dan ook.
Alleen tijdens uitzonderlijk natte winters - en dat is een zeldzaam fenomeen tegenwoordig - daalt het zoutgehalte tot ongeveer 30%.
Normaal gesproken voorkomt het hoge zoutgehalte van de Dode Zee dan ook dat vissen en waterplanten erin kunnen leven.
Maar onderzoekers van de Ben-Gurion Universiteit van de Negev (BGU), in samenwerking met wetenschappers van het Max Planck Instituut voor Mariene Microbiologie in Duitsland, ontdekten tijdens een duikexpeditie diepe zoetwaterbronnen op de bodem van de Dode Zee die dit snel slinkende waterlichaam voeden.
Met behulp van gespecialiseerde apparatuur vonden de duikers nieuwe soorten micro-organismen die rond spleten in de zeebodem groeien.
De grootste verrassing was echter de identificatie van vissen en ander zeeleven in de zinkgaten langs de kustlijn. De ontdekking werd gedaan door Noam Bedein, een Israëlische fotojournalist die met het Dead Sea Revival Project samenwerkt.
Vissen hebben nooit kunnen gedijen in de Dode Zee. En de 6de-eeuwse kaart van Madaba laat duidelijk zien waarom. De kaart, die deel uitmaakt van een vloermozaïek in de vroeg-Byzantijnse Sint-Joriskerk in Madaba, Jordanië, laat vissen zien die de Jordaan afdalen en vervolgens omkeren zodra ze het met zout verzadigde meer bereiken.
De gemelde waarnemingen van vissen in een zinkgat in de Dode Zee hebben sommigen ertoe aangezet om ons te wijzen op de woorden uit het Oude Testament van priester en profeet Ezechiël, die in zijn profetie over het Einde der Dagen voorzag dat de Dode Zee tot leven zou komen. Het "zal wemelen met vis", volgens Ezechiël 47:8-9.
In de Geschriften wordt gezegd dat de Dode Zee zelf de toorn van God vertegenwoordigt.
Gods toorn over Sodom en Gomorra, de twee bijbelse steden aan de zuidelijke kant van de Dode Zee, veranderde de vruchtbaarheid van het gebied in een dorre vlakte die Zijn oordeel over de zonde voorstelde.
“Maar op een dag,” volgens Ezechiël 47:8-11, ”zal de Dode Zee weer tot leven komen. Wanneer Jezus over de aarde regeert in het Duizendjarig Rijk, zal er water uit de Tempelberg in Jeruzalem stromen en zullen vissers de oevers van de Dode Zee bekleden.”
De Oudheid was zich zeker bewust van het buitengewoon hoge zoutgehalte van de Dode Zee. Tijdens de Joodse Opstand in 68 n.Chr. testte de Romeinse keizer Vespasianus het legendarische drijfvermogen van de zee door een groep Joodse gevangenen die niet konden zwemmen in het water te gooien en toe te kijken hoe ze weer boven kwamen drijven.
De echte vijand van de Dode Zee is verdamping. De zee ligt in een woestijn en er valt weinig en onregelmatige regen. Verdamping van het water - geschat op ongeveer 1400mm per jaar - heeft ertoe geleid dat de oppervlakte is afgenomen van ongeveer 1.050 km² in 1900 tot 605 km² (foto).
Gemiddeld is de Jordaan 10 meter breed en 2 meter diep. Honderd jaar geleden was de rivier op zijn breedst 18 meter breed en 15-60 meter diep.
De Jordaan is de enige grote waterbron die in de Dode Zee uitmondt. De kleinere Wadi Mujib rivier, de Bijbelse Arnon, mondt ook uit in de zee, net als een aantal meerjarige beekjes die gevoed worden door bronnen.
Onderzoekers zijn vooral geïntrigeerd door de grondwaterbronnen die uit de zeebodem komen. Deze waterbronnen komen uit in de zee in een opwaartse straalachtige pluimstroom.
Hun onderzoek heeft een netwerk van complexe zoetwaterbronnen aan het licht gebracht dat indrukwekkend lang en ook 30 meter diep is. Deze scheuren verlaten de zeebodem via kraters met een diameter van 15 meter en een diepte van 20 meter.
Wetenschappers weten al tientallen jaren dat de Dode Zee niet geheel levenloos is. In bepaalde gebieden bedekken micro-organismen van verschillende soorten de zeebodem.
Maar het zijn de sediment micro-organismen die nog nooit eerder in de Dode Zee zijn gevonden die mariene biologen in opgetogen verbazing achter hun oren doen krabben.
Deze vissoort, die door fotograaf Noam Bedein is vastgelegd, moet nog officieel worden geïdentificeerd. Ondertussen is de tandkarper uit de Dode Zee de vis die het dichtst bij het oude zoutmeer in de buurt komt. Deze is afkomstig uit het bekken van de Dode Zee en wordt verzorgd in het Jordaanse Fifa Nature Reserve, zo'n 60 km ten zuiden van de Dode Zee. Deze kleine vis is zo zeldzaam dat hij door de International Union for Conservation of Nature (IUCN) op de lijst van bedreigde diersoorten is geplaatst.
De Dode Zee is allesbehalve dood, zegt Noam Bedein: “Het is het achtste wereldwonder.” En boven de zuidelijke oever in Jordanië staat een geomorfologische formatie van zout en rotsen die de vrouw van Lot zou zijn. In de Bijbel wordt de vrouw van Lot voor het eerst genoemd in Genesis 19. Daarin wordt beschreven hoe zij een zoutpilaar werd nadat ze haar blik terug wierp op het brandende Sodom. Staat dit misschien symbool voor het samenkomen van wetenschap en bijbelse profetie?
Bronnen: (Dead Sea Revival Project) (European Space Agency) (EARTH Magazine) (NBC News) (NASA Earth Observatory) (Mirror) (ScienceDaily) (IUCN)
De Dode Zee zal tot leven komen en de wereld zal vergaan. Dit is de theorie
Bestaat er leven in de Dode Zee?
LIFESTYLE Lifestyle
De Dode Zee is één van de zoutste waterlichamen ter wereld. Weinig tot niets kan leven in zo'n hoog zoutgehalte. Tenminste, dat dachten wetenschappers. De recente ontdekking van vissen en ander zeeleven dat in de zinkgaten van de Dode Zee zwemt, verbijstert onderzoekers. Sommigen zien het ook als een teken van een Bijbelse voorspelling die door Ezechiël in het Oude Testament werd gedaan. Is deze opmerkelijke openbaring het bewijs dat één van de oudste meren op aarde leven in stand kan houden, of is het een onheilspellende voorbode van het naderende Einde der Tijden?Klik door en beslis wat jij gelooft.