Het beschermt niet uitsluitend een beschermmiddel
Continentie is het vermogen om uw blaas en darmen onder controle te houden. Incontinentie is het onvrijwillig verlies van controle over de blaas en de darmen. Urine-incontinentie is het onbedoeld urineren. Fecale incontinentie is een gebrek aan controle over de ontlasting.
Urine-incontinentie is het lekken van urine waar u geen controle over heeft. De aandoening kan zowel mannen als vrouwen treffen.
Urine-incontinentie is geen ziekte. In plaats daarvan is het een symptoom van veel aandoeningen. En er zijn verschillende soorten urine-incontinentie.
Stress-incontinentie is de meest voorkomende vorm van urine-incontinentie. Het beschrijft het lekken van urine wanneer uw blaas onder druk staat; bijvoorbeeld als u hoest, lacht of niest.
Stress-urine-incontinentie kan ook worden veroorzaakt door inspanning, lopen, buigen en tillen. Zwakke bekkenspieren zorgen ervoor dat urine kan ontsnappen. De aandoening komt vaak voor bij oudere vrouwen, in mindere mate bij mannen.
Aandrangincontinentie, of urgentie-incontinentie, is wanneer urine lekt terwijl u een plotselinge, intense drang voelt om te plassen, of kort daarna.
Bij aandrangincontinentie, ook wel een overactieve blaas genoemd, vertellen uw hersenen uw blaas dat hij moet legen, zelfs als deze niet vol is. De aandoening treedt ook op als de blaasspieren te actief zijn. Ze trekken samen (knijpen) om te plassen voordat uw blaas vol is. Dit vaak ongemakkelijke gevoel kan bijvoorbeeld de slaap beïnvloeden en komt vaker voor bij mannen met prostaatproblemen en bij vrouwen na de menopauze.
Overloopincontinentie, ook bekend als chronische urineretentie, komt vaker voor bij mannen en beschrijft het onvermogen om uw blaas volledig te ledigen, wat regelmatig lekken veroorzaakt.
Overloopincontinentie ontstaat doordat het lichaam meer urine aanmaakt dan de blaas kan bevatten, of doordat de blaas vol is en niet kan worden geleegd, waardoor er urine gaat lekken. Mensen met overloopincontinentie ledigen de blaas nooit volledig, waardoor ze het risico lopen om te morsen. Deze aandoening komt zelden voor bij vrouwen en komt vaker voor bij mannen met prostaatproblemen of met chronische aandoeningen zoals multiple sclerose, beroerte of diabetes.
Er is sprake van gemengde incontinentie als u tegelijkertijd last heeft van stress- en aandrangincontinentie. Dit komt vaker voor bij vrouwen.
Degenen die de pech hebben om zowel aan stress- als aandrangincontinentie te lijden, zullen worstelen met de plotselinge behoefte om te plassen, meestal na hoesten of niezen. Het precies identificeren van wat een reactie veroorzaakt, is de beste manier om met deze specifieke aandoening om te gaan.
Er is sprake van totale incontinentie als uw blaas helemaal geen urine kan opslaan, waardoor u voortdurend moet plassen of herhaaldelijk moet lekken.
Totale incontinentie is het voortdurende en totale verlies van controle over de urinewegen. Het betekent dat u altijd urine lekt, als gevolg van het feit dat de spier die de urineafgifte (sfincter) regelt, niet meer werkt.
Er zijn geen twee manieren: het beheersen van urine-incontinentie kan frustrerend en tijdrovend zijn. Maar er zijn tips die u kunt volgen die kunnen helpen de last van het leven met de aandoening te verminderen.
Het beheersen van urine-incontinentie gaat in principe over het opnieuw trainen van een zwakke blaas. Doe dit door uw vochtinname op schema te houden en de hoeveelheid die u drinkt te beperken. Het idee is om uw blaas te conditioneren wanneer deze moet worden gevuld en wanneer deze moet worden geleegd.
Het helpt de inname te verminderen van zogenaamde blaasirriterende stoffen, zoals cafeïne, alcohol en vloeistoffen met een hoog citrusgehalte. Deze zijn doorgaans moeilijker te verwerken voor de blaas. En als u rookt, moet u zich er overigens van bewust zijn dat tabak ook zeer irriterend is voor de blaaswand, naast het verhogen van het risico op blaaskanker.
Net als bij het volgen van een vloeibaar schema, is het plannen van een toiletbezoek zinvol omdat het helpt voorkomen dat uw blaas te vol raakt. Werk eraan om minstens elke twee tot drie uur per dag naar het toilet te gaan. En leeg altijd uw blaas voordat u enige fysieke activiteit onderneemt, het huis verlaat of naar bed gaat.
Als je fysiek in staat bent, maak er dan een gewoonte van om bekkenbodemoefeningen te doen (kegeloefening is ideaal). Het versterken van de spieren van de bekkenbodem kan urine-incontinentie met maar liefst 90% verminderen. Zorg ervoor dat uw blaas vooraf leeg is.
Overgewicht kan uw bekkenbodemspieren verzwakken en incontinentie veroorzaken vanwege de druk van vetweefsel op uw blaas. Als u een paar kilo afvalt, kunnen uw symptomen verbeteren of, nog beter, ze volledig zien verdwijnen.
Zorg ervoor dat u niet verstopt raakt! Als u probeert hardnekkige ontlasting te verwijderen, zal de druk in het bekken en de blaas toenemen. Verklein het risico door een vezelrijk dieet te volgen en vergeet niet voldoende water te drinken (houd daarbij rekening met uw vochtschema).
De voordelen van het bijhouden van een dagboek zijn goed gedocumenteerd, dus waarom zou u geen blaasdagboek bijhouden? Op deze manier kunt u uw vochtinname en toiletbezoekpatroon gedurende een bepaalde periode registreren. Het noteren van urine- en lekkende episoden is ook nuttig als u uw toestand met een zorgverlener bespreekt.
Misschien zelfs nog verontrustender dan urine-incontinentie is fecale incontinentie: ontlasting lekt zonder waaschuwing uit het rectum.
Fecale incontinentie, ook wel darmincontinentie genoemd, varieert van het af en toe lekken van ontlasting tijdens het passeren van gas tot een volledig verlies van controle over de darmen.
Tekenen en symptomen van fecale incontinentie zijn onder meer de plotselinge drang om te poepen die u niet kunt beheersen, en uzelf bevuilen zonder te beseffen dat u naar het toilet moet.
Een andere indicator van de toestand is wanneer u af en toe poep lekt, bijvoorbeeld bij het breken van de wind.
Fecale incontinentie kan optreden bij andere darmproblemen, zoals diarree, constipatie, gasvorming en een opgeblazen gevoel.
Als u problemen heeft om uw darmen onder controle te houden, moet u altijd een arts raadplegen. Het identificeren van de oorzaak is van cruciaal belang voor het stellen van een prognose. De behandeling zal afhangen van de oorzaak van het probleem.
De behandeling kan in eerste instantie bestaan uit het gebruik van incontinentieproducten, zoals maandverband dat u in uw ondergoed draagt (die mensen met urine-incontinentie ook gebruiken).
Het vermijden van voedingsmiddelen die diarree verergeren, bijvoorbeeld zuivelproducten of vettig voedsel, kan de symptomen van fecale incontinentie helpen verlichten. Het is ook nuttig om dezelfde bekkenoefeningen te doen die worden aanbevolen voor mensen met urine-incontinentie.
Incontinentie bespreken kan moeilijk zijn, zelfs met uw arts. Maar de aandoening is behandelbaar, dus advies inwinnen bij een zorgverlener is de eerste stap. Maar het is ook de moeite waard om anderen te zoeken die incontinentie hebben gehad en van hun ervaringen te leren. De National Association for Continence in de VS en Bladder Health UK hebben bijvoorbeeld beide actieve online communities waar ondersteuning en aanmoediging wordt aangeboden.
Bronnen: (Johns Hopkins Medicine) (National Association for Continence) (Bladder Health UK) (Urology Care Foundation) (NHS) (Mayo Clinic)
Volgens Johns Hopkins Medicine ervaren meer dan 25 miljoen volwassen Amerikanen tijdelijke of chronische urine-incontinentie. Bijna 18 miljoen volwassenen in de VS hebben fecale of darmincontinentie. Beide omstandigheden kunnen zeer verontrustend en gênant zijn. En hoewel incontinentie doorgaans oudere mensen treft, kan het op elk moment toeslaan. Het goede nieuws is echter dat incontinentie behandelbaar is. Maar wat veroorzaakt deze verontrustende aandoening eigenlijk, en hoe identificeer je de symptomen?
Klik verder en ontdek meer over dit verrassend veel voorkomende probleem.
Incontinentie en de schaamte die het veroorzaakt
Hoe deze schrijnende aandoening te identificeren en te beheersen
GEZONDHEID Voorwaarden
Volgens Johns Hopkins Medicine ervaren meer dan 25 miljoen volwassen Amerikanen tijdelijke of chronische urine-incontinentie. Bijna 18 miljoen volwassenen in de VS hebben fecale of darmincontinentie. Beide omstandigheden kunnen zeer verontrustend en gênant zijn. En hoewel incontinentie doorgaans oudere mensen treft, kan het op elk moment toeslaan. Het goede nieuws is echter dat incontinentie behandelbaar is. Maar wat veroorzaakt deze verontrustende aandoening eigenlijk, en hoe identificeer je de symptomen?
Klik verder en ontdek meer over dit verrassend veel voorkomende probleem.