Je hebt waarschijnlijk wel van de term 'ghostwriter' (of 'spookschrijver') gehoord. Dit zijn schrijvers die al het werk namens iemand anders doen, terwijl de ander daar alle eer voor krijgt. Hoewel deze ghostwriters levende mensen zijn, zijn er blijkbaar ook schrijvers die daadwerkelijk spoken zijn!Deze spoken hebben hun teksten naar verluidt via een aantal mensen gecommuniceerd, en zijn vervolgens opgeschreven in boeken. Maar wie zijn deze spoken, en waarom probeerden ze te communiceren vanuit hun graf? Klik verder om erachter te komen.
Dit boek werd vermoedelijk opgedragen door de overleden Julianus Apostata, keizer van Rome. Hij deelde zijn gedachten over het Romeinse rijk, hoe slecht keizer Constantijn de Grote en zijn opvolgers waren in het invoeren van het christendom, en hoe dit alles de beschaving gedurende de 1500 jaar erna beïnvloedde.
Zijn woorden zijn in de 19e eeuw opgeschreven door de Amerikaanse schrijver Thomas Cushman Buddington.
'My Tussle with the Devil, And Other Stories' werd vermoedelijk geschreven door een schrijver die bekend staat als O. Henry (geboren als William Sydney Porter), acht jaar na zijn dood.
Medium Albert Houghton Pratt beweerde de verzameling korte verhalen te hebben geschreven door met O. Henry (foto) te communiceren via een ouijabord (een spel waarmee naar verluidt met geesten kan worden gecommuniceerd).
'Hope Trueblood' werd vermoedelijk geschreven door de geest van een Engelse vrouw genaamd Patience Worth in 1918. Worth's woorden werden overgedragen via een huisvrouw uit St. Louis genaamd Pearl Curran (foto).
De woorden van Patience Worth werden aan Curran doorgecommuniceerd via een ouijabord. 'Hope Trueblood' is slechts een van de vele romans die zogenaamd door Worth (via Pearl Curran) zijn geschreven.
Dit boek is vermoedelijk geschreven door een jong Indiaans meisje genaamd Ouina, die communiceerde via het New Yorkse medium Cora Lodencia Veronica Scott (foto).
Het boek bevat een verzameling vrolijke teksten over vrede en liefde. Ouina's vermeende levensverhaal was echter iets tragischer. Ouina's moeder stierf toen ze werd geboren en haar vader, het hoofd van een stam, offerde haar op toen ze een tiener was.
De beroemde schrijver Mark Twain stierf in 1910, maar blijkbaar kon hij het zelfs in het hiernamaals niet laten om een paar woorden te schrijven. Een paar jaar na zijn dood zou hij vanuit het graf een boek hebben gedicteerd.
'Jap Herron' werd via een ouijabord aan Emily Grant Hutchings en Lola V. Hays opgedragen. De uitgever van Twain was er echter niet zo blij mee en klaagde Hutchings in 1918 aan, waarna de publicatie van het boek werd stopgezet.
'The Changing Light at Sandover' is een gedicht van 560 pagina's, geschreven door James Merrill aan de hand van een ouijabord.
De Amerikaanse dichter zou hulp hebben gehad van meerdere geesten. Merrills partner, David Jackson, hielp hem om de gesprekken met de geesten op te schrijven.
De dichters en romanschrijvers Sylvia Plath en Ted Hughes (foto) gebruikten een handgemaakt ouijabord dat bestond uit een omgevallen glas als planchette (plankje), en schreven alles op wat een geest genaamd Pan hen vertelde.
Het echtpaar was fan van bovennatuurlijke verschijnselen en Plath (foto) schreef zelfs gedichten over dit onderwerp, waaronder 'Ouija' en 'Dialogue over a Ouija Board'.
In 'A Vision' schrijft De Ierse dichter en toneelschrijver William Butler Yeats over de ervaringen die hij en zijn vrouw, Georgie Hyde-Lees, hadden met de geestenwereld en automatisch schrijven.
Het boek is gesplitst in twee delen: 'Phases of the Moon' en 'Mask', die allebei een ander perspectief bieden op de ervaringen van de mens en het universum.
'Take Over' is een niet-gepubliceerde James Bond-roman uit 1970, vermoedelijk geschreven door de geest van Ian Fleming, die in 1964 stierf.
De schrijfster, die alleen bekend is als 'Mrs. A', beweerde geïnspireerd te zijn door overleden auteurs en berichten te hebben ontvangen van onder meer Arthur Conan Doyle, H.G. Wells, Edgar Wallace en George Bernard Shaw.
'The Poem of the Man-God' werd in de jaren veertig geschreven door een katholieke Italiaanse vrouw genaamd Maria Valtorta.
'The Poem of the Man-God' is een vijfdelig werk over het leven van Jezus, van wie ze beweerde dat hij haar had opgedragen om teksten te schrijven.
Valtorta's teksten bereikten de katholieke kerk tot paus Pius XII aan toe. Hij keurde ze echter af.
Het werk van Maria Valtorta werd echter gezien als iets dat tot de ketterij toebehoorde en werd op de Index librorum prohibitorum (lijst van verboden boeken) van de Katholieke Kerk gezet. Toch werd 'The Poem of the Man-God' in 1956 uitgebracht.
'To Woman' werd vermoedelijk opgedragen aan een Amerikaans medium in Parijs dat bekend staat als Mary McEvilly. De geest die dat deed heette Meslom. 'To Woman' is een verzameling geschreven werken over de rol van de vrouw in de samenleving.
Volgens McEvilly was Meslom een man, en misschien verklaart dat enkele van de seksistische opmerkingen in het boek (zoals: "mannen regeren" en "vrouwen zullen nooit wetten kunnen opstellen"). Toevallig of niet, het boek verscheen kort voordat Amerikaanse vrouwen stemrecht kregen.
'A Wanderer in the Spirit Lands' werd opgedragen aan ene A. Farnese door de geest van een Italiaanse man die bekend stond als Franchezzo.
Franchezzo heeft na zijn dood meer dan 300 pagina's tekst opgedragen die over zijn reis in de spirituele wereld gingen. Hij leed enorm in de hel, maar slaagde erin de hemel te bereiken.
Dit boek, dat gaat over de stad Atlantis, werd geschreven tussen 1884 en 1886, maar werd pas in 1905, na de dood van de auteur, gepubliceerd.
De vermeende schrijver was een geest genaamd Phylos. 'A Dweller on Two Planets' zou zijn gedicteerd via de schrijver Frederick Spencer Oliver.
Bronnen: (Mental Floss) (Listverse)
Verhalen die door geesten geschreven zouden zijn
Maak kennis met de (niet) echte ghostwriters
LIFESTYLE Bovennatuurlijk
Je hebt waarschijnlijk wel van de term 'ghostwriter' (of 'spookschrijver') gehoord. Dit zijn schrijvers die al het werk namens iemand anders doen, terwijl de ander daar alle eer voor krijgt. Hoewel deze ghostwriters levende mensen zijn, zijn er blijkbaar ook schrijvers die daadwerkelijk spoken zijn!Deze spoken hebben hun teksten naar verluidt via een aantal mensen gecommuniceerd, en zijn vervolgens opgeschreven in boeken. Maar wie zijn deze spoken, en waarom probeerden ze te communiceren vanuit hun graf? Klik verder om erachter te komen.