De heilige relikwieën van de Heilige Stoel
Astronomen hebben het sterkste bewijs tot nu toe ontdekt van mogelijk buitenaards leven. Met behulp van de James Webb ruimtetelescoop hebben ze twee specifieke gassen ontdekt in de atmosfeer van exoplaneet K2-18 b. Deze gassen, die zijn gevonden dankzij de geavanceerde instrumenten van de telescoop, staan er op aarde om bekend dat ze uitsluitend worden geproduceerd door middel van biologische processen, meestal door microscopische zeeorganismen zoals fytoplankton.
Onderzoekers benadrukten dat de ontdekking weliswaar veelbelovend is, maar dat het de aanwezigheid van echte levende organismen niet bevestigt. Ze waarschuwen dat verdere observaties nodig zijn om de bevindingen te verifiëren en niet-biologische verklaringen uit te sluiten. Toch betekent de ontdekking een belangrijke stap voorwaarts in de zoektocht naar leven buiten de aarde.
De zoektocht naar buitenaards leven houdt de wereld al tientallen jaren in zijn greep. Terwijl telescopen naar de hemel wijzen en de uithoeken van de ruimte aftasten, leggen sondes zoals Voyager 1 ongelooflijke afstanden af in de hoop buitenaards leven te vinden. Maar waar kan zulk leven gevonden worden? Wat zijn de ideale omstandigheden voor buitenaardse wezens om in te leven? En hoe vergelijkbaar zijn hun planeten met de onze?
Klik door deze galerij om de antwoorden te vinden die verborgen liggen in de interstellaire ruimte.
Er zijn naar schatting een septiljoen sterren in het bekende heelal (dat is een 1 gevolgd door 24 nullen!). En om elk van deze sterren kunnen wel een dozijn planeten draaien. Dus hoe kunnen we buitenaards leven vinden? De eerste stap is om het dichter bij huis te zoeken.
De aarde is astronomisch gezien de perfecte plek om te leven. Het bestaan van water en een stabiele atmosfeer heeft een ideale omgeving gecreëerd waarin leven kan floreren.
De afstand van een planeet tot zijn ster is cruciaal voor het begrijpen van de leefbaarheid van een planeet. De aarde bevindt zich perfect in wat de bewoonbare zone wordt genoemd, waar de omstandigheden niet te warm of te koud zijn om te kunnen leven.
De bewoonbare zone wordt in het engels ook wel de 'Goldilocks zone' genoemd, vernoemd naar het sprookje. In het verhaal kiest Goudlokje tussen drie sets van items en negeert de items die te extreem zijn (groot of klein, warm of koud), in plaats daarvan neemt ze genoegen met het item dat "precies goed" is.
Venus, dat qua massa vergelijkbaar is met de aarde, staat te dicht bij de zon om levensvatbaar te zijn. Planeetwetenschappers denken dat Venus ooit water aan het oppervlak heeft gehad, maar dat de planeet verstikt is door kooldioxide en een temperatuur van 462°C.
Mercurius staat nog dichter bij de zon dan Venus. Daarnaast is het te klein en heeft het niet eens een atmosfeer om leven te ondersteunen.
Door de criteria voor de bewoonbare zone te begrijpen, konden astronomen achterhalen dat er zo'n 40 miljard planeten in de bewoonbare zones van de Melkweg zouden kunnen draaien.
Tot nu toe hebben astronomen slechts 1.780 planeten buiten ons zonnestelsel kunnen bevestigen. En van al die planeten bevinden zich er maar 16 in hun bewoonbare zones.
Om de juiste atmosferische druk te hebben, moet een planeet tussen 0,1 en 10 keer de massa van de aarde hebben. Dit is een zeer smalle bewoonbare zone, zeker als je bedenkt hoeveel planeten in het heelal honderden keren groter zijn dan de aarde.
In 2007 werd de wetenschappelijke gemeenschap verblijd met het nieuws over Gliese 581c, de eerste superaarde in de bewoonbare zone. Al snel werd ontdekt dat de omstandigheden aan het oppervlak van de planeet veel leken op die van Venus.
In 2014 werd een exoplaneet ter grootte van de aarde ontdekt die Kepler-186f heet en in de bewoonbare zone van een rode dwergster rondcirkelt. Astronomen proberen nog steeds vast te stellen of de planeet leefbaar is.
De exoplaneet die het dichtst bij de aarde staat is Proxima Centauri b. Deze planeet draait rond de ster die het dichtst bij de zon staat, op een afstand van ongeveer vier lichtjaar. Hoewel het een gouden planeet is, weten wetenschappers niet zeker of het ook een atmosfeer heeft.
Hoewel de bewoonbare zone en de atmosfeer van een planeet belangrijk zijn om de bewoonbaarheid te begrijpen, is dat zeker niet alles. Planeten moeten aan een groot aantal andere criteria voldoen, waaronder het vermogen om vloeibaar water te bevatten.
Mars is de enige andere planeet in ons zonnestelsel die zich binnen de bewoonbare zone bevindt. Maar de juiste atmosferische druk is alleen te vinden op de lage punten van de planeet en er is nog geen bewijs dat de planeet vloeibaar water heeft.
Hypothetisch gezien zouden droge planeten water kunnen vasthouden via oases. Dit zou betekenen dat zulke planeten dichter bij een ster en buiten de bewoonbare zone kunnen draaien.
Er bestaat een theorie dat de oceanen op aarde zijn ontstaan nadat ijslichamen op onze planeet insloegen en vervolgens smolten. Er zouden nog meer van zulke planeten kunnen bestaan.
Natuurlijke satellieten van planeten, of manen, zouden ook bewoonbaar kunnen zijn. Maar deze manen moeten zich binnen de bewoonbare zone van hun gastheerplaneten bevinden en ze moeten ver genoeg rond hun planeet draaien, zodat ze geen vulkanische planeten worden zoals Jupiters maan, Io.
De op drie na grootste maan van Jupiter, Europa, zou een wateroceaan onder het oppervlak van de planeet bevatten, welke mogelijk buitenaards leven zou kunnen herbergen.
Het magnetische veld van de aarde is een voorbeeld van een ander belangrijk criterium dat de levensvatbaarheid bepaalt, omdat het het oppervlak van de planeet beschermt tegen straling en kosmische stralen. Andere planeten zouden een vergelijkbaar veld moeten hebben om complex leven te kunnen laten floreren.
Tot op de dag van vandaag hebben astronomen nog geen ster kunnen vinden die op de zon lijkt, een fenomeen dat een zonnetweeling wordt genoemd. Dit heeft het de wetenschappelijke gemeenschap moeilijker gemaakt om buitenaards leven te vinden dat op het onze lijkt.
Maar welke soorten buitenaards leven zouden we kunnen vinden? Het is algemeen aangenomen dat op koolstof gebaseerde levensvormen de enige levensvatbare manieren zijn waarop leven kan bestaan.
Veel wetenschappers hebben kritiek geuit op het idee dat buitenaards leven gebaseerd moet zijn op koolstof. Hypothetisch gezien zouden buitenaardse wezens uit heel andere elementen kunnen bestaan die hen in staat stellen om op plekken te overleven die voor mensen onherbergzaam zijn.
Titan, de grootste maan van Saturnus, bezit koolwaterstofmeren die mogelijk leven zouden kunnen ondersteunen. Titan is het enige andere object in de ruimte waarvan is ontdekt dat het oppervlak vloeistof bevat.
Natuurkundige Enrico Fermi (1901-1954) kwam met de theorie dat we nog geen buitenaards leven zijn tegengekomen omdat intelligent leven ofwel zeldzaam is, ofwel nog maar net was onstaan in het universum.
Andere natuurkundigen hebben beweerd dat we nog geen buitenaards leven hebben gevonden omdat we al te laat zijn. In feite zeggen ze dat de meeste buitenaardse wezens al dood zijn en dat het heelal te ver uitbreidt om hun overblijfselen nog te kunnen vinden.
Veel antropologen en astronomen geloven dat de mensheid alleen is in het universum, vanwege Het Grote Filter. Dit betekent in feite dat er zoveel onwaarschijnlijke stappen nodig zijn voor leven om intelligentie te ontwikkelen, dat het onwaarschijnlijk is dat dit nog eens zal gebeuren.
Andere wetenschappers veronderstellen dat buitenaards leven wel degelijk bestaat, maar dat ze de mensheid vermijden om ons primitieve bestaan zonder tussenkomst te laten verlopen. Hoe dan ook, de ruimte is een grote grens die heel goed buitenaards leven zou kunnen herbergen.
Astronomen hebben het sterkste bewijs tot nu toe ontdekt van mogelijk buitenaards leven. Met behulp van de James Webb ruimtetelescoop hebben ze twee specifieke gassen ontdekt in de atmosfeer van exoplaneet K2-18 b. Deze gassen, die zijn gevonden dankzij de geavanceerde instrumenten van de telescoop, staan er op aarde om bekend dat ze uitsluitend worden geproduceerd door middel van biologische processen, meestal door microscopische zeeorganismen zoals fytoplankton.
Onderzoekers benadrukten dat de ontdekking weliswaar veelbelovend is, maar dat het de aanwezigheid van echte levende organismen niet bevestigt. Ze waarschuwen dat verdere observaties nodig zijn om de bevindingen te verifiëren en niet-biologische verklaringen uit te sluiten. Toch betekent de ontdekking een belangrijke stap voorwaarts in de zoektocht naar leven buiten de aarde.
Zie ook: Wat zijn de veiligste landen als er een derde wereldoorlog uitbreekt?
Bronnen: (National Geographic) (NASA) (Astronomy.com) (Earth How) (Harvard John A. Paulson School of Engineering and Applied Sciences)
Zijn er andere planeten zoals die van ons?
Of zijn we alleen in het oneindige heelal?
LIFESTYLE Lifestyle
De zoektocht naar buitenaards leven houdt de wereld al tientallen jaren in zijn greep. Terwijl telescopen naar de hemel wijzen en de uithoeken van de ruimte aftasten, leggen sondes zoals Voyager 1 ongelooflijke afstanden af in de hoop buitenaards leven te vinden. Maar waar kan zulk leven gevonden worden? Wat zijn de ideale omstandigheden voor buitenaardse wezens om in te leven? En hoe vergelijkbaar zijn hun planeten met de onze?
Klik door deze galerij om de antwoorden te vinden die verborgen liggen in de interstellaire ruimte.