Van contact met buitenaardse wezens tot oorlog
Dinosauriërs werden voor het eerst ontdekt in de 18de eeuw en met de vooruitgang van onze instrumenten is ook onze kennis van de uitgestorven soorten toegenomen, waardoor ze interessanter zijn dan welk sciencefictionverhaal dan ook.
In tegenstelling tot 'Jurassic Park' is het DNA van dinosauriërs niet zomaar te vinden in oude muggen. In plaats daarvan moeten paleontologen de gefossiliseerde overblijfselen nauwkeurig bestuderen om te bepalen hoe ze eruit zouden hebben gezien en hoe ze zich zouden hebben gedragen toen ze nog leefden.
Terwijl het grote en mysterieuze uitsterven van de dinosauriërs hun soort in de geschiedenis heeft geworteld, vinden hun genen een weg naar onze toekomst. Klik door om op basis van informatie van het Natural History Museum te lezen waar de dinosauriërs vandaan kwamen, hoe ze leefden, hoe ze verdwenen en wat ze hebben achtergelaten.
Bij het ontdekken van fossiele nesten kunnen wetenschappers meer te weten komen over de eierleg- en opvoedstrategie van een dinosaurus aan de hand van het aantal eieren en de manier waarop ze zijn gerangschikt.
Ja, zelfs gefossiliseerde dinosauruspoep, coproliet genoemd, heeft bijgedragen aan onze kennis over deze diersoort! Soms bevatten ze bewijs van een vroegere maaltijd van het dier. Donkere stukjes zijn stukjes plant, wat erop wijst dat de dinosaurus waarschijnlijk een herbivoor was.
Gedetailleerd onderzoek van skeletten kan laten zien hoe botten in elkaar passen en bewegen, waarbij paleontologen soms kennis van anatomie en andere diersoorten gebruiken om losse stukken in elkaar te zetten.
De vorm van de tanden van een dinosaurus kan hun dieet onthullen en een verdere analyse onder een microscoop kan slijtagesporen en krassen onthullen, die verdere aanwijzingen geven over wat en hoe de dinosaurus at.
Vooral het gebruik van computertomografie (CT), waarbij roterende röntgenstralen worden gebruikt om een 3D-model te bouwen van zowel de interne als externe anatomie. Via de botten van dinosauriërs kunnen kenmerken van het skelet worden onthuld, zoals de vorm van de hersenen en de aanwezigheid van met lucht gevulde zakjes die door veel botten van dinosauriërs liepen.
Ze kunnen virtuele modellen van de botten maken, die vervolgens getest kunnen worden op manieren die voor echte fossielen nooit zouden worden toegestaan. De virtuele modellen worden geïmporteerd in verschillende computerprogramma's, omkleed met spieren en blootgesteld aan krachten variërend van lopen tot vernietiging.
Zelfs de grootste soort, zoals de Tyrannosaurus, bereikte zijn volledige grootte in niet meer dan 30 jaar, en net als mensen hadden dinosauriërs naar verluidt een groeispurt in hun tienerjaren.
Sommige dinosaurusfossielen bevatten, als ze goed bewaard zijn gebleven, bewijs van zachte weefsels zoals huid, spieren en inwendige organen, wat cruciale aanwijzingen geeft over de biologie en het uiterlijk van dinosaurussen.
Sommige fossielen (op de foto de Caudipteryx) laten zien dat veel vleesetende dinosauriërs bedekt waren met een dik verenkleed, wat ons leidt tot een vreemd feit...
Het vermoeden dat vogels eigenlijk kleine, vleesetende dinosauriërs zijn die veren kregen en leerden vliegen, is de afgelopen 20 jaar daadwerkelijk bewezen!
Vogels zijn dinosauriërs! Ze zijn slechts een kleine tak van de dinosaurus stamboom, maar ze dragen een directe genetische erfenis, wat betekent dat hun genen dinosaurusgenen zijn.
Wetenschappers hebben ontdekt dat vogels tegenwoordig slapende genen bevatten voor het vormen van tanden, en sommige proberen deze genen te activeren bij levende vogels. Er is ook een mogelijkheid om de snavels van vogels om te vormen tot meer dinosaurusachtige snuiten, en ook om de lange staarten weer in leven te roepen!
Eén van de bekendste theorieën wordt toegeschreven aan de vader-zoon wetenschappers Luis en Walter Alvarez, die in 1980 het idee opperden dat een meteoor ter grootte van een berg 66 miljoen jaar geleden op aarde insloeg en de atmosfeer vulde met gas, stof en brokstukken die het klimaat drastisch veranderden.
Het belangrijkste bewijs is een merkwaardig hoge hoeveelheid van het metaal iridium - zeldzaam op aarde maar veel voorkomend in meteorieten - in de geologische grens die alle bekende gesteentelagen met dinosaurusfossielen lijkt af te sluiten.
Wetenschappers waren ook in staat om de uitsterving te koppelen aan een enorme inslagkrater - de ongeveer 150 km brede Chicxulub-krater, te zien in een vage donkergroene boog linksboven - langs de kust van het Mexicaanse schiereiland Yucatán.
Na een onderzoek diep in de krater stelden wetenschappers vast dat de inslag krachtig genoeg was om enorme hoeveelheden verdampt gesteente en gassen de atmosfeer in te sturen. Deze werden samen met de dinosaurusfossielen gevonden.
Andere wetenschappers vinden de meteoor niet overtuigend genoeg en denken dat een vulkaanuitbarsting waarschijnlijker is, vooral omdat de oude lavastromen in India, bekend als de Deccan Traps, overeenkomen met het einde van het Krijt, waarbij enorme hoeveelheden lava vrijkwamen tussen 60 en 65 miljoen jaar geleden.
Vandaag de dag bedekt het resulterende vulkanische gesteente bijna 518.000 vierkante kilometer in lagen die meer dan 1.828 meter dik kunnen zijn. Bij zo'n uitbarsting zouden enorme hoeveelheden schadelijke gassen zijn vrijgekomen die ook het klimaat op aarde drastisch zouden hebben veranderd.
Sommige onderzoeken tonen aan dat de temperatuur van de aarde al veranderde vóór de catastrofale meteoor en dat de dinosauriërs al langzaam aan het verminderen waren voordat ze verdwenen. Voortdurende uitbarstingen komen ook veel vaker voor dan gigantische meteoorinslagen.
Dinosauriërs hadden geen schijn van kans om die dubbele klap te overleven.
Bronnen: (NBC News) (National Geographic)
Wat weten we tot nu toe over dinosauriërs?
Gebaseerd op informatie van het Natural History Museum
LIFESTYLE Geschiedenis
Dinosauriërs werden voor het eerst ontdekt in de 18de eeuw en met de vooruitgang van onze instrumenten is ook onze kennis van de uitgestorven soorten toegenomen, waardoor ze interessanter zijn dan welk sciencefictionverhaal dan ook.
In tegenstelling tot 'Jurassic Park' is het DNA van dinosauriërs niet zomaar te vinden in oude muggen. In plaats daarvan moeten paleontologen de gefossiliseerde overblijfselen nauwkeurig bestuderen om te bepalen hoe ze eruit zouden hebben gezien en hoe ze zich zouden hebben gedragen toen ze nog leefden.
Terwijl het grote en mysterieuze uitsterven van de dinosauriërs hun soort in de geschiedenis heeft geworteld, vinden hun genen een weg naar onze toekomst. Klik door om op basis van informatie van het Natural History Museum te lezen waar de dinosauriërs vandaan kwamen, hoe ze leefden, hoe ze verdwenen en wat ze hebben achtergelaten.