Op zijn hoogtepunt was het Russische Rijk het op twee na grootste rijk in de geschiedenis
Ons zonnestelsel bestaat uit een groot aantal verschillende kosmische lichamen. Tussen de planeten, manen en asteroïden, is de uitgestrektheid van de lokale ruimte gevuld met een aantal opmerkelijke kenmerken die zeker de hoofden van elke astronoom zullen doen omdraaien. De acht (voorheen negen) planeten herbergen slechts enkele van de vreemdste verschijnselen die de mens kent, en er zijn enkele ongelooflijk bizarre feiten die wetenschappers nog steeds proberen te ontcijferen en te begrijpen.
Welke interessante dingen zijn er te vinden op onze planeetburen? Hoe is onze maan te vergelijken met die rond Saturnus en Jupiter? Klik door deze galerij om de vreemde dingen te zien die in ons zonnestelsel voorkomen.
Het zonnestelsel is, laten we eerlijk zijn, enorm. NASA's Voyager 1 ruimtevaartuig (gelanceerd in 1977) werd in 2012 het eerste door mensen gemaakte object dat de interstellaire ruimte binnenkwam door de heliopauze, de grens van het zonnestelsel, over te steken. Het duurde meer dan drie decennia om de afstand af te leggen.
Ons zonnestelsel is naar schatting zo'n 4,6 miljard jaar oud en wetenschappers geloven dat het nog maar een paar miljard jaar zal bestaan voordat er een catastrofe plaatsvindt. Dit betekent dat we op dit moment ongeveer halverwege de levensduur van ons zonnestelsel leven.
Het is verbazingwekkend dat de afstand tussen de Aarde en de Maan groot genoeg is om alle acht planeten op één lijn te krijgen. Hoewel ze variëren in grootte (en de afstand tussen ons en de Maan ook verandert), zouden de planeten zich allemaal in dezelfde kloof kunnen wringen.
Uranus draait op zijn kant, waarschijnlijk door een botsing in het verleden, waardoor hij als een bal om de zon rolt en de meest extreme seizoenen in het zonnestelsel heeft. Deze kanteling zorgt ervoor dat de polen meer dan twee decennia continu zonlicht of duisternis ervaren, wat voor onvoorspelbare weerpatronen zorgt.
De maan Io van Jupiter is de meest vulkanisch actieve maan in het zonnestelsel. Hij stoot zwavelpluimen uit tot 306 km hoog door de intense zwaartekracht van Jupiter. Wetenschappers proberen nog steeds volledig te begrijpen hoe dit verschijnsel precies werkt.
Over vulkanen gesproken: de Olympus Mons op Mars is de grootste vulkaan in het zonnestelsel, met een hoogte van 26 km en een breedte van 602 km. Hij is zelfs groter dan de hele Amerikaanse staat Hawaï en 2,5 keer zo hoog als de Mount Everest.
Het Valles Marineris kloofsysteem op Mars strekt zich uit over 4.024 km, dat is 10 keer zo lang als de Grand Canyon op aarde. De vorming ervan is mysterieus en houdt mogelijk verband met vulkanische activiteiten aan de andere kant van de planeet, waardoor scheuren en erosie door water en gletsjers zijn ontstaan.
Interessant genoeg doet Venus er langer over om rond zichzelf te draaien dan om rond de Zon te draaien. Een dag op deze planeet (één volledige omwenteling om zijn as) duurt ongeveer 243 dagen op Aarde, terwijl de omwenteling rond de Zon ongeveer 225 Aardse dagen duurt. Dit betekent dat een dag op Venus langer is dan een heel jaar.
Venus heeft een verschroeiend, hogedrukoppervlak en de gemiddelde windsnelheid bedraagt ongeveer 360 km per uur. Een mogelijk teken van leven, fosfine, werd ontdekt in de atmosfeer van Venus, maar latere studies suggereren dat de droge atmosfeer leven onwaarschijnlijk maakt.
Water werd ooit beschouwd als zeldzaam in de ruimte, maar het komt eigenlijk in het hele zonnestelsel voor, onder andere in kraters op Mercurius, Mars en Saturnus' maan Enceladus (foto). Jupiters maan Europa is een uitstekende kandidaat voor buitenaards leven, met een mogelijke oceaan onder zijn ijzige korst.
De aarde is eigenlijk niet de meest waterrijke wereld in het zonnestelsel. Onze planeet staat pas op de vijfde plaats, terwijl de rest manen zijn. Jupiters maan Ganymedes staat op de eerste plaats met 46% vloeibaar water, gevolgd door Titan, Callisto en Europa.
NASA's ruimtevaartuigen, waaronder de Voyagers, hebben alle planeten en enkele dwergplaneten in het zonnestelsel verkend. Voyager 1 en 2, die meer dan 40 jaar geleden werden gelanceerd, zenden nog steeds gegevens uit vanuit de interstellaire ruimte en leveren informatie van onschatbare waarde over onze buitenplaneten.
Pluto is een kleine wereld in de verre uithoeken van ons zonnestelsel. In 2015 vloog NASA's New Horizons missie langs de dwergplaneet en nam foto's van het levendige oppervlak, waarop ijzige bergen van 3.300 meter hoog te zien waren.
Afbeelding: NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute/Lunar and Planetary Institute
De ringen van Saturnus zijn gemaakt van reflecterend waterijs en ze zijn de mooiste ringen van het zonnestelsel. Alle planeten in het buitenste zonnestelsel (Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus) hebben ringenstelsels, maar die van Saturnus is de enige die niet uit rotsen en stof bestaat.
Wiskundige modellen suggereren dat er een grote planeet voorbij Neptunus bestaat, die wetenschappers Planeet Negen hebben genoemd. Sommige astronomen speculeren dat het een klein zwart gat zou kunnen zijn, terwijl anderen denken dat kleinere objecten gezamenlijk het gedrag van het buitenste zonnestelsel beïnvloeden.
Hoewel Neptunus ver van de zon staat, straalt de planeet meer warmte uit dan hij ontvangt en ondervindt hij winden tot 2.414 km/u. Deze energetische atmosfeer stelt wetenschappers voor een raadsel. Wetenschappers zijn verbaasd over deze energetische atmosfeer en weten niet zeker of de hitte afkomstig is van de kern van de planeet of van zwaartekracht.
De aarde is omgeven door energiedeeltjes die bekend staan als de Vanallengordels, die ontstaan wanneer de aarde zonnewind van de zon vangt. Dezr gordels zetten uit en krimpen naarmate de zonneactiviteit toeneemt en scheiden zich soms van elkaar.
De asteroïdengordel (die zich ergens tussen de banen van Jupiter en Mars bevindt) bevat tussen de 1,1 en 1,9 miljoen asteroïden die allemaal groter dan een kilometer in diameter zijn. Meer dan 600.000 hiervan zijn al geïdentificeerd en benoemd.
De hoogste berg die de mens kent, bevindt zich op een asteroïde die Vesta heet in de asteroïdengordel. Het is één van de grootste objecten in de gordel, met een gemiddelde diameter van 525 km. De berg (hier afgebeeld op de zuidpool) is maar liefst 22 km hoog, drie keer zo hoog als de Everest.
In 2017 passeerde een langwerpige, sigaarvormige asteroïde, 'Oumuamua' genaamd, ons zonnestelsel. Het object kwam uit de interstellaire ruimte en was de eerste in zijn soort die werd ontdekt. Wetenschappers weten tot op de dag van vandaag nog steeds niet waar het vandaan kwam.
Mercurius is de kleinste planeet in ons zonnestelsel en toch zijn er twee niet-planetaire objecten in het stelsel die eigenlijk groter zijn: Jupiters maan Ganymedes en Saturnus' Titan (foto).
De maan Iapetus van Saturnus heeft een donker en een helder halfrond. Wetenschappers denken dat de donkere zijde meer warmte absorbeert, waardoor ijs verdampt en gesteente achterblijft.
Beeld credit: NASA/JPL/Space Science Institute
Titan, de maan van Saturnus, heeft een actieve methaancyclus die lijkt op de watercyclus op aarde. Titans methaanmeren en met ethaan gevulde zeeën vormen een dynamisch oppervlak en een dynamische atmosfeer. Toekomstige missies zouden de diepten van Titan kunnen onderzoeken om de fascinerende geheimen van deze maan te ontrafelen.
Op de noordpool van Saturnus bevindt zich een enorme storm in de vorm van een zeshoek, die meer dan 30.000 km breed en 300 km hoog is.
Hoe vreemd het ook klinkt, Mars is eigenlijk een planeet bedekt met roest. De buurman van onze planeet wordt de Rode Planeet genoemd vanwege zijn kenmerkende kleur, die eigenlijk afkomstig is van een grote hoeveelheid ijzeroxide. Op aarde verschijnt ijzeroxide wanneer metaal begint te roesten.
Mercurius, de planeet die het dichtst bij de zon staat, heeft enkele van de grootste temperatuurschommelingen. De planeet kan variëren van 427°C overdag aan de kant die naar de zon is gericht tot -173°C 's nachts. Dit komt omdat de planeet geen atmosfeer heeft die warmte vasthoudt of het tegen zonnestralen beschermt.
De Grote Rode Vlek van Jupiter is eigenlijk een anticyclonale storm die al meer dan 350 jaar bestaat. De storm roteert eens in de zes dagen, maar wetenschappers denken dat hij krimpt. De vlek was ooit 32.190 km breed, maar is nu maar 16.500 km breed.
Ergens op zijn oppervlak heeft dwergplaneet Pluto een hartvormig gebied in zijn landschap. Het gebied staat bekend als Tombaugh Regio en bestaat voornamelijk uit stikstofijs.
Om aan de zwaartekracht van de aarde te ontsnappen, moet een ruimteschip een snelheid van meer dan 40.247 km/u halen. Deze snelheid zou het ruimteschip in de buurt van Mach 33 brengen, wat 33 keer de geluidssnelheid is.
Bronnen: (Space.com) (Astronomy Magazine) (NASA Science) (Britannica) (Big Think)
Vreemde en bizarre feiten over het zonnestelsel
De enorme ruimte bevat vreemde dingen die mensen misschien nooit zullen begrijpen
LIFESTYLE Nasa
Ons zonnestelsel bestaat uit een groot aantal verschillende kosmische lichamen. Tussen de planeten, manen en asteroïden, is de uitgestrektheid van de lokale ruimte gevuld met een aantal opmerkelijke kenmerken die zeker de hoofden van elke astronoom zullen doen omdraaien. De acht (voorheen negen) planeten herbergen slechts enkele van de vreemdste verschijnselen die de mens kent, en er zijn enkele ongelooflijk bizarre feiten die wetenschappers nog steeds proberen te ontcijferen en te begrijpen.
Welke interessante dingen zijn er te vinden op onze planeetburen? Hoe is onze maan te vergelijken met die rond Saturnus en Jupiter? Klik door deze galerij om de vreemde dingen te zien die in ons zonnestelsel voorkomen.