En dat had niet altijd te maken met gezondheid en veiligheid
De Groep van 20, ook wel G20 genoemd, is een coalitie van landen met de grootste economieën ter wereld die samenkomen om wereldwijde uitdagingen aan te pakken. Als groep vertegenwoordigen ze de landen die ongeveer 85% van het wereldwijde BBP en 75% van de internationale handel uitmaken. De groep coördineert reacties op wereldwijde crises en probeert samenwerking te bevorderen op belangrijke beleidskwesties, niet alleen op economisch gebied, maar ook op zaken zoals wereldgezondheid en klimaatverandering.
Wil je meer weten? Klik dan verder door de galerij.
De Secretaris-Generaal van de VN, António Guterres, arriveerde in Rio de Janeiro, Brazilië, voorafgaand aan de G20-top van 2024 die zal plaatsvinden op 18 en 19 november. Hij had een simpele boodschap: "G20-leiders moeten leiding geven."
Naast de twee regionale leden (de Afrikaanse Unie en de Europese Unie), bestaat de huidige G20 uit de volgende leden: Argentinië, Oostenrijk, Brazilië, Canada, China, Frankrijk, Duitsland, India, Indonesië, Italië, Japan, Zuid-Korea, Mexico, Rusland, Saoedi-Arabië, Zuid-Afrika, Turkije, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.
Internationale organisaties, zoals de Wereldbank, de Wereldhandelsorganisatie (WTO), het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Verenigde Naties, nemen ook deel aan de bijeenkomst.
Na de Aziatische financiële crisis van 1997, die verschillende Zuidoost-Aziatische landen verwoestte en angst voor wereldwijde chaos opriep, kwam de G20 in 1999 tot stand als een platform voor landen uit zowel ontwikkelde als opkomende economieën om wereldwijde financiële kwesties te bespreken.
Na de financiële crash van 2008 ontwikkelde de G20 zich verder tot een forum waar wereldleiders specifiek bijeenkomen om wereldwijde economische problemen te bespreken en op te lossen. De G20-top wordt beschouwd als een van de belangrijkste evenementen ter wereld.
Luiz Inácio Lula da Silva, de president van Brazilië, is de gastheer van de G20-top van 2024. Een van de belangrijkste punten op zijn agenda is hoe miljardairs te belasten.
De rijkste individuen ter wereld vinden vaak mazen in de wet om belasting te ontwijken. Door het meeste van hun geld in aandelen te houden, fondsen te stapelen in uitbuitende bedrijven zoals vastgoed en olie, stichtingen en andere initiatieven te creëren die enorme belastingaftrekken mogelijk maken, gebruiken de superrijken verschillende tactieken om belasting te ontwijken.
Tijdens een bijeenkomst van de G20-ministers van Financiën in juli 2024 uitten de Verenigde Staten en Duitsland sterke tegenstand tegen het ontwikkelen van "eerlijke en progressieve belasting" strategieën gericht op de rijkste individuen ter wereld.
Het voorstel, ontwikkeld door de Franse econoom Gabriel Zucman, omvat een vlaktaks van 2% op het totale nettovermogen van ongeveer 2.800 miljardairs, die samen een nettovermogen van 13 biljoen euro hebben.
Het totale nettovermogen dat belast moet worden, gaat verder dan alleen inkomen, een beperkte belastingomvang die gemakkelijk wordt omzeild door de rijkste mensen ter wereld. In plaats daarvan omvat het ook activa en investeringen.
De uitvoering van dit voorstel zou jaarlijks 230 miljard euro kunnen opleveren. Dit geld zou worden gebruikt om wereldwijde ongelijkheden aan te pakken, met name in lage-inkomenslanden die een grote hoeveelheid schulden hebben.
Dit geld zou ook worden gebruikt voor het financieren van capaciteiten om kwesties aan te pakken die bepaalde gemeenschappen in onevenredige mate beïnvloeden, zoals klimaatverandering, armoede en honger. Dit is vooral belangrijk gezien de deelname van de Afrikaanse Unie aan de top voor de eerste keer.
Naar aanleiding van de COP29-bijeenkomst, waar wereldleiders bijeenkwamen om de klimaatcrisis te bespreken en besluiten werden genomen om meer middelen te kanaliseren naar armere landen om veerkracht tegen klimaatverwoesting op te bouwen, zijn het de G20-landen die verantwoordelijk zijn voor het garanderen van de financiering.
De wereld is afhankelijk van de samenwerking van G20-leden om initiatieven te financieren die de effecten van klimaatverandering tegengaan, terwijl de leden ook verantwoordelijk zijn voor meer dan 75% van de wereldwijde broeikasgasemissies.
Dezelfde uitdagingen die naar voren kwamen tijdens de COP29-bijeenkomst, waaronder geschillen over financiering, energietransities en het verantwoordelijk houden van privébedrijven voor hun milieuschade, zijn overgedragen naar de G20, zonder dat er een duidelijke oplossing in zicht is.
Een afbouw van fossiele brandstoffen en steenkool is verminderd tot een halfslachtige toezegging om te "af te bouwen," wat weinig hoop biedt om de progressieve klimaatovereenkomsten te bereiken die klimaatactivisten van landen eisen.
Geopolitieke kwesties, zoals de invasie van Oekraïne door Rusland (waardoor de Russische president Vladimir Poetin twee jaar op rij de top niet bijwoont), de oorlog van Israël tegen Gaza en Libanon, evenals de spanningen tussen de Verenigde Staten en China, hebben de uitdagingen om wereldwijde kwesties aan te pakken verder vergroot.
De toewijding van de G20 aan de principes van de Wereldhandelsorganisatie, waaronder het minimaliseren van douanetarieven en andere maatregelen om handel te vergemakkelijken, botst met veel van de maatregelen die Amerika heeft genomen in zijn concurrentie met China. China heeft namelijk consequent sancties, verhoogde tarieven en andere maatregelen gebruikt om zijn concurrentievoordeel te verkleinen.
Met de herverkiezing van Donald Trump die belooft deze maatregelen naar nieuwe extremen te voeren, waaronder een algemene 20% invoerheffing op China, zijn de beloften van Amerika op de G20-top van 2024 vrijwel betekenisloos, aangezien de naderende verandering van leiderschap de toezeggingen van het land verandert.
De standpunten die het naderende bestuur van Trump zal innemen, zijn een belangrijk punt van bezorgdheid voor wereldleiders, vooral met betrekking tot zijn beloften met betrekking tot de oorlog in Oekraïne, internationale veiligheid, handel en klimaatverandering.
De Chinese president Xi Jinping wordt ook gezien als een sleutelpersoon op de bijeenkomst van 2024, gezien de dominante economische rol van China in de wereldeconomie en zijn sterke diplomatieke relatie met Rusland.
Onder het motto "Bouwen aan een rechtvaardige wereld en een duurzame planeet," zijn de drie belangrijkste thema's van de bijeenkomst van 2024: sociale inclusie en de strijd tegen honger en armoede; hervorming van de instellingen van het wereldbestuur; en duurzame ontwikkeling en energietransitie.
Met de geopolitieke uitdagingen die momenteel de mogelijkheid om tot stevige conclusies te komen vertroebelen, zien critici weinig hoop in de mogelijkheid van vruchtbare dialoog die betekenisvolle verandering kan bewerkstelligen.
Ondanks deze uitdagingen is er een sprankje hoop, vooral in verband met de Europese Unie en de Mercosur-staten (Argentinië, Bolivia, Brazilië, Paraguay en Uruguay), die op het punt staan een historisch vrijhandelsakkoord te bereiken na decennia van onderhandelingen. Dit is echter met veel kritiek ontvangen, vooral van milieuactivisten.
Dit akkoord is essentieel voor Duitsland om zijn doelen voor de energietransitie te behalen, door de aanschaf van grondstoffen voor zonnepanelen, batterijen en windenergie, naast andere maatregelen die het van plan is te nemen.
De versterking van de handelsrelaties tussen de Europese Unie en de Mercosur-staten creëert ook dynamiek voor de versnelde investeringen van China in de regio, waaronder de oprichting van een recent mega-port in Peru.
Bovendien lijkt het waarschijnlijk dat tijdens de top een einddocument over sociale kwesties met betrekking tot wereldhonger zal worden uitgegeven, als onderdeel van Brazilië's Global Alliance Against Hunger-initiatief, waarin ook verwijzingen naar de oorlogen in Oekraïne en Gaza zullen worden opgenomen.
Dit initiatief zou een enorme overwinning zijn voor de president van Brazilië, die zich tijdens zijn eerste twee presidentschappen heeft gefocust op het probleem van honger, wat heeft geleid tot een enorme daling van 80% van de ondervoede Brazilianen binnen een decennium.
Hoewel ambities om het belastingvraagstuk aan te pakken en fondsen om te leiden naar wereldwijde programma's ter vermindering van ongelijkheden onwaarschijnlijk lijken gezien de weerstand van verschillende leden, kunnen sommige belangrijke resoluties werkelijkheid worden, en biedt de bijeenkomst op zijn minst inzicht in de geopolitieke spanningen die vandaag de dag urgent zijn.
Bronnen: (Verenigde Naties) (DW) (RFI) (Wereld Economisch Forum) (Raad voor Buitenlandse Betrekkingen) (Reuters) (Raad van de Europese Unie) (AP News)
De G20: Waarom het de wereldagenda bepaalt
Diverse perspectieven benadrukt om de prioriteiten van de wereld vorm te geven
LIFESTYLE Internationale betrekkingen
De Groep van 20, ook wel G20 genoemd, is een coalitie van landen met de grootste economieën ter wereld die samenkomen om wereldwijde uitdagingen aan te pakken. Als groep vertegenwoordigen ze de landen die ongeveer 85% van het wereldwijde BBP en 75% van de internationale handel uitmaken. De groep coördineert reacties op wereldwijde crises en probeert samenwerking te bevorderen op belangrijke beleidskwesties, niet alleen op economisch gebied, maar ook op zaken zoals wereldgezondheid en klimaatverandering.
Wil je meer weten? Klik dan verder door de galerij.