© Shutterstock

Wat is ADHD? -

ADHD of aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit is een ontwikkelingsstoornis met voortdurende symptomen zoals onoplettendheid, hyperactiviteit en impulsiviteit.

© Shutterstock

Waar helpen die vaardigheden normaal bij? -

De bovengenoemde vaardigheden helpen mensen normaal gesproken met plannen, hun aandacht richten, instructies onthouden en multitasken.

© Shutterstock

Voor wie heeft het gevolgen? -

Er werd lang gedacht dat ADHD alleen bij kinderen voorkwam. Nu is echter bekend dat ook volwassenen er last van kunnen hebben.

© Shutterstock

Hoeveel mensen wereldwijd hebben ADHD? -

Tussen de 5% en 7% van de kinderen en 2,5% van de volwassenen in de wereld heeft ADHD. Volgens het Center on the Developing Child van Harvard University komt dit voort uit een onderontwikkelde of verstoorde executieve functie en zelfregulatievaardigheden.

© Shutterstock

Stigma en misvattingen over ADHD -

Er bestaan vandaag de dag nog steeds veel onjuiste misvattingen over ADHD. Eén zo'n misvatting is dat ADHD het gevolg is van een slechte opvoeding.

© Shutterstock

Hoe wordt de diagnose ADHD gesteld? -

ADHD wordt gediagnosticeerd door een medische zorgverlener of arts die de diagnose vaststelt door te beoordelen of de symptomen “aanhoudend, pervasief en ongepast zijn volgens iemands ontwikkelingsfase en of ze het dagelijks leven van de patiënt verstoren”.

© Shutterstock

Extra uitdagingen -

De stoornis kan ook geassocieerd worden met mentale of fysieke aandoeningen, sociale problemen en een hoger risico op vroegtijdig overlijden.

© Shutterstock

Nieuw onderzoek -

Gedurende een periode van 12 weken ontdekten de onderzoekers dat stimulerende medicijnen en atomoxetine, een antidepressivum, effectiever waren in het verminderen van ADHD-symptomen in vergelijking met placebo.

© Shutterstock

Herziene informatie -

Het onderzoek is een systematische review en meta-analyse van 113 willekeurige gecontroleerde onderzoeken, zowel gepubliceerde als niet-gepubliceerde. Er waren bijna 14.900 volwassenen bij betrokken die formeel gediagnosticeerd waren met ADHD en ze vergeleken verschillende interventies met placebo's of andere controles om hun effectiviteit bij het beheersen van de symptomen te evalueren.

© Shutterstock

Resultaten - Na 12 weken meldden zowel artsen als patiënten dat alleen stimulerende middelen zoals lisdexamfetamine en methylfenidaat en het antidepressivum atomoxetine een grotere verbetering van de symptomen vertoonden in vergelijking met een placebo.

© Shutterstock

Artsen vs. patiënten -

Binnen het onderzoek waren er echter enkele tegenstrijdigheden tussen de mening van artsen en patiënten over niet-farmacologische behandelingen voor ADHD.

© Shutterstock

Verklaring -

Artsen waren de primaire melders van verbeteringen in het onderzoek als het ging om behandelingen zoals cognitieve gedragstherapie, cognitieve therapie, mindfulness en psycho-educatie.

© Shutterstock

Werking en bijwerkingen van medicijnen -

Uit het onderzoek bleek dat medicatie vaker werd stopgezet vanwege bijwerkingen dan bij placebo. Stimulerende middelen en atomoxetine bleken echter gunstiger te zijn voor emotiedisregulatie, wat een veelvoorkomende uitdaging is voor mensen met ADHD.

© Shutterstock

Welke veroorzaakte minder bijwerkingen? -

Psychostimulantia, de meest gebruikte medicijnen, veroorzaken minder zorgwekkende bijwerkingen.

© Shutterstock

Beperkingen -

Als het ging om het executief functioneren of de algehele kwaliteit van leven voor mensen met ADHD, waren er geen behandelingen die een significant voordeel ten opzichte van placebo's lieten zien. Dit doet onderzoekers geloven dat verdere studies nodig zijn.

© Shutterstock

Inzichten van experts en hiaten in kennis -

Experts benadrukken dat, hoewel de huidige ADHD-interventies effectief zijn, er “grote hiaten in onze kennis” zijn die nog onderzocht moeten worden.

© Shutterstock

Beperkingen van het onderzoek -

De beperkingen van het onderzoek komen voort uit hiaten in de bestudeerde literatuur en onvoldoende onderzoek naar bepaalde factoren, volgens Dr. Margaret Sibley, klinisch psycholoog en professor aan de University of Washington School of Medicine, die niet betrokken was bij het onderzoek.

© Shutterstock

Beperkingen in de duur van onderzoeken naar ADHD-behandelingen -

De meeste geanalyseerde onderzoeken duurden minder dan drie maanden, waardoor het moeilijk is om de voordelen van ADHD-behandelingen op de lange termijn te beoordelen.

© Shutterstock

Uitdagingen bij het begrijpen van effectiviteit op lange termijn -

Vanwege de korte duur van de onderzoeken is er behoefte aan uitgebreidere onderzoeken om inzicht te krijgen in farmacologische en niet-farmacologische interventies op de lange termijn.

© Shutterstock

Een bredere focus op psychologische resultaten -

Er werd gesuggereerd dat als er andere uitkomsten waren gemeten, namelijk eigenwaarde, zelfredzaamheid en autonomie, de bevindingen heel anders hadden kunnen zijn. Niet-farmacologische behandelingen kunnen grotere voordelen laten zien als ze door een bredere lens worden geëvalueerd.

© Shutterstock

Niet-farmacologische behandelingen en ADHD-kernsymptomen -

Niet-farmacologische benaderingen, zoals CGT of cognitieve gedragstherapie, zijn niet bedoeld om ADHD-symptomen te verminderen, maar om mensen te helpen met het beheersen van de symptomen.

© Shutterstock

Inzicht in Transcraniële Direct Current Stimulatie -

Transcraniële Direct Current Stimulatie is een niet-invasieve, niet-farmacologische techniek die gebruik maakt van elektrische stroomstootjes van lage intensiteit om specifieke hersengebieden aan te pakken, waardoor de symptomen van sommige mensen met ADHD worden verlicht.

© Shutterstock

Individuele verschillen in effectiviteit van behandeling -

Behandelingen verschillen per persoon en er is geen “one size fits all” benadering. ADHD heeft een persoonlijke aanpak nodig.

© Shutterstock

Angst voor medicatie -

Sommige mensen met ADHD aarzelen om medicijnen te nemen of maken zich zorgen over de mogelijke bijwerkingen. Dit toont aan dat er verschillende behandelingsmogelijkheden nodig zijn.

© Shutterstock

De subjectiviteit van de beoordeling van ADHD-symptomen -

Omdat er geen objectieve test voor ADHD bestaat, wordt het gemeten door een subjectieve bril, wat betekent dat het vaak onbetrouwbaar en onnauwkeurig kan zijn.

© Shutterstock

Beste methoden om ADHD bij volwassenen te beoordelen -

Voor een grotere nauwkeurigheid moet een gecombineerde aanpak worden gebruikt waarbij patiënten zowel zelf melding kunnen maken en ook rapporten van naasten hebben, evenals observaties van artsen.

© Shutterstock

Combinatie van farmacologische en niet-farmacologische zorg -

Mensen met ADHD moeten hun eigen “gebruikershandleiding” samenstellen en een behandeling ontwikkelen die zowel farmacologische als niet-farmacologische benaderingen bevat. Vraag daarom altijd professioneel advies aan een arts.

© Shutterstock

De behoefte aan meer langetermijnonderzoeken -

Deskundigen zeggen dat er behoefte is aan meer langetermijnonderzoek naar ADHD. Dit geldt in het bijzonder voor volwassenen, die voor unieke uitdagingen staan bij het omgaan met ADHD.

© Shutterstock

Is ADHD behandelbaar? -

Hoewel er geen genezing is voor ADHD, is het wel goed te behandelen. Een combinatie van medicatie, therapie (zoals CGT) en veranderingen in levensstijl kan helpen om de symptomen effectief te controleren.

Bronnen: (CNN Health) (National Institute of Mental Health) (Psychiatry.org)

© Shutterstock