De groepen die door vaccins werden achtergelaten
Mensen met OCD hebben last van terugkomende, ongewenste gedachten, ideeën of obsessies waardoor ze zich gedreven voelen om herhaaldelijk iets te doen.
Obsessies zijn hardnekkige gedachten, driften of impulsen die mensen proberen te onderdrukken, maar daar vaak niet in slagen. Mensen met OCD voelen zich vaak gedwongen om dwangmatige handelingen of gedachten uit te voeren. Als ze die niet uitvoeren, kunnen ze overweldigende gevoelens van angst ervaren.
Het National Institute of Mental Health (NIMH) schat dat 1,2% van de volwassenen in de VS aan OCD lijdt.
De kans is groot dat je iemand kent met OCD. Mensen met OCD schamen zich vaak voor hun obsessieve gedachten en gedrag, en proberen soms hun dwangmatige gedrag te verbergen.
Sommige mensen denken dat OCD een karaktertrek is, zoals een opruimfreak of een regelneef.
Ze kunnen OCD behandelen als iets grappigs, terwijl het dat helemaal niet is. In werkelijkheid is het een kwelling voor de persoon in kwestie.
Mensen met OCD kunnen dwangmatige gedachten hebben, maar ze verliezen het contact met de realiteit niet, zoals gebeurt bij mensen met schizofrenie.
OCD wordt gekenmerkt door obsessies en compulsies, maar de manier waarop de symptomen zich manifesteren verschilt van persoon tot persoon. Als je OCD hebt, kun je ook een tic hebben en last hebben van herhaalde motorische bewegingen zoals met de ogen knipperen of tics in het gezicht.
Mensen met OCD hebben zeer uiteenlopende obsessies. Sommige mensen zijn bang voor ziektekiemen en lichaamsvocht, waardoor ze zich genoodzaakt kunnen voelen om hun handen te wassen of erg vaak in bad te gaan.
Anderen piekeren over het verliezen van controle, het kwetsen van andere mensen of het krijgen van een ziekte. En sommige obsessies hebben te maken met perfectionisme.
Mensen met OCD voelen zich gedwongen om bepaalde gedachten of handelingen te herhalen om hun obsessies tegen te gaan, zoals het vaak wassen van de handen.
Sommige mensen ontwikkelen rituelen waarbij ze herhaaldelijk met hun vingers tikken, dingen per drie herhalen en dingen steeds opnieuw controleren.
Volgens het NIMH wordt de diagnose OCD bij de meeste mensen gesteld vóór de leeftijd van 19 jaar, en bij jongens meestal eerder dan bij meisjes.
Hoewel OCD ook bij heel jonge kinderen kan voorkomen, moet men voorzichtig zijn met het trekken van voorbarige conclusies. Kinderen kunnen een heleboel rituele gedragingen en routines hebben die niet meteen betekenen dat ze OCD hebben.
In een onderzoek uit 2012 identificeerden onderzoekers drie traumatische gebeurtenissen die geassocieerd werden met een piek in OCD symptomen, vooral bij vrouwen.
Deze traumatische gebeurtenissen waren onder andere: ziekenhuisopname van een familielid, ernstigpersoonlijke lichamelijke ziekte en verlies van een waardevol voorwerp. Maar ook minder ernstige gebeurtenissen kunnen leiden tot een piek in symptomen.
Mensen met OCD kunnen hun aandoening heel goed verbergen. De International OCD Foundation zegt zelfs dat het vanaf het begin van de symptomen wel 14 tot 17 jaar kan duren voordat mensen met OCD de juiste behandeling krijgen.
Mensen met OCD schamen zich vaak voor wat ze doen en hebben daarom de neiging om hun symptomen te verbergen voor hun familie, vrienden en collega's.
Ook al weten wetenschappers niet zeker waarom sommige mensen OCD ontwikkelen, ze denken dat de genen waarschijnlijk een rol spelen.
Hoewel er niet een bepaald gen is geïdentificeerd, weten onderzoekers dat er een genetisch verband bestaat door studies bij tweelingen, die aantoonden dat wanneer één tweeling OCD heeft, de andere tweeling ook meer kans heeft om de aandoening te ontwikkelen.
OCD kan voorkomen in combinatie met een angststoornis, depressie en body dysmorphic disorder, een stoornis waarbij iemand ten onrechte gelooft dat een deel van zijn lichaam abnormaal is.
Volgens het NIMH krijgt ongeveer tweederde van de mensen met OCD minstens één keer te maken met zware depressie.
Het klinkt misschien niet logisch, maar iemand met OCD vertellen dat zijn of haar angsten niet zullen uitkomen is precies wat je niet moet doen.
Bij OCD kan het zoeken naar geruststelling beschouwd worden als een soort dwangneurose. Als je je met een dwangneurose bezighoudt, versterk je het idee dat je die moet uitvoeren om je beter te voelen. Dus door iemand gerust te stellen, voedt het eigenlijk de OCD.
Met goede omgangsmechanismen en behandelingen kunnen mensen een zeer productief en gelukkig leven leiden.
Sommige mensen met OCD kunnen na behandeling volledig genezen. Anderen hebben misschien nog steeds OCD, maar kunnen een aanzienlijke verlichting van hun symptomen ervaren.
OCD is net als elke andere fysieke of mentale diagnose. Je kunt iemand niet zeggen dat hij of zij er maar gewoon mee op moet houden.
Als iemand je in vertrouwen neemt en over zijn of haar OCD vertelt, wees dan niet kritisch, maar luister gewoon.
Zorgverleners kunnen cognitieve gedragstherapie aanraden, die mensen helpt hun manier van denken en reactie op stressvolle situaties te veranderen.
Zorgverleners kunnen ook antidepressiva of een combinatie van behandelingen voorschrijven.
Bronnen: (Verywell Mind) (Health.com) (National Institute of Mental Health)
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD) wordt vaak verkeerd begrepen. Deze stoornis wordt gekenmerkt door overheersende, obsessieve gedachten en dwangmatige handelingen en de diagnose kan jaren duren, als er al een juiste diagnose wordt gesteld. Afgezien van de beelden die we weleens zien van iemand die vermijdt anderen de hand te schudden, iemand die een bepaald aantal keren klopt of ieamand met een algemene "bacteriefobie", is OCD een stoornis die zich op tientallen manieren kan manifesteren en vaak ernstige gevolgen heeft voor iemands leven en welzijn.
Of je nu met OCD leeft of iemand met deze aandoening steunt, klik verder voor een aantal belangrijke feiten over OCD die je moet weten.
Stel iemand met een dwangstoornis nooit gerust. En meer tips en inzichten over OCD
Dit is hoe het is om een obsessieve compulsieve stoornis te hebben
GEZONDHEID Obsessive-compulsive disorder
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD) wordt vaak verkeerd begrepen. Deze stoornis wordt gekenmerkt door overheersende, obsessieve gedachten en dwangmatige handelingen en de diagnose kan jaren duren, als er al een juiste diagnose wordt gesteld. Afgezien van de beelden die we weleens zien van iemand die vermijdt anderen de hand te schudden, iemand die een bepaald aantal keren klopt of ieamand met een algemene "bacteriefobie", is OCD een stoornis die zich op tientallen manieren kan manifesteren en vaak ernstige gevolgen heeft voor iemands leven en welzijn.
Of je nu met OCD leeft of iemand met deze aandoening steunt, klik verder voor een aantal belangrijke feiten over OCD die je moet weten.