© Shutterstock

De afname van voedingswaarde -

Een van de belangrijkste doelen van moderne landbouw is geweest om de oogst te verhogen om te voldoen aan de behoeften van de groeiende wereldbevolking. Hoewel deze aanpak de voedselproductie succesvol heeft verhoogd, heeft het ook geleid tot een afname van de voedingskwaliteit.

© Shutterstock

Het 'verwateringseffect' -

Studies laten zien dat er een omgekeerde relatie is tussen de opbrengst van gewassen en de concentratie van mineralen, ook wel het 'verwateringseffect' genoemd. Hoe meer gewassen je oogst, hoe minder geconcentreerd essentiële voedingsstoffen zoals calcium, ijzer en vitamines worden.

© Shutterstock

Hoge- versus lage-opbrengst gewasvariëteiten -

Onderzoek heeft aangetoond dat gewassen met een hoge opbrengst vaak minder mineralen en eiwitten bevatten dan hun variëteiten met een lagere opbrengst. Bovendien worden moderne veredelingstechnieken meer gericht op kenmerken zoals snelle groei en weerstand tegen plagen, in plaats van op de voedingswaarde.

© Getty Images

De afname van voedingsstoffen -

Als gevolg hiervan kunnen veel fruit- en groentesoorten er groter en overvloediger uitzien, maar missen ze de essentiële voedingsstoffen die gewassen van eerdere generaties bevatten. Een studie uit 2004, uitgevoerd door Donald Davis en andere onderzoekers aan de Universiteit van Texas, vond aanzienlijke afnames in de voedingsniveaus van 43 soorten fruit en groenten tussen het midden en het einde van de 20e eeuw.

© Shutterstock

Studieresultaten -

Uit hun bevindingen bleek dat het calciumgehalte in sperziebonen daalde van 65 mg naar 37 mg, het vitamine A-gehalte in asperges met bijna de helft afnam, en broccoli aanzienlijk lagere ijzergehaltes had. Dit onderzoek benadrukt de langetermijngevolgen van het prioriteren van opbrengst boven voedingsdichtheid.

© Shutterstock

De gevolgen van hogere gewasproductie -

Verder onderzoek heeft laten zien dat het gebruik van gewassen met hoge opbrengst dit probleem nog erger maakt. Het 'verwateringseffect' gebeurt wanneer een hogere opbrengst leidt tot lagere concentraties van belangrijke voedingsstoffen.

© Getty Images

Uiterlijk boven voeding -

Daarnaast heeft de voorkeur voor rassen die zich richten op uiterlijk en houdbaarheid in plaats van voedingswaarde bijgedragen aan de afname van voedingsstoffen in basisvoedingsmiddelen. De wereldwijde klimaatcrisis heeft het probleem van de afnemende voedingskwaliteit in gewassen verder verergerd.

© Getty Images

Milieuomstandigheden en klimaatverandering -

Verhoogde atmosferische kooldioxide (CO₂)-niveaus, die de klimaatverandering aandrijven, blijken de plantfysiologie te beïnvloeden. Hoewel hogere CO₂-concentraties de plantengroei kunnen bevorderen, leiden ze ook tot lagere concentraties van essentiële voedingsstoffen zoals zink, ijzer en eiwitten.

© Shutterstock

Rijststudie -

Een studie uit 2018 over rijst ontdekte dat stijgende CO₂-niveaus het eiwit-, ijzer- en zinkgehalte verlaagden, wat een groot risico vormt voor bevolkingsgroepen die afhankelijk zijn van rijst als basisvoedsel. Naarmate de CO₂-niveaus blijven stijgen, zal dit effect naar verwachting verergeren, waardoor het nog moeilijker wordt om voldoende voedingsstoffen uit het dieet te halen.

© Shutterstock

Verontreinigende stoffen -

Bovendien dragen verontreinigende stoffen in de lucht, het water en de bodem bij aan de achteruitgang van de gewaskwaliteit. Wanneer deze milieuelementen vervuild raken, kan ook het geteelde voedsel worden aangetast, wat mogelijk gezondheidsrisico’s voor consumenten met zich meebrengt.

© Getty Images 

De verschuiving van traditionele naar chemische landbouw -

Een andere factor die bijdraagt aan de afname van de voedingskwaliteit is de verschuiving van traditionele, biologische landbouw naar chemisch intensieve landbouwmethoden. Overmatig gebruik van kunstmest heeft geleid tot bodemuitputting, waardoor essentiële voedingsstoffen minder beschikbaar zijn voor gewassen.

© Shutterstock 

Bodemgezondheid -

Slechte bodemgezondheid beïnvloedt direct de opname van voedingsstoffen door planten, wat de afname van voedingsstoffen in fruit en groenten verder verergert. Daarnaast worden veel traditionele, voedingsrijke gewassen, zoals gierst en erfgoedgroenten, vervangen door hoogproductieve variëteiten van veelgebruikte gewassen zoals aardappelen, tomaten en maïs.

© Shutterstock

Vermindering van voedseldiversiteit -

Deze verschuiving heeft geleid tot een verminderde voedingsdiversiteit, wat kan bijdragen aan wijdverspreide tekorten aan voedingsstoffen. De manier waarop fruit en groenten worden geoogst, verwerkt, opgeslagen en vervoerd, heeft een grote invloed op hun voedingswaarde.

© Shutterstock

Onderzoek naar vitamine C -

Veel voedingsstoffen, vooral vitamines zoals vitamine C, beginnen snel af te breken na de oogst. Onderzoek dat verse en gereconstitueerde sinaasappelsap vergeleek, toonde aan dat de vitamine C-niveaus binnen enkele weken opslag aanzienlijk afnamen.

© Getty Images

Het vertragen van de afbraak van voedingsstoffen -

Langdurige opslag, temperatuurschommelingen en blootstelling aan licht kunnen de afbraak van voedingsstoffen versnellen. Door de tijd tussen oogst en consumptie te minimaliseren en de opslagomstandigheden te optimaliseren, kan de voedingskwaliteit van fruit en groenten beter behouden blijven.

© Shutterstock

Verborgen honger -

Tekorten aan micronutriënten, vaak aangeduid als "verborgen honger", treffen wereldwijd meer dan twee miljard mensen, vooral in ontwikkelingslanden. Deze tekorten, met name aan voedingsstoffen zoals jodium, ijzer, folaat, vitamine A en zink, worden in verband gebracht met hogere sterftecijfers, verzwakte immuunsystemen en verminderde cognitieve en fysieke ontwikkeling.

© Getty Images

De verborgen hongercrisis -

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft verborgen honger aangemerkt als een groot wereldwijd gezondheidsprobleem en benadrukt de noodzaak van duurzame oplossingen. In veel onderontwikkelde regio’s is de voedingsinname al beperkt, en de afnemende voedingswaarde van fruit en groenten verergert dit probleem.

© Getty Images

Ondervoeding -

Een gebrek aan bewustzijn over traditionele, voedingsrijke diëten en duurzame landbouwmethoden draagt verder bij aan wijdverspreide ondervoeding. Verborgen honger verzwakt het immuunsysteem, waardoor mensen kwetsbaarder worden voor infecties en ziekten zoals diarree en zelfs COVID-19.

© Getty Images

Vrouwen en kinderen lopen vooral risico -

Dit leidt tot hoge aantallen gevallen van groeiachterstand, blindheid, bloedarmoede, slechte zwangerschapsuitkomsten en ontwikkelingsstoornissen bij kinderen. Vrouwen en adolescenten zijn bijzonder kwetsbaar, met wereldwijd een half miljard vrouwen tussen de 15 en 49 jaar die lijden aan bloedarmoede, voornamelijk door ijzertekort.

© Shutterstock

Biofortificatie -

Bloedarmoede verlaagt de productiviteit en heeft een negatieve impact op de reproductieve gezondheid, wat op lange termijn gevolgen heeft voor gemeenschappen. Om het verlies van voedingsstoffen tegen te gaan en tekorten aan micronutriënten aan te pakken, is biofortificatie naar voren gekomen als een veelbelovende oplossing.

© Shutterstock

Voedingsstoffen afname oplossen met biofortificatie -

Dit proces betekent dat de voedingswaarde van gewassen wordt verbeterd door selectieve veredeling, betere landbouwpraktijken of moderne biotechnologie. In tegenstelling tot gewone verrijking, waarbij voedingsstoffen tijdens het verwerken van voedsel worden toegevoegd, zorgt biofortificatie ervoor dat gewassen zelf met meer voedingsstoffen worden gekweekt.

© Shutterstock

Ijzer-biofortificatie gewassen -

De WHO heeft verschillende succesvolle biofortificatie-initiatieven benadrukt, waaronder ijzer-biofortificatie gewassen. Verbeterde rijst, parelmillet en bonen hebben de ijzerniveaus aanzienlijk verbeterd in bevolkingen in de Filippijnen, India en Rwanda.

© Shutterstock

Een veelzijdige aanpak voor het behouden van voedingsstoffen -

Hoewel biofortificatie een waardevol hulpmiddel is, kan het de wijdverspreide afname van de voedingswaarde van gewassen niet alleen aanpakken. Er is een allesomvattende aanpak nodig.

© Shutterstock

Duurzame landbouwpraktijken en verbeterde verwerking na de oogst -

Het implementeren van duurzame landbouwpraktijken is ook noodzakelijk. Dit omvat het gebruik van milieuvriendelijke en biologische landbouwtechnieken die gericht zijn op het behoud van de bodemgezondheid en het verbeteren van de voedingswaarde van gewassen. Daarnaast is verbeterde verwerking na de oogst belangrijk, waarbij de focus ligt op het verkorten van de opslagduur en het optimaliseren van verwerkingsmethoden om voedingsverlies te minimaliseren.

© Getty Images

Behouden van traditionele diëten -

Daarnaast moedigt het behouden van traditionele diëten de consumptie van diverse, voedzame voedingsmiddelen aan, wat op zijn beurt helpt om afhankelijkheid van voedingsstofarme gewassen te voorkomen.

© Shutterstock

Beleid en educatie -

Het ontwikkelen van beleid en educatieve initiatieven door overheden en organisaties is essentieel om de voedingskwaliteit in de landbouw te ondersteunen, terwijl tegelijkertijd het bewustzijn van het belang van het consumeren van voedzame voedingsmiddelen wordt vergroot.

© Shutterstock

De afnemende voedingswaarde van fruit en groenten -

De afnemende voedingswaarde van fruit en groenten is een zorgwekkend probleem. Moderne landbouwpraktijken, klimaatverandering en de verwerking na de oogst spelen allemaal een belangrijke rol in deze verontrustende trend.

© Getty Images 

Holistische benaderingen -

Hoewel biofortificatie een veelbelovende oplossing biedt, is een meer holistische benadering nodig, die duurzame landbouw, verbeterde opslagpraktijken en meer bewustzijn omvat, om ervoor te zorgen dat toekomstige generaties toegang hebben tot voedzaam voedsel.

© Shutterstock

Wereldwijde gezondheid -

Dit probleem aanpakken is essentieel, vooral voor kwetsbare bevolkingsgroepen, om ondervoeding te voorkomen en wereldwijd welzijn op lange termijn te bevorderen. Ondanks de uitdagingen blijven fruit en groenten zeer gunstig en essentieel voor het behoud van een goede gezondheid.

Zie ook: De stille tekenen van darmkanker

Bronnen: (WHO) (BBC) (The Guardian) (National Geographic) (National Library of Medicine)

© iStock