© Getty Images

Het begint al in het stenen tijdperk -

Men ging lichaamshaar al te lijf in het oude Egypte, Griekenland en het Romeinse rijk. Ze gebruikten schelpen, bijenwas en verschillende andere ontharingsmiddelen om het lichaam schoon te houden.

© Shutterstock

Indicatie van klasse -

De oude Romeinen associeerden een gladde, haarloze huid ook met klasse en zuiverheid. En het was niet alleen voorbehouden aan vrouwen.

© Shutterstock

Threading -

In het Midden-Oosten, maar ook in Oost- en Zuid-Azië, werd epileren met draad op het hele gezicht gebruikt, met uitzondering van één deel.

© Shutterstock

Monobrauw -

Monobrauwen werden als aantrekkelijk beschouwd voor beide geslachten en werden zelfs geaccentueerd met vroege versies van eyeliner.

© Shutterstock

Volwassenheid en huwelijk -

In Perzië betekende ontharen en wenkbrauwen epileren dat een vrouw volwassen was die op het punt stond te gaan trouwen.

© Shutterstock

Haarlijnveranderingen in de middeleeuwen -

Van katholieke vrouwen in de Middeleeuwen werd verwacht dat ze hun haar lieten groeien als een vorm van vrouwelijkheid, maar ook om het in het openbaar te verbergen. Nog een leuk weetje: 14e-eeuwse dames plukten hun haarlijnen terug om hun gezicht een meer ovale vorm te geven.

© Shutterstock

Elizabeth I -

Dankzij Elizabeth I, die in 1558 aan de macht kwam, werd het verwijderen van wenkbrauwen een trend.

© Getty Images

Tot het einde van de 18e eeuw was ontharen niet essentieel -

Europese en Amerikaanse vrouwen werden nog niet onder druk gezet om hun haar te verwijderen, hoewel sommige vrouwen het wel deden toen Jacques Perret in 1760 het eerste veiligheidsscheermes voor mannen uitvond.

© Shutterstock

Toen kwam Darwin in beeld -

Het hedendaagse idee dat lichaamshaar onaantrekkelijk is, is naar verluidt terug te voeren op Charles Darwins boek 'Descent of a Man' uit 1871, volgens Rebecca Herzigs 'Plucked: A History of Hair Removal'.

© Getty Images

De theorie van natuurlijke selectie -

Volgens Herzig associeerde Darwins beroemde theorie lichaamshaar met primitieve en minder ontwikkelde vormen van onze voorouders, en omgekeerd associeerde hij het ontbreken van lichaamshaar met evolutie en seksuele aantrekkelijkheid.

© Getty Images

Wetenschappelijke 'experts' van de 19e eeuw sloten zich aan -

Ze begonnen beharing - bijna altijd op het lichaam van vrouwen, niet op dat van mannen - te koppelen aan ziekte, waanzin, seksuele inversie en andere vreselijke connotaties, en voegden de eerste enorme laag sociale druk toe.

© Getty Images

Een manier om de opkomst van vrouwen in de samenleving te beheersen -

Herzig merkte op dat vrouwen laten denken dat ze haarloos moesten zijn om aandacht te verdienen, een vorm van 'geslachtsgebonden sociale controle' was over de rol van vrouwen in de samenleving. Het was een vroege heteronormatieve manier om hun lichaam door schaamte te laten beheersen.

© Getty Images

Een teken van klasse en vrouwelijkheid in Amerika -

Tegen het begin van de twintigste eeuw domineerde een haarloze huid het blanke Amerika van de boven- en middenklasse het vrouwelijke schoonheidsideaal. Ook was het verwijderen van het waargenomen 'walgelijke' lichaamshaar was een manier om jezelf af te scheiden van de lagere klasse.

© Getty Images

Bedrijven en marketing kwamen om de hoek kijken -

In 1915 was Harper's Bazaar het eerste vrouwenblad dat een campagne voerde over de 'noodzaak' van okselontharing, en Gillette lanceerde zijn eerste scheermes voor vrouwen, dat, volgens hun advertenties,'"een gênant persoonlijk probleem oplost'.

© Getty Images

Het modebeeld veranderde -

In de eerste decennia van de 20e eeuw maakten mouwloze jurken, kortere zoomlijnen en een tekort aan nylon kousen tijdens de Tweede Wereldoorlog het verwijderen van oksels en benen in de VS verder populair.

© Getty Images

De introductie van de bikini -

Het kleine badpakbroekje werd eind jaren veertig in de VS geïntroduceerd, wat bedrijven en consumenten ertoe aanzette zich te concentreren op het trimmen en vormgeven van de 'bikinilijn'.

© Getty Images

Seksuele aantrekkingskracht werd benadrukt - In de jaren vijftig, toen Playboy debuteerde, koppelden gladgeschoren, schaars geklede vrouwen haarloosheid aan sexy zijn, en in 1964 scheerde 98% van de Amerikaanse vrouwen van 15 tot 44 jaar regelmatig hun benen.

© Getty Images 

Waxstrips en laserontharing -

Nieuwere ontharingsmethoden werden rond dezelfde tijd geïntroduceerd, maar het eerste laserontharingsproces werd al snel opgegeven vanwege de schadelijke effecten op de huid, voordat het decennia later opnieuw werd geïntroduceerd.

© Getty Images

Toen kwam het feminisme van de tweede golf -

Samen met de verspreiding van de hippiecultuur, verwierp het tweede feministische golffeminisme van de jaren '60 en '70 ontharing. Voor veel vrouwen werd lichaamshaar een symbool van de strijd voor gelijkheid.

© Getty Images

Stijgende populariteit -

De 's*x sells'-methode was in volle gang binnen de popcultuur, en de stijgende populariteit van waxmethoden en de s*ksindustrie betekende dat mensen behoorlijk creatief en exhibitionistisch begonnen te worden over hun schaamhaar.

© Getty Images

De 'Brazilian' -

In 1987 openden zeven zussen uit Brazilië een salon in New York City, waar ze de zogenaamde Braziliaanse wax' aanboden. Daarbij worden alle genitale haren verwijderd. Beroemdheden zoals Naomi Campbell begonnen het te doen en de massa volgde al snel.

© Getty Images

Schaamhaar verwijderen was niet zo populair in het Oosten -

In veel delen van Azië is het verwijderen of trimmen van schaamhaar nog steeds niet zo gebruikelijk als in het Westen. In Korea werd schaamhaar zelfs beschouwd als een teken van vruchtbaarheid en seksuele gezondheid, en medio 2010 werd gemeld dat sommige Koreaanse vrouwen schaamhaartransplantaties ondergingen om juist extra haar toe te voegen.

© Shutterstock

In het Westen werd haarloosheid 'natuurlijk' -

Ontharen begon synoniem te worden met schoon zijn, en natuurlijke haargroei het tegenovergestelde. De connotatie van lichaamshaar bleek zo sterk dat mensen het gebruik van nieuwere, onnatuurlijke technologie zoals elektrolyse, gepulseerd licht en meer geavanceerde lasertechnologie begonnen in te zetten om voorgoed van lichaamshaar af te komen.

© Shutterstock

Precies het tegenovergestelde van schoon -

Dit idee van hygiëne komt voort uit de walging, schaamte en vijandigheid die vrouwen is aangeleerd wanneer ze lichaamshaar zien. Echter brengen in werkelijkheid de meeste ontharingsmethodes het risico met zich mee schaafwonden en infecties te veroorzaken.

© Shutterstock

Homofobie en heteroseksisme -

Het concept van mannen die zich scheren of vrouwen die hun haar laten groeien, in tegenstelling tot wat de samenleving eerder had verwacht, werd al snel een implicatie van aangetrokken zijn tot hetzelfde geslacht. Daardoor werd de heteronormatieve sociale druk van wie wat met hun lichaamshaar zou moeten doen, verder versterkt.

© Shutterstock

Feminisme van de vierde golf -

In de jaren 2010 zorgde een dieper bewustzijn van de beperkingen rond het lichaam van vrouwen, evenals van feminisme, gender en seksualiteit, ervoor dat steeds meer vrouwen het scheermes lieten staan.

© Getty Images

Beroemdheden en influencers veranderen schoonheidsideaal -

Influencers en beroemdheden begonnen lichaamshaar op foto's te tonen, en zelfs Harper's Bazaar droeg een steentje bij en toonde model Emily Ratajkowski met ongeschoren oksels.

© Getty Images

De marketing doet het weer! -

Maar deze keer in de tegenovergestelde richting! Nieuw gelanceerde scheermerken voor vrouwen, zoals Billie, pleiten voor de natuurlijke haargroei. Hun campagnes tonen verschillende groepen vrouwen met verschillende niveaus van behaardheid.

© Shutterstock

Lichaamshaar als symbool voor meer -

Het afwijzen van ontharing en lichaamshaar laten groeien is snel een hulpmiddel geworden voor revolutie, activisme en sociale verandering.

© Shutterstock