© Getty Images

Mike Pompeo -

In 2019 verklaarde toenmalig minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten Mike Pompeo dat de Israëlische nederzettingen het internationaal recht niet schenden, een breuk met een memo uit 1978 waarin Israël als bezettingsmacht werd erkend.

© NL Beeld

Judea en Samaria -

Deze verschuiving in het Amerikaanse beleid was slechts een echo van de onvoorwaardelijke steun aan de Israëlische staat, die openlijk stelt dat de Westelijke Jordaanoever, die Israël Judea en Samaria noemt, volledig aan Israël toebehoort.

© Shutterstock

Biden-regering -

Onder de regering van Biden werd het Amerikaanse standpunt weer teruggedraaid en werd de illegale aard van de nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever erkend. Toch is de financiële steun van de Verenigde Staten aan Israël nog nooit zo sterk geweest, terwijl de bouw van nederzettingen in historisch tempo toeneemt.

© NL Beeld

Westelijke Jordaanoever -

De Westelijke Jordaanoever, een gebied van 5.655 vierkante kilometer, ongeveer zo groot als de Amerikaanse staat Delaware, ligt net ten westen van de rivier de Jordaan.

© Shutterstock

Palestijnse bevolking -

Ongeveer 3,3 miljoen Palestijnen wonen op de Westelijke Jordaanoever in 11 gouvernementen, waarvan de grootste de stad Hebron is, gelegen in het zuidelijke deel van het gebied.

© Shutterstock

Israëlisch defensieleger -

Sinds 1967 heeft de Israëlische staat de Westelijke Jordaanoever militair bezet. Dit betekent dat het hele gebied onder militair bewind staat en wordt bestuurd door de Israëlische defensiemacht.

© NL Beeld

Oslo-akkoorden -

De Oslo-akkoorden van 1993 waren een overeenkomst die na jaren van onderhandelingen werd ondertekend door de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie en Israël, waarbij de bezette gebieden in drie hoofdgebieden werden verdeeld: Gebied A, Gebied B en Gebied C.

© Shutterstock

Gebied A -

In de overeenkomst stond dat de Palestijnse Autoriteit, een nieuw gevormde administratieve entiteit die Palestijnse burgerzaken zou regelen, zou regeren over Gebied A, dat iets minder dan 20% van het grondgebied omvat. Op de foto staat de stad Nablus op de Westelijke Jordaanoever.

© Shutterstock

Gebied B -

Gebied B, dat 22% van de Westelijke Jordaanoever beslaat, zou onder gezamenlijk bestuur van Israël en de Palestijnse Autoriteit komen te staan. In deze verdeling heeft de Palestijnse Autoriteit de leiding over de civiele zaken, terwijl Israël de controle heeft over de veiligheid. Op de foto staat de wijk Silwan in Oost-Jeruzalem.

© Shutterstock

Gebied C -

Het resterende gebied, Gebied C, dat 60% van al het land op de Westelijke Jordaanoever omvat, staat onder volledige controle van de Israëlische autoriteiten. Volgens de Oslo Akkoorden zou Gebied C uiteindelijk worden overgedragen aan de Palestijnse Autoriteit, maar dit is nooit gebeurd. Op de foto staat de nederzetting Ma'ale Adumim op de Westelijke Jordaanoever, vlakbij Jeruzalem.

© Shutterstock

Ongeveer 250 nederzettingen en buitenposten -

Vanaf 2024 zijn er minstens 250 Israëlische nederzettingen en buitenposten op de Westelijke Jordaanoever. In het hele gebied wonen ongeveer 700.000 Israëlische kolonisten.

© Shutterstock

Officiële gemeenschappen -

Nederzettingen zijn officiële gemeenschappen die uitsluitend bewoond worden door Joods-Israëlische burgers en worden beschouwd als een verlengstuk van de Israëlische staat. Grotere nederzettingen huisvesten tienduizenden mensen en vormen kleine steden, inclusief werkplekken, scholen, winkelcentra, supermarkten, en ga zo maar door.

© Shutterstock

Nationale prioriteitsgebieden -

Bouwvergunningen en investeringen van de Israëlische staat worden gemakkelijk verstrekt aan nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever. De Israëlische regering geeft ook veel beloningen aan mensen om daar te gaan wonen, omdat ze worden gezien als “nationale prioriteitsgebieden”.

© Shutterstock

Beloningen -

Betaalbare hypotheken, belastingvrijstellingen, kwaliteitsvoorzieningen en lagere studiekosten voor universiteiten in het gebied zijn slechts een paar voorbeelden van maatregelen die de Israëlische staat faciliteert om ervoor te zorgen dat nederzettingen aantrekkelijk zijn voor zijn burgers.

© NL Beeld

Wie zijn de kolonisten? -

Hoewel veel kolonisten op de Westelijke Jordaanoever worden afgeschilderd als zeer religieus, bieden de nederzettingen voor veel Israëli's die op de Westelijke Jordaanoever wonen simpelweg een hogere levenskwaliteit dan in Israël zelf, waar de kosten van levensonderhoud hoog zijn.

© Shutterstock

Kritische overheidsstrategie -

Voor de Israëlische staat dragen de investering, uitbreiding en reproductie van nederzettingen bij aan een kritieke regeringsstrategie die de mogelijkheid voor de vorming van een levensvatbare Palestijnse staat in het gebied minimaliseert.

© Shutterstock

Buitenposten -

Buitenposten daarentegen zijn Israëlische gemeenschappen die gevormd zijn zonder voorafgaande toestemming van de Israëlische regering. Ze worden meestal opgericht op Palestijns land en zijn bedoeld om bestaande gemeenschappen te verdringen door middel van intimidatie en voortdurende aanwezigheid.

© NL Beeld

Leidt tot gevestigde nederzetting -

Meestal bestaan buitenposten uit caravans of voorgefabriceerde huizen waar een paar honderd kolonisten wonen. Ze kunnen soms ontmanteld worden door het leger, omdat ze illegaal zijn volgens de Israëlische wet. Maar vaak zijn ze een kiem die leidt tot de vestiging van een erkende nederzetting.

© NL Beeld

Toegang tot voorzieningen -

Vanaf hun oprichting krijgen deze gemeenschappen militaire bescherming en toegang tot openbare voorzieningen en diensten, naast andere maatregelen die de gemeenschap in staat stellen zich makkelijk te vestigen en uit te breiden.

© NL Beeld

10% van de Israëli's zijn kolonisten -

Wat de bevolking betreft, is de kolonistengemeenschap het snelst groeiende deel van de Israëlische samenleving. In 2024 woont 10% van alle Joods-Israëlische burgers in nederzettingen of buitenposten op de Westelijke Jordaanoever.

© NL Beeld

Scheidingsmuur -

Israël bouwt al sinds 2002 aan een scheidingsmuur. Volgens de Israëlische mensenrechtengroepering B'Tselem is de muur, onder het mom van "meer veiligheid voor de Israëlische staat", grotendeels gebruikt als instrument om meer land te annexeren, dwars door Palestijns gebied.

© Getty Images

Infrastructurele componenten -

De infrastructurele componenten van de Israëlische nederzettingen zijn uitgebreid en omvatten verschillende strategieën om zoveel mogelijk land te verwerven.

© Getty Images

Uitspraak Internationaal Gerechtshof -

De uitspraak van het Internationaal Gerechtshof van juli 2024 concludeerde dat Israël verantwoordelijk is voor de misdaad van apartheid, naast andere schendingen van het internationaal recht. De uitspraak beschouwt alle nederzettingsactiviteiten op de Westelijke Jordaanoever, in Gaza en in Oost-Jeruzalem als onwettig.

© NL Beeld

Illegale bezetting -

In de uitspraak werd ook opgemerkt dat de annexatie van land en bronnen en het Israëlische nederzettingenproject illegaal waren en onmiddellijk moesten worden ontmanteld. De uitspraak van het Gerechtshof omvatte ook maatregelen voor herstelbetalingen en de veilige terugkeer van de ontheemden. Op de foto staan de Palestijnse vertegenwoordigers bij het Internationale Gerechtshof om de uitspraak bij te wonen.

© NL Beeld

De Vierde Conventie van Genève -

De uitspraak van het Internationaal Gerechtshof weerspiegelt de overtuiging van de meeste naties, regionale organen en internationale organisaties in de wereld, grotendeels gebaseerd op artikel 49 van de Vierde Geneefse Conventie, waarin staat dat een bezettende macht geen burgers mag plaatsen op plaatsen die het bezet.

© Getty Images

Verenigde Naties -

Sinds de jaren tachtig hebben de Verenigde Naties Israël consequent opgeroepen om te stoppen met de bouw en uitbreiding van nederzettingen en om bestaande eenheden te ontmantelen. Dit standpunt is verschillende keren versterkt door resoluties van de Veiligheidsraad.

© Getty Images

Israël verwerpt uitspraak -

Israël verwierp de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof en premier Benjamin Netanyahu beschouwde de conclusies als “absurd” en “onwettig”. De ideologie van Israël is gebaseerd op de fundamentele overtuiging dat alle Palestijnse gebieden deel uitmaken van het historische thuisland van het Joodse volk.

© Getty Images

Israël beschouwt de hele Westelijke Jordaanoever als historisch land -

Volgens Netanyahu kan op basis daarvan geen enkele nederzetting als bezetting worden beschouwd, omdat al het land aan de Israëli's toebehoort. De historische kaart waar Netanyahu naar verwijst omvat ook delen van Libanon en Syrië, waarvan een deel ook onder Israëlische bezetting is, en delen van Jordanië.

© Getty Images

Omstreden gebieden -

Wat de Israëlische wet betreft, voert de staat aan dat de Palestijnen geen wettelijke soevereiniteit over hun land hebben en ook nooit hebben gehad, zodat de Israëlische nederzettingen niet als een bezettingsdaad kunnen worden beschouwd. De regering heeft hooguit verwezen naar Palestijnse gebieden als "omstreden”.

© Getty Images

Wederopbouw van huizen -

Israël voert ook aan dat er eeuwen geleden al joodse nederzettingen waren in wat nu bekend staat als de Westelijke Jordaanoever, en dat nederzettingen dus eigenlijk het herstel zijn van huizen van joodse gemeenschappen.

© Getty Images

Israël voert historische uniciteit aan -

De Israëlische staat voert aan dat het internationaal recht de historische uniciteit van de Israëlische context ontkent en beschouwt elke verwerving van land op de Westelijke Jordaanoever als legitiem.

© Getty Images

Nederzettingen in Gaza -

Nu de Israëlische regering de bevolking steeds meer oproept om opnieuw nederzettingen te bouwen in Gaza, blijft de analyse van de legaliteit van dergelijke activiteiten onder internationaal recht urgent.

Bronnen: (The Wall Street Journal) (DW) (Human Rights Watch) (Amnesty International) (ICJ) (B'Tselem) (The New York Times) (Al Jazeera) (PBS) (BBC)

© NL Beeld