© Getty Images/Shutterstock 

Nero (37-68 n.Chr.) -

Nero Claudius Caesar Augustus Germanicus, geboren op 15 december 37 n.Chr. als Lucius Domitius Ahenobarbus, was de vijfde keizer van Rome en de laatste van de Julisch-Claudische dynastie. 

© Getty Images

Rechtmatige troonopvolger -

Toen Nero drie jaar oud was, overleed zijn vader. Zijn moeder, Agrippina, hertrouwde later met keizer Claudius (foto). Claudius adopteerde de jongeling als zijn erfgenaam en gaf hem de voorkeur boven Britannicus, zijn eigen biologische zoon.

© Getty Images

De greep naar de macht -

Nero kwam in 54 n.Chr. aan de macht op slechts 16-jarige leeftijd. Hij werd keizer met steun van de pretoriaanse garde en de senaat.

© Getty Images

Het huwelijk met Claudia Octavia -

Als 16-jarige trouwde Nero met Claudia Octavia (foto), die de dochter van Claudius en tevens ook zijn stiefzus was. 

© Getty Images

De invloed van Agrippina -

In de eerste jaren van zijn bewind was Nero sterk afhankelijk van het advies en de begeleiding van zijn moeder Agrippina (foto).

© Getty Images

De leringen van Seneca -

Hij profiteerde ook van de begeleiding van filosoof en staatsman Lucius Annaeus Seneca (foto).

© Getty Images

De bescherming van de pretoriaanse garde -

Deze twee individuen, in combinatie met de loyaliteit en steun die hij genoot van de pretoriaanse garde – een elite-eenheid die als voornaamste doel had de Romeinse keizers te beschermen – zorgden ervoor dat Nero snel  en zonder enige concurrentie aan de macht kwam. 

© Getty Images

Een machtsstrijd tussen moeder en zoon -

Agrippina, die er al van verdacht werd haar echtgenoot Claudius te hebben vergiftigd zodat Nero makkelijker aan de macht kon komen, begon later Britannicus te steunen in een eventuele poging om hem tot keizer te maken. Nero voelde zich bedreigd en liet Britannicus stiekem vergiftigen. Zijn relatie met zijn moeder werd daarna snel slechter en de machtsstrijd tussen Agrippina en haar zoon was begonnen. Op de foto zie je een Romeinse munt uit 54 n.Chr. met bustes van Nero en Agrippina. 

© Getty Images

De moord op Agrippina -

Nero, die naar alle waarschijnlijkheid genoeg had van haar bemoeizucht en overheersende invloed, liet op 21-jarige leeftijd zijn moeder vermoorden.

© NL Beeld

De confrontatie met Boudica -

Hij werd afgeleid van de problemen die hij thuis had door een vrouw die beroemd was om haar vechtlust en vastberadenheid om nooit toe te geven aan de Romeinen: Boudica. In 60-61 n.Chr. leidde Boudica, koningin van de Iceni (een Keltische stam), een opstand tegen de Romeinen. Boudica en de rebellen vernietigden Colchester (Londen) en St. Albans voordat ze keihard werden neergeslagen door Romeinse troepen. Het verslaan van de krijgskoningin leverde Nero respect op van de Romeinen, maar maakte van Boudica ook een nationale heldin en een symbool van de strijd voor gerechtigheid en onafhankelijkheid.

© Getty Images

De ontmoeting met Poppaea Sabina -

Ondertussen ondervond Nero na zijn terugkomst in Rome de nodige problemen in zijn huwelijk met Octavia. Ze hebben nooit een gelukkige relatie gehad en de keizer ging meerdere malen vreemd, waaronder met Poppaea Sabina (foto).

© Getty Images

De dood van Octavia -

Tijdens zijn achtjarig huwelijk met Octavia kreeg Nero geen kinderen, maar in 62 n.Chr. werd Poppaea zwanger. De geniepige Poppaea overtuigde Nero ervan van Octavia te scheiden. Octavia werd plots verbannen, en vervolgens geëxecuteerd of gedwongen zelfmoord te plegen in juni van datzelfde jaar. Haar verbanning en ondergang veroorzaakten opschudding onder het volk, dat zich achter de trouwe Octavia schaarde. Volgens de Romeinse historicus Tacitus gaf Poppaea zelfs opdracht om Octavia's hoofd naar haar te brengen, deels om er zeker van te zijn dat Octavia niet meer leefde en deels om van haar dood te genieten. 

© Getty Images

De grote brand van Rome -

Op 19 juli 64 n.Chr. brak er brand uit in de buurt van Circus Maximus. Dit is waarschijnlijk gebeurd in een van de koopmanswinkels op de Aventijn-heuvel, die uitzicht gaf op het grote stadion. 

© Getty Images

Een helse brand -

Het vuur greep snel om zich heen en de vlammen verspreidden zich uiteindelijk over heel Rome. De brand woedde negen dagen, waarbij slechts vier van de veertien districten van de hoofdstad gespaard bleven. Drie districten werden zelfs volledig verwoest.

© Getty Images

Speelde Nero op zijn viool toen Rome in brand stond? -

Volgens een mythe speelde Nero op zijn viool toen Rome in brand stond. In 64 v.Chr. bestond de viool echter nog niet. Als Nero überhaupt iets bespeelde, zou het waarschijnlijk de kithara zijn geweest, een zwaar houten instrument met zeven snaren.

© Getty Images

Was Nero wel in Rome? -

Bovendien was Nero toen de grote brand van Rome uitbrak kennelijk in zijn villa in Antium, zo'n 56 kilometer van Rome.

© Getty Images

Was Nero verantwoordelijk voor de brand? -

Toen de keizer het nieuws hoorde dat Rome in brand stond, keerde hij onmiddellijk terug naar de hoofdstad om om hulp te roepen. Toch dachten veel mensen dat hij verantwoordelijk was voor de ramp door opdracht te geven tot het stichten van de brand, maar waarom wijzen ze naar hem met een beschuldigende vinger ?

© Getty Images

De Domus Aurea -

Kort nadat de vlammen waren gedoofd, gebruikte Nero het vrijgekomen land om de enorme, in het oog springende Domus Aurea, oftewel 'het Gouden Huis', te bouwen. Het opvallende complex en haar omliggende tuinen, die werden gezien als een symbool van hebzucht en verval, bevatten een 30 meter hoog standbeeld van hemzelf, de Colossus van Nero.

© Getty Images

Christenen kregen de schuld -

Tacitus scheef dat Nero, om zelf niet verdacht te worden, de christenen ervan beschuldigde de grote brand van Rome te hebben aangestoken. Vervolgens liet hij vele christenen oppakken en executeren, en op brute wijze vermoorden door ze voor de wilde beesten te gooien, te kruisigen en levend te verbranden. 

© Getty Images

Een wrede en sadistische heerser -

Het zijn deze handelingen die Nero's reputatie als een van de meest sadistische en wreedste leiders uit de geschiedenis heeft versterkt.

© Shutterstock

De dood van Poppaea -

In de periode waarin deze barbaarsheden werden uitgevoerd waren ook de dagen van Poppaea geteld. Volgens de Romeinse historicus Suetonius stierf Nero's derde vrouw ergens in 65 n.Chr. nadat de keizer haar in een vlaag van woede, die ontstond terwijl hij Poppaea ervan had beschuldigd te veel tijd aan de spelen te besteden, haar hard in de buik had geschopt. Ook deden geruchten de ronde dat Nero haar zou hebben vergiftigd. 

© Getty Images

Rouwen om Poppaea -

Volgens moderne historici is Poppaea mogelijk overleden als gevolg van complicaties bij een miskraam of bevalling. Wat de redenen ook waren, Nero was in diepe rouw.

© Getty Images

De Romeins-Parthische oorlog -

Het hoogtepunt tijdens Nero's bewind was de overwinning van de Romeinen op het Parthische rijk, dat het gebied besloeg dat nu Iran is. De Romeins-Parthische oorlog begon in 58 n.Chr. en eindigde, na eerdere overwinningen en daaropvolgende tegenslagen, in 63 n.Chr. toen een diplomatieke oplossing werd bereikt tussen Nero en de Parthische koning Vologases I.

© Getty Images

Een daad van ijdelheid -

Tiridates, de broer van de Parthische koning, werd door Nero zelf tot koning van Armenië gekroond, die in 66 n.Chr. een uitgebreide ceremonie leidde in Rome, bedoeld om zijn eigen pracht en praal te tonen in plaats van de kroning van een heerser. De dag waarop dit plaatsvond werd later de 'gouden dag' van Nero's bewind genoemd.

© Getty Images

Een symbool van vrede -

Om deze gelegenheid te vieren werden speciale munten geslagen waarop de Tempel van Janus stond afgebeeld met gesloten deuren, die symbool stonden voor vrede en het einde van de oorlog in Parthia aanduidden.

© Getty Images

Het einde van de oorlog -

De keizer had ook de Boog van Nero opgericht om zijn Parthische overwinningen te vieren. Het monument stond afgebeeld op de achterkant van een andere munt die speciaal werd geslagen ter ere van de ineenstorting van het Parthische rijk. 

© Getty Images

Het begin van het einde -

In 68 n.Chr. begon de mollige megalomaan, ondanks het onderdrukken van een opstand onder leiding van Vindex, de gouverneur van Gallië, die werd gesteund door Galba, de gouverneur van Spanje, zijn grip op de macht te verliezen.

© Getty Images

Nero's dagen waren geteld -

Toen Galba meer militaire steun kreeg, waren de dagen van Nero geteld. Vervolgens verloor hij de steun van de Romeinse burgers vanwege een tekort aan graan. Het was een teken aan de wand. 

© Getty Images

De dood van Nero -

Terwijl hij opgejaagd werd door het leger, in de steek werd gelaten door zijn volk en geconfronteerd werd met flinke tegenstand binnen de Romeinse regering, werd Nero tot staatsvijand verklaard. Op 9 juni 68 n.Chr. pleegde de laatste keizer van de Julisch-Claudische dynastie zelfmoord. 

© Getty Images

Nero's nalatenschap -

Tegenwoordig herinneren de ruïnes van Domus Aurea ons aan Nero's extravagante en zelfgenoegzame persoonlijkheid. Er dient echter ook gezegd te worden dat zijn reputatie als een dwaze tiran voornamelijk werd veroorzaakt door extreem bevooroordeelde historici uit de oudheid die hem graag in een zo kwaad mogelijk daglicht wilden plaatsen. 

Bronnen: (History) (Smithsonian Magazine) (British Museum)

© Getty Images