De link tussen militaire training en extremisme
Ongeacht wie de Persoon van het Jaar was, kan een terugblik veel onthullen over de staat van de wereld in die periode. Ontdek wie de titel kreeg tussen 1960 en 2005 door door deze galerij te klikken!
In 2005 benoemde Time Bono en het voormalige paar Bill Gates en Melinda French Gates tot Persoon van het Jaar vanwege hun filantropische werk.
President Bush werd Persoon van het Jaar bij Time, kort nadat hij zijn tweede termijn had gewonnen. Tijdens zijn eerste termijn stuurde Bush Amerikaanse troepen om Afghanistan binnen te vallen na de aanslagen van 11 september, ondertekende de Patriot Act en trok de VS zich terug uit het Kyoto-protocol van 1997.
In 2003 was de oorlog in Irak het belangrijkste nieuwsitem. Daarom besloot Time de Amerikaanse troepen die ter plaatse vochten te eren.
Drie vrouwen die misstanden aan het licht brachten, Sherron Watkins (op de foto) bij Enron, Coleen Rowley bij de FBI en Cynthia Cooper bij WorldCom, werden in 2002 Persoon van het Jaar.
De burgemeester van New York City, tijdens de aanslagen van 11 september 2001, werd geselecteerd voor zijn leiderschap en begeleiding van NYC door deze traumatische gebeurtenis.
De nieuw gekozen president van de VS werd voor het eerst gekozen na het verslaan van de zittende vice-president Al Gore.
Dat klopt, in 1999 beschouwde Time Amazon-oprichter Jeff Bezos als invloedrijk. Stel je voor wat ze nu zouden denken! Zijn visie voor een online boekwinkel heeft echt de weg gebaand voor de explosie van e-commerce.
Met een civiele rechtszaak die seksuele avances tijdens zijn gouverneurschap beschuldigde en het Monica Lewinsky-schandaal, zag het er niet goed uit voor Clinton. Tegen het einde van het jaar stemde het Huis van Afgevaardigden voor zijn impeachment, hoewel de Senaat het niet eens was.
Clinton deelde de titel van 1998 met Kenneth Starr, de onafhankelijke advocaat die het onderzoek naar zijn vermeende wangedragingen leidde. Starr publiceerde ook het intrigerende Starr Report over het onderzoek.
In 1997 was Grove voorzitter en CEO van Intel, en werd erkend als een vertegenwoordiger van de digitale revolutie en de tech-boom.
In 1996 werd Dr. David Ho Persoon van het Jaar bij Time vanwege zijn bijdragen aan AIDS-onderzoek. Hij veranderde zowel het begrip als de behandeling van de ziekte, en redde daarmee vele levens.
Toen Newt Gingrich in 1994 de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden werd, bracht hij een einde aan 40 jaar van dominantie door de Democratische Partij in die kamer.
De eerste niet-Italiaanse paus in 455 jaar, paus Johannes Paulus II, bereikte een groter aantal katholieken over de hele wereld.
"De Vredestichters" verwijst naar de Palestijnse leider Yasser Arafat, de president van Zuid-Afrika F.W. de Klerk, de president van het Afrikaans Nationaal Congres Nelson Mandela, en de Israëlische premier Yitzhak Rabin. De vier wereldleiders werkten samen om een vreedzamere wereld te creëren. Op de foto zijn Arafat en Mandela te zien.
Clinton werd in 1992 voor het eerst Persoon van het Jaar genoemd. Hij versloeg president George H.W. Bush en de onafhankelijke kandidaat Ross Perot.
Toen Ted Turner in 1980 CNN oprichtte, het eerste 24-uurs nieuwskanaal, veranderde hij de nieuwsronde voor altijd. De redacteuren van Time erkenden de impact van CNN door Turner tot Persoon van het Jaar 1991 te benoemen.
Nog geen jaar in zijn eerste termijn als president, werd George H.W. Bush Persoon van het Jaar bij Time. Als president zag Bush de Amerikaanse betrokkenheid bij de Golfoorlog toe.
In 1989 benoemde Time Michail Gorbatsjov tot Man van het Decennium. Als Secretaris-Generaal van de Communistische Partij van de Sovjetunie zag hij in 1989 de eerste vrije verkiezingen in de Sovjetunie toe, voordat de communistische regeringen onder Sovjet-dominantie in Oost-Europa ten val kwamen.
Een niet-menselijk onderwerp, de Aarde vertegenwoordigde de groeiende milieu-beweging. Persoon van het Jaar werd in 1988 Planeet van het Jaar, aangezien verschillende natuurlijke en ecologische rampen toesloegen.
Zelfs voordat hij president van de Sovjetunie werd, had Gorbatsjov al een enorme invloed op het land en de wereld. Zijn openhartigheid bezorgde hem zijn eerste Persoon van het Jaar-titel.
In 1986 werd Corazon Aquino de eerste vrouwelijke president van de Filipijnen. Ze werd geconfronteerd met overheidsintimidatie, verkiezingsfraude en inherent seksisme om de functie te bekleden. Ze werd door Time uitgeroepen tot Vrouw van het Jaar voor 1986.
Als Paramount Leader van China werd Deng Xiaoping erkend voor zijn ingrijpende economische hervormingen die de marxistische orthodoxieën uitdaagden. Tegen die tijd had hij het beroemde één-kindbeleid geïmplementeerd om de groeiende bevolking van China te beheersen.
Als organisator van de Zomerolympiade van 1984 in Los Angeles was Peter Ueberroth direct verantwoordelijk voor het succes of falen van de spelen. Gelukkig was het een succes.
Ronald Reagan werd in 1983 Persoon van het Jaar vanwege zijn onderhandelingen over wapenbeperkingen met Sovjetleiders.
De titel van 1983 werd gedeeld met de Sovjetleider Yuri Andropov, die maandenlang onderhandelde over wapenbeperkingen met Reagan.
Toen Time de computer tot Persoon van het Jaar benoemde, of liever gezegd de Machine van het Jaar, wisten ze nog niet hoe invloedrijk die technologie zou worden.
De Poolse vakbondsleider Lech Wałęsa kwam op de voorgrond tijdens de Poolse revolutie in 1981. Ondanks zijn arbeidersachtergrond en gebrek aan opleiding, kreeg hij Polen's eerste vicepremier Mieczysław Jagielski zover om de rechten van arbeiders om zich te organiseren te erkennen. Wałęsa diende later als president van 1990 tot 1995.
Na een succesvolle acteercarrière en een periode als gouverneur van Californië, werd Reagan in 1980 president. Dat jaar noemde Time hem voor het eerst Persoon van het Jaar.
Ayatollah Ruhollah Khomeini leidde de Iraanse Revolutie van 1979, vestigde zichzelf als Opperste Leider en legde strikte naleving van de islamitische wet aan zijn burgers op.
Slechts een jaar nadat Xiaoping in 1977 aan de macht kwam, transformeerde China al in een economische grootmacht. Zijn hervormingen, waaronder het "huishoudverantwoordelijkheidsysteem" dat boeren eigendom gaf van hun oogst, leverden hem de titel Persoon van het Jaar op.
In 1977 werd de Egyptische president Anwar Sadat de eerste Arabische leider die naar Israël reisde. Sadat's controversiële stap opende de deur voor vredesgesprekken tussen de twee landen.
President Jimmy Carter's ambitieuze agenda motiveerde Time om hem in 1976 als Persoon van het Jaar te kiezen. Hij richtte het Ministerie van Energie op, verleende amnestie aan deserteurs uit de Vietnamoorlog en verlaagde de federale inkomstenbelastingen.
In 1975 koos Time ervoor om de veranderende rol van Amerikaanse vrouwen in de schijnwerpers te zetten. Bekende vrouwen werden uitgelicht, zoals Betty Ford, Billie Jean King (op de foto) en de invloedrijke feminist Susan Brownmiller.
De Saoedische koning Faisal kreeg de titel Persoon van het Jaar vanwege zijn rol in de stijgende olieprijzen. Saoedi-Arabië en andere Arabische olieproducerende landen legden een olie-embargo op aan landen die Israël steunden tijdens de Oktoberoorlog. Dit veroorzaakte een explosieve stijging van de olie- en benzineprijzen.
In 1973, de Amerikaanse districtsrechter John Sirica beval president Nixon om de Watergate-gerelateerde opnames van gesprekken in het Witte Huis over te dragen. Zonder deze opnames zouden we nooit de waarheid over het Watergate-schandaal hebben ontdekt en zou Richard Nixon nooit zijn ontslag hebben ingediend.
In 1972 werd Richard Nixon de eerste Amerikaanse president die China bezocht. Hij tekende ook een historisch akkoord met de Sovjet-president Leonid Brezhnev om de strategische wapens van beide landen te beperken.
Nationaal Veiligheidsadviseur Henry Kissinger speelde ook een belangrijke rol in Nixon's buitenlandse beleid en ging met hem mee naar China. Zijn grote betrokkenheid bij diplomatieke doorbraken droeg bij aan het feit dat Kissinger in 1972 samen met Nixon tot Persoon van het Jaar werd uitgeroepen.
Richard Nixon werd twee keer achter elkaar tot Persoon van het Jaar uitgeroepen. De eerste keer was in 1971 omdat hij besloot om de Vietnamoorlog te beëindigen.
Gekozen in 1969, was de Duitse bondskanselier Willy Brandt al bekend om zijn pogingen om Oost- en West-Duitsland dichterbij elkaar te brengen. Dit leverde hem uiteindelijk een Nobelprijs voor de Vrede op.
In 1969 koos Time een groep als de Mannen en Vrouwen van het Jaar. Het ging om conservatieve Amerikanen uit kleine steden, die de drijvende kracht waren achter Nixon's verkiezingsoverwinning in 1968.
In 1968 werden William Anders, Frank Borman en Jim Lovell de eerste mensen die een maanvlucht voltooiden, wat hen in aanmerking bracht voor de jaarlijkse eer van Time.
Vier jaar na zijn presidentschap werd Lyndon B. Johnson in 1967 door Time uitgeroepen tot Persoon van het Jaar. Time merkte op dat het een jaar van tegenslagen en mislukkingen voor Johnson was, met raciale onrusten door de VS en een toenemende betrokkenheid bij de Vietnamoorlog.
In 1966 koos Time een hele generatie: de babyboomers. Het tijdschrift voorspelde dat de ongekende economische stabiliteit van het land ervoor zou zorgen dat de babyboomers uitgesprokener zouden zijn dan voorgaande generaties.
Generaal Westmoreland was de bevelhebber van de Amerikaanse troepen tijdens de Vietnamoorlog. Zijn beslissing om een uitputtingsoorlog te voeren leidde tot een toenemend aantal slachtoffers, zowel onder Amerikanen als Vietnamezen.
Na de moord op John F. Kennedy in 1963 vervulde Johnson zijn constitutionele plicht en nam het presidentschap op zich.
Burgerrechtenleider Martin Luther King Jr. werd de eerste Afro-Amerikaanse Persoon van het Jaar. Hij was echter al eerder op de cover van Time verschenen, in 1957, met een artikel over de Montgomery-busboycot.
In 1962 bood paus Johannes XXIII zich aan als bemiddelaar tijdens de Cubaanse raketcrisis tussen de VS en de USSR, wat lof van beide kanten opleverde.
In zijn eerste jaar in functie leidde Kennedy het land door de mislukte invasie in de Varkensbaai, beloofde hij zijn steun aan het ruimtevaartprogramma, en richtte hij het tijdelijke Peace Corps op.
Omdat de wetenschap in 1960 zoveel vooruitgang had geboekt, vonden de redacteuren van Time het gepast om Amerikaanse wetenschappers als geheel in de schijnwerpers te zetten.
Vijftien jaar na zijn eerste erkenning als Persoon van het Jaar, kreeg president Dwight D. Eisenhower de titel opnieuw. In 1959 regelde Eisenhower het staatsbezoek van Nikita Chroesjtsjov aan de Verenigde Staten en maakte hij een tour door verschillende landen. Hij werd ook de eerste Amerikaanse president die India bezocht.
Jaren na zijn politieke en militaire werk tijdens de Tweede Wereldoorlog keerde Charles de Gaulle aan het einde van 1958 terug als gekozen president van Frankrijk.
Time magazine koos de Sovjet-staatshoofd in 1957 als Persoon van het Jaar. Hij veroordeelde zijn voorgangers, reorganiseerde de industrie van het land en probeerde zelfs vrede te sluiten met de VS.
Nadat Nikita Chroesjtsjov een toespraak had gehouden waarin hij Stalin publiekelijk bekritiseerde, werden duizenden Hongaren aangemoedigd om te protesteren tegen de door de Sovjets gedomineerde regering. De Hongaarse vrijheidsstrijders werden uiteindelijk neergeslagen door het Sovjetleger.
Harlow Curtice werd in 1953 president van General Motors en leidde het bedrijf naar groot succes. In feite werd General Motors in 1955 de eerste industriële onderneming die 1 miljard dollar winst maakte.
President Eisenhower benoemde John Foster Dulles in 1953 tot Minister van Buitenlandse Zaken. Dulles werd de architect van de Zuidoost-Azië-Veiligheidsverdragsorganisatie (SEATO). Hij geloofde ook dat vrede behouden kon worden door het communisme in te dammen.
In 1953 werd Adenauer herkozen als bondskanselier van West-Duitsland. Hij speelde een belangrijke rol in het herstel van het land na de Tweede Wereldoorlog.
In 1952 volgde Elizabeth haar vader, koning George VI, op de troon van het VK en de andere Gemenebestlanden op na zijn overlijden. Ze werd uitgeroepen tot Vrouw van het Jaar.
In 1951 werd Mohammad Mosaddegh benoemd tot premier van Iran en zette hij de westerse oliebedrijven het land uit.
Vijf jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog kozen de redacteuren van Time de eerste groep Persoon van het Jaar: de Amerikaanse strijder. Ze vertegenwoordigden de troepen die betrokken waren bij de Koreaanse Oorlog.
Zie ook: (Stacker) (CBS News) (Time)
Wie was Persoon van het Jaar in het jaar dat je geboren werd?
De Personen van het Jaar tussen 1960 en 2005
LIFESTYLE Geschiedenis
Elk jaar benoemt Time magazine één persoon of een groep mensen tot Persoon van het Jaar, met hun afbeelding binnen de kenmerkende rode rand van de cover. De onderscheiding is geen eerbetoon of goedkeuring, maar eerder de erkenning van een persoon of personen die dat jaar het nieuws en het leven van veel mensen hebben beïnvloed, zowel positief als negatief. Time magazine kent de titel Persoon van het Jaar toe sinds 1928; oorspronkelijk heette het Man van het Jaar en werd het in 1999 genderneutraal.
Ongeacht wie de Persoon van het Jaar was, kan een terugblik veel onthullen over de staat van de wereld in die periode. Ontdek wie de titel kreeg tussen 1960 en 2005 door door deze galerij te klikken!