© Getty Images

Wat is AIDS? -

AIDS, wat staat voor acquired immunodeficiency syndrome, omvat een lange lijst symptomen en kwalen die worden veroorzaakt door het HIV-virus. Dit virus valt onophoudelijk het immuunsysteem van de drager aan tot het punt waarop het lichaam niet langer in staat is om zichzelf te verdedigen. 

© Shutterstock

Wat veroorzaakt het? -

HIV wordt opgelopen door de uitwisseling van stevige lichaamsvloeistoffen, zoals sperma, moedermelk of bloed, maar niet door kwetsbaardere stoffen zoals speeksel of zweet. Omdat HIV zelf een kwetsbaar virus is, kan het niet buiten het lichaam overleven en kan het niet in de lucht terechtkomen.

© Shutterstock

Hoe wordt het gecontracteerd? -

Vanwege de aard van de stoffen waarop HIV meelift, wordt het virus meestal verspreid via seks, besmette naalden die vaak worden gebruikt door mensen die aan drugsverslaafden zijn, en kan het virus ook worden overgedragen op kinderen via borstvoeding of via vochtuitwisseling tijdens de zwangerschap. , waardoor kinderen met AIDS geboren worden. Voordat AIDS volledig werd begrepen, zou een groot aantal hemofiliepatiënten die frequente bloedtransfusies nodig hadden, onbewust geïnfecteerd bloed krijgen.

© Getty Images

De gevolgen van aids -

Als het immuunsysteem van een individu eenmaal zo volledig is aangetast, kunnen de symptomen van AIDS sterk variëren. Veel vormen van kanker kunnen zich manifesteren en snel optreden met weinig weerstand van het lichaam;

© Shutterstock

De gevolgen van aids -

Een veelvoorkomend visueel teken van AIDS is een kankergezwel dat bekend staat als Kaposi's sarcoom. De cellen die de kanker herbergen vermenigvuldigen zich razendsnel als ze niet worden bestreden door een gezond immuunsysteem. Kaposi's sarcoom begint vaak als pijnloze vlekken op iemands huid. Als deze laesies uitzaaien naar de lymfeklieren, wat in een alarmerend tempo kan gebeuren, kan de kanker zeer snel fataal worden.

© Getty Images

1981: De eerste gevallen -

Onderzoek suggereert dat hiv al bestaat sinds minstens de jaren 1930, en van een aantal mysterieuze sterfgevallen in de Verenigde Staten in het begin van de 20e eeuw, die oorspronkelijk werden toegeschreven aan kwalen zoals longontsteking, wordt nu gedacht dat het misschien de vroegste aidsdoden waren.

© Getty Images

1981: De eerste gevallen -

De eerste bevestigde gevallen van aids-gerelateerde sterfgevallen deden zich voor op 5 Juni 1981. Vijf jonge homo's in Los Angeles stierven aan een zeldzame vorm van longontsteking en op dezelfde dag beschreef een dermatoloog in New York een groep patiënten die allemaal stierven aan Kaposi's sarcoom, een ziekte die vóór de aidsepidemie uiterst zeldzaam was. Al deze patiënten vertoonden tekenen van een sterk aangetast immuunsysteem. Tegen het einde van 1981 waren er 337 gerapporteerde sterfgevallen gerelateerd aan de auto-immuunziekte.

© Getty Images

Het stigma begint -

Toen het nieuws over de nieuwe en onbegrepen ziekte zich verspreidde, werden ook de gemeenschappelijke kenmerken van de slachtoffers bekend: met name homoseksuele mannen en drugsgebruikers. Het publiek verkoos vijandigheid boven empathie en begon onmiddellijk de epidemie te wijten aan de levensstijl van de slachtoffers. HIV/AIDS werd voor het eerst bekend als GRID, of "homogerelateerde immuundeficiëntie".

© Getty Images

De "vier H's -

In 1982 vaardigde de regering-Reagan een reisverbod uit in een poging om de overdracht van AIDS tegen te gaan. Gebaseerd op een nu achterhaalde theorie die beweerde dat de "HIV-patiënt nul" het virus meebracht uit Haïti, mochten Haïtianen niet langer naar de Verenigde Staten reizen. De onverdraagzame houding ten opzichte van de epidemie werd nog versterkt door de onophoudelijke verwijzing naar de "vier H's" in het nieuws en in gesprekken: homoseksuelen, hemofiliepatiënten, heroïneverslaafden en Haïtianen.

© Getty Images

HIV geïdentificeerd als de hoofdoorzaak -

In 1983 identificeerden onderzoekers in de Verenigde Staten en Frankrijk onafhankelijk van elkaar het humaan immunodeficiëntievirus, of HIV, dat AIDS veroorzaakte. Met deze ontdekking kwam ook een beter begrip van de manier waarop het virus werd overgedragen en werd vastgesteld dat HIV niet kon worden overgedragen via de lucht, huid-op-huidcontact of het inslikken van voedsel of water. Hoewel deze informatie essentieel was voor een beter begrip van het virus, versterkte het alleen maar de reeds wijdverspreide racistische en homofobe vooroordelen over AIDS;

© Getty Images

De eerste activistische groepen ontstaan -

In het jaar dat was verstreken sinds de eerste AIDS-gerelateerde sterfgevallen werden geregistreerd, waren er nog geen stappen gezet in de richting van een alomvattend preventieplan en de vijandigheid tegenover de zwaarst getroffenen nam alleen maar toe. Activistische groepen, zoals de Gay Men's Health Crisis, opgericht door Larry Kramer, begonnen demonstraties te organiseren om de regering en de wetenschappelijke gemeenschap te vragen meer haast te maken met het begrijpen van de ziekte en, nog belangrijker, met het werken aan plannen voor behandeling en preventie.

© Getty Images

Larry Kramer -

Larry Kramer, een Amerikaanse toneelschrijver en scenarioschrijver, was waarschijnlijk de belangrijkste figuur in de strijd tegen AIDS. Kramer richtte niet alleen twee van de meest effectieve en invloedrijke activistische AIDS-groepen in de geschiedenis op, Gay Men's Health Crisis en later ACT UP, maar hij inspireerde ook miljoenen mensen in gemeenschappen die door AIDS getroffen waren en mensen met geliefden in dergelijke gemeenschappen, om hun stem te laten horen en actie te eisen van de machthebbers.

© Getty Images

Rock Hudson verandert het perspectief van het publiek -

Terwijl Kramer de bevolkingsgroepen die al sympathiek tegenover de epidemie stonden mobiliseerde, hielp Hollywoodster en icoon van traditionele mannelijkheid, Rock Hudson, de mening van de rest van het publiek te veranderen toen hij in 1985 zijn AIDS-diagnose bekendmaakte. Volgens de officiële HIV-informatiewebsite van de Amerikaanse overheid verdrievoudigde het aantal artikelen in de reguliere media nadat hij zijn diagnose bekend had gemaakt.

© Getty Images

Hudsons dood en de Amerikaanse stichting voor aidsonderzoek -

Slechts drie maanden na het bekendmaken van zijn diagnose stierf Hudson op 59-jarige leeftijd in Oktober 1985. In zijn testament liet hij 240.000 US$ na (bijna 700.000$ in 2020) om de American Foundation for AIDS Research op te richten en te financieren. Hudsons vaste tegenspeelster en goede vriendin Elizabeth Taylor werd de eerste nationale voorzitter van de stichting en bleef de rest van haar leven een luidruchtig en effectief pleitbezorger voor de bewustwording van AIDS.

© Getty Images

September 1985: Reagan spreekt -

Na vier jaar van dood en verwarring sprak de toenmalige president Ronald Reagan in September 1985 voor het eerst in het openbaar over de aidsepidemie. Hoewel Reagan AIDS als een "topprioriteit" beschreef, verdedigde hij ook het gebrek aan financiering of actie van zijn regering voor een behandeling of oplossing.

© Getty Images

De gevolgen van niets doen -

In die vier jaar waren er al 13.278 mensen gestorven aan AIDS-gerelateerde complicaties en was het algemene wantrouwen en de uitsluiting van homoseksuele mensen, gekleurde mensen en mensen die worstelen met drugsverslavingen enorm toegenomen;

© Getty Images

De gevolgen van niets doen -

Ondanks het feit dat president Reagan AIDS expliciet als "topprioriteit" bestempelde, besteedde de federale overheid vrijwel geen geld aan AIDS-onderzoek. Tot dan toe hadden particuliere organisaties zoals Hudson en Taylor's American Foundation for AIDS research het leeuwendeel van het werk voor hun rekening genomen. De regering-Reagan bezuinigde in 1982 zelfs op het budget van het Center for Disease Control. Volgens officiële overheidsbronnen steeg het aantal diagnoses tussen 1984 en 1985 met 85%, met een sterftecijfer van 51% bij volwassenen.

© Getty Images

Het speciale programma voor AIDS -

Toen de AIDS-crisis in een alarmerend tempo groeide, niet alleen in de Verenigde Staten maar over de hele wereld, vormde de Wereldgezondheidsorganisatie in 1987 het Speciale Programma voor AIDS om fondsen te verstrekken voor bewustzijn en onderzoek in de strijd tegen de epidemie. 

© Getty Images

Larry Kramer richt ACT UP op -

In 1988 richtte Larry Kramer, de toneelschrijver-activist die de meest prominente figuur was geweest in de volksstrijd tegen AIDS en de passiviteit van de overheid, wat de meest invloedrijke AIDS-activistische groep in de geschiedenis zou worden: de AIDS Coalition to Unleash Power, beter bekend als ACT UP. ACT UP boekte directe en onmiddellijke resultaten met hun demonstraties tegen gezondheidsinstanties van de overheid en tegen farmaceutische reuzen zoals Burroughs Wellcome, die ze onder druk zetten om hun klinische proeven met mogelijk levensreddende medicijnen te versnellen.

© Getty Images

Eerste farmaceutische behandelingen worden goedgekeurd -

Het was Burroughs Wellcome dat het eerste medicijn voor de behandeling van AIDS ontwikkelde: azidothymidine, of AZT. Er was wijdverspreide verontwaardiging in de AIDS gemeenschap en haar aanhangers toen het medicijn op de markt werd gebracht met een geschatte jaarlijkse doseringsprijs van $10.000, of ongeveer $25.000 in 2022. een prijs die extreem onbetaalbaar was voor de overgrote meerderheid van degenen die baat zouden kunnen hebben bij het medicijn. Nadat ACT UP druk uitoefende door middel van direct maar geweldloos protest, verlaagde Burroughs Wellcome de prijs van AZR met 20%.

© Getty Images

Klinische onderzoeken worden versneld -

Datzelfde protest, dat plaatsvond op 19 Maart 1987 en bestond uit ACT UP leden die de beurs van New York bestormden en zichzelf vastketenden aan VIP ruimtes, zette ook met succes de Food and Drug Administration onder druk om de klinische testen voor andere medicijnen dan AZT te versnellen en stond het gebruik toe van bepaalde medicijnen die nog niet officieel waren goedgekeurd door de FDA.

© Getty Images

De presidentiële aids-commissie -

De eerste beslissende stap van president Reagan in de richting van federale steun voor de strijd tegen AIDS kwam in Juni 1987 toen hij een uitvoerend bevel ondertekende om de Presidentiële Commissie voor AIDS op te richten. Het doel van deze commissie was om een direct actieplan te ontwikkelen om de epidemie aan te pakken. Hoewel velen de president prezen voor het uitoefenen van zijn uitvoerende privileges voor zo'n rechtvaardige zaak, hadden velen ook kritiek op de tijd die nodig was voor zo'n actie en op het gebrek aan vertegenwoordiging van homo's in het bestuur van de commissie.

© Getty Images

De aids-quilt -

In oktober van datzelfde jaar vond de grootste openbare kunstdemonstratie plaats op de National Mall in Washington DC. Een quilt van 54 ton, met vierkanten ter grootte van een graf die met de hand waren genaaid door vrienden en familie ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de wrede ziekte, werd langs het gazon gelegd zodat de president en de wereld het konden zien.

© Getty Images

De extra impact op gekleurde mensen -

Zoals het geval is met de meeste nationale crises, werden gekleurde mensen veel zwaarder getroffen door de AIDS-epidemie dan hun blanke leeftijdsgenoten. Niet alleen kreeg de zwarte natie Haïti oorspronkelijk de schuld van de verspreiding van hiv in de Verenigde Staten, maar de al lang bestaande verschillen in toegang tot gezondheidszorg maakten het voor geïnfecteerde gekleurde mensen moeilijker om toegang te krijgen tot de weinige behandeling die er in de jaren tachtig was, om nog maar te zwijgen van de toegang tot voorafgaande tests die de verspreiding van het virus zouden helpen stoppen.

© Getty Images

ACT UP vs. FDA -

Op 11 Oktober 1988 vond één van de grootste en meest effectieve demonstraties van ACT UP plaats bij het hoofdkwartier van de FDA in Rockville, Maryland. Meer dan 1.000 demonstranten omsingelden het hoofdkwartier in een geweldloze sit-down en protesteerden tegen de snelheid waarmee de FDA klinische proeven uitvoerde. Hoewel de demonstratie eindigde in 176 arrestaties, kondigde de FDA acht dagen later aan dat het zijn processen zou versnellen om medicijnen sneller vrij te kunnen geven.

© Getty Images

AIDS-gevallen VS bereiken 100.000 -

Tegen het einde van het decennium, na negen jaar van wat activisten en bondgenoten zagen als onacceptabele en onnodig langzame actie van het CDC, de FDA en farmaceutische bedrijven, bereikte het landelijke aantal AIDS-gevallen de 100.000.

© Getty Images

De Ryan White CARE-wet -

In 1990 vaardigde het Congres van de Verenigde Staten de Ryan White CARE Act uit, genoemd naar het 18-jarige kind dat het boegbeeld van AIDS was geworden nadat hij als kind een geïnfecteerde bloedtransfusie had gekregen en dat slechts enkele weken voordat de wet door het Congres werd aangenomen overleed. De subsidie verstrekte 220,5 miljoen US dollar tijdens het eerste jaar en was op dat moment de grootste federale subsidie in de Amerikaanse geschiedenis.

© Getty Images

HAART en een nieuw tijdperk van medicamenteuze behandeling -

Halverwege de jaren 90 was de behandeling van HIV en AIDS aanzienlijk verbeterd. In 1995 betekenden medicijnen genaamd proteaseremmers, die de groei van het HIV-virus vertragen, het begin van zeer actieve antiretrovirale behandelingen.

© Getty Images

Nationaal aantal gevallen daalt -

Na de introductie van HAART was er een vrijwel onmiddellijke afname van het aantal AIDS-gerelateerde sterfgevallen met 60% tot 80%. Hoewel dit natuurlijk nieuws was om te vieren, wierp de dure behandeling een nieuw licht op de op ras en klasse gebaseerde verschillen die endemisch zijn in het Amerikaanse gezondheidszorgsysteem.

© Getty Images

De demografische verschillen worden groter -

Hoewel de behandelingen aan het eind van de jaren negentig effectiever en gemakkelijker werden en in 1997 een hoogtepunt bereikten met de introductie van Atripla, een enkele pil die één keer per dag wordt ingenomen, bleef de toegang tot behandelingen onbetaalbaar. De over het algemeen meer bevoorrechte en rijke blanke gemeenschappen, zowel homo als hetero, maakten een onevenredig groot deel uit van de succesvolle behandelingen van het decennium. De meer historisch onderdrukte zwarte queer gemeenschappen bleven HIV oplopen en in alarmerend tempo aan AIDS sterven.

© Getty Images

Verbetering in de jaren 2000 -

In de jaren 2000 werden zowel de behandeling als het beleid met betrekking tot AIDS steeds beter. Jaarlijkse hiv-testen werden gemeengoed bij algemene medische controles, er kwamen kant-en-klare testkits beschikbaar en de behandelingskosten begonnen te dalen.

© Getty Images

Racisme in de jaren 2000 -

Terwijl de algemene situatie van de epidemie bleef verbeteren, bleven zwarte gemeenschappen onder vuur liggen. In de jaren 2000 werden biseksuele zwarte mannen in de media behandeld als ontmenselijkte dragers die zonder wroeging HIV overdroegen van andere mannen op heterovrouwen. Groepen zoals de National Coalition of Black Lesbians and Gays (niet op de foto) vochten actief tegen deze racistische vooroordelen.

© Getty Images

Obama-tijdperk opleving in uitgebreide plannen -

In 2005 had het aantal besmettingen in de VS de één miljoen bereikt, wat bewees dat er nog veel werk te doen was. Toen Barack Obama in 2008 tot president werd gekozen, maakte een heropleving van de bezorgdheid in het Congres het mogelijk om wetgeving door te voeren die activisten in de jaren daarvoor met moeite door een onwillig Congres hadden gekregen, te beginnen met de langverwachte opheffing van het reisverbod voor hiv-positieve bezoekers van buiten de Verenigde Staten;

© Getty Images

Obama-tijdperk opleving in uitgebreide plannen -

President Obama heeft van hiv en aids echt topprioriteiten gemaakt. In Juli 2010 implementeerde zijn regering de NHAS, of Nationale HIV/AIDS Strategie, een veelomvattend plan om de AIDS-epidemie voor eens en voor altijd te beëindigen. Samen met de Affordable Care Act van datzelfde jaar kwam er een einde aan de schandalige ongelijkheden in de toegang tot betaalbare aidszorg;

© Getty Images

AIDS in de jaren 2020 -

Omdat behandelingen steeds betrouwbaarder, gemakkelijker en toegankelijker worden, heeft de strijd tegen de hiv- en aidsepidemie ongelooflijke vooruitgang geboekt. In 2020 stierven ongeveer 680.000 mensen aan complicaties van AIDS, een sterke daling ten opzichte van de 1,3 miljoen die in 2010 het leven lieten. Maar natuurlijk weten belangengroepen en onderzoekscentra dat er altijd meer werk te doen is totdat het jaarlijkse dodental nul bereikt. 

Bronnen: (TheBody) (HIV.gov) (The Washington Post)

© Getty Images