De vijf primaire angsten die we allemaal delen
Alle andere angsten vloeien voort uit deze vijf
LIFESTYLE Angst
Iedereen is weleens ergens bang voor geweest, of is dat nog steeds. Dat is ook helemaal niet gek, want angst is onderdeel van ons overlevingsmechanisme. Het beschermt ons bijvoorbeeld tegen een beet van een agressieve hond, of een valpartij van een grote hoogte.
Hoewel je waarschijnlijk talloze dingen kunt bedenken waar je bang voor bent, zijn er interessant genoeg slechts vijf basale angsten waar alle andere angsten uit voortvloeien:
Angst om op te houden met bestaan
Dit kan kernachtig worden worden omschreven als 'angst voor de dood'. De angst om er niet meer te zijn, om op te houden met bestaan is zeer sterk aanwezig in alle levende wezens. Hoogtevrees vloeit hier bijvoorbeeld uit voort, of de angst die je voelt als je in naast iemand in de auto zit die hard en roekeloos rijdt.
Angst voor verminking
Dit is de angst voor beschadiging van ons lichaam door een onderdeel ervan te verliezen of onherstelbaar te beschadigen. Daarom loop je het liefst met een grote boog om die gevaarlijk uitziende en woest blaffende heen.
Angst voor verlies van autonomie
Dit is de angst om opgesloten, vastgehouden, vastgebonden, etc. te zijn zonder dat je zelf nog enige controle over je bewegingsvrijheid hebt. Dit kan letterlijk en in fysieke zin worden opgevat, maar strekt zich ook uit tot psychische gevoelens van opsluiting en onvrijheid, zoals bijvoorbeeld in de context van een relatie.
Angst voor scheiding
Verlatingsangst, afwijzing, uitsluiting — de angst om een niet-gewild persoon te zijn. Als iemand wordt genegeerd en uitgesloten door een hele groep kan dat desastreuze gevolgen hebben voor de psyche van die persoon.
Angst voor de dood van het ego
Dit is de angst voor schaamte of vernedering, omdat dit kan leiden tot het uiteenvallen van het beeld en het imago dat we van en voor onszelf hebben gecreëerd. Als dit gebeurt gaan we aan allerlei dingen twijfelen, zoals onze capaciteiten en de mate waarin mensen van ons kunnen houden.
Bron: Psychology Today