© Shutterstock

Oorsprong -

De Nobelprijzen zijn vernoemd naar Alfred Nobel, een in Zweden geboren wetenschapper die in de jaren 1860 dynamiet uitvond en later krachtige en dodelijke wapens creëerde die de basis legden voor de Eerste Wereldoorlog.

© Getty Images

Een groot fonds -

Voor zijn dood in 1896 op 63-jarige leeftijd ondertekende Nobel zijn laatste testament, waarin hij het merendeel van zijn immense vermogen (waard ongeveer 163 miljard euro vandaag de dag) apart zette voor een nieuw fonds dat prijzen zou uitreiken aan die individuen die "het grootste voordeel voor de mensheid hebben verleend."

© Getty Images

Een enorme hoeveelheid -

Sinds 1901 is de Nobelprijs meer dan 625 keer uitgereikt aan meer dan 1.000 individuen en organisaties. Sommige ontvangers hebben de prijs meer dan eens gewonnen, wat het totale aantal brengt op meer dan 975 individuen en meer dan 25 organisaties.

© Getty Images

Statistieken -

Door te kijken naar de statistieken van alle Nobelprijsontvangers in de afgelopen 120 jaar komen er enkele echt interessante patronen naar voren. Zijn deze patronen een voorspelling van wie de beste kans heeft om te winnen? Laten we ze eens bekijken.

© Shutterstock

Leeftijd -

De beste kans die iemand heeft om de Nobelprijs te winnen, is wanneer hij 54 jaar oud is. Tot nu toe hebben meer dan 20 ontvangers deze prijs op deze leeftijd gewonnen, terwijl de gemiddelde leeftijd van alle laureaten 58 jaar is.

© Shutterstock

Jongste -

De jongste winnaar die ooit de Nobelprijs heeft ontvangen, was Malala Yousafzai, die in 2014 de Nobelprijs voor de Vrede ontving op 17-jarige leeftijd. Ze won de prijs samen met een andere laureaat voor haar inspanningen ter ondersteuning van kinderen en hun recht op onderwijs.

© Getty Images

Oudste -

De oudste laureaat was John B. Goodenough, die de Nobelprijs voor Scheikunde ontving op 97-jarige leeftijd. De prijs werd aan hem en twee anderen toegekend voor hun ontwikkeling van lithium-ionbatterijen.

© Getty Images

Mannelijke superioriteit -

Statistisch gezien zouden potentiële nominaties voor een Nobelprijs een betere kans hebben als ze zich identificeren als man. Van de meer dan 975 individuele laureaten die sinds 1901 hebben gewonnen, zijn er slechts iets meer dan 60 vrouwen. De eerste vrouw die de prijs won, was Marie Curie, die in 1903 de Nobelprijs voor Natuurkunde en in 1911 opnieuw de Nobelprijs voor Scheikunde won.

© Getty Images

Een vrouwenwereld -

Als een potentiële laureaat zich identificeert als vrouw, is hun beste kans om een prijs te winnen de Nobelprijs voor de Vrede. Van de meer dan 60 vrouwen die de prijs hebben gewonnen, kregen 19 van hen de Nobelprijs voor de Vrede.

© Getty Images

Verbetering -

Als een genomineerde een vrouwelijke wetenschapper is, zijn hun kansen op het ontvangen van een prijs in de afgelopen jaren verbeterd. In de hele 20e eeuw werden slechts 11 Nobelprijzen in de wetenschappen (voor scheikunde, natuurkunde en fysiologie of geneeskunde) aan vrouwen toegekend. Sinds 2000 hebben vrouwen echter nog eens 15 prijzen gewonnen.

© Getty Images

Wachttijd -

Laureaten moeten ook verwachten te wachten op hun prijs. Gemiddeld gezien zou iedereen die een prijs wil winnen, in hun veertiger jaren met Nobel-waardig werk moeten beginnen, aangezien het nog eens twee decennia kan duren voordat de prijs wordt uitgereikt.

© Shutterstock

Verlenging -

Interessant is dat het aantal jaren tussen het werk en de prijs in de loop van de tijd daadwerkelijk toeneemt. Voor 1960 wachtten laureaten gemiddeld 14 jaar voordat ze een prijs ontvingen, terwijl degenen die in de jaren 2010 geëerd werden gemiddeld 29 jaar wachtten.

© Shutterstock

Na de dood -

Er is echter een tijdslimiet! Nobelprijzen worden niet postuum uitgereikt, met één belangrijke uitzondering: als een laureaat wordt aangekondigd maar overlijdt tussen de aankondiging en de uitreiking van de prijs, kan hij of zij de prijs nog steeds ontvangen.

© Getty Images

Delen is lief -

Elke potentiële laureaat moet ook bereid zijn om de prijs te delen. Van de meer dan 625 keer dat de Nobelprijs is uitgereikt, is deze meer dan 365 keer gedeeld tussen twee of drie winnaars. Dat is bijna 59% van alle prijzen sinds 1901!

© Getty Images

Wetenschap is de weg -

Laureaten in de categorie fysiologie of geneeskunde hebben een grotere kans om te winnen, aangezien zij de Nobelprijs het vaakst delen. Tot nu toe is de prijs meer dan 75 keer aan meer dan één laureaat toegekend, wat bijna 66% van alle prijzen in deze categorie is.

© Getty Images

Een solo-onderneming -

Ter vergelijking: de Nobelprijs voor Literatuur is de prijs die het minst vaak wordt gedeeld. Van de meer dan 115 keer dat de prijs is uitgereikt, werd deze slechts op vier gelegenheden gedeeld.

© Shutterstock

Locatie, locatie, locatie -

Elke potentiële prijswinnaar moet ook rekening houden met hun locatie als ze een Nobelprijs willen winnen. Mensen die in Noord-Amerika wonen en geboren zijn, hebben een grotere kans om te winnen.

© Getty Images

Amerikanen -

Meer dan de helft van alle Nobelprijzen is uitgereikt aan mensen in Noord-Amerika. Veel van hen zijn niet op het continent geboren, maar zijn er wel naartoe verhuisd voordat ze de prijs wonnen.

© Shutterstock

Europeanen -

Potentiële laureaten zouden ook een grote kans hebben om te winnen als ze in Europa zijn geboren en daar nog steeds wonen, of als ze ernaartoe zijn verhuisd. De kansen zijn echter iets kleiner dan wanneer ze in Noord-Amerika wonen.

© Shutterstock

Migratie -

Slechts enkele laureaten komen uit lage- of lagere-middeninkomenslanden, en de meesten van hen waren al naar Noord-Amerika of Europa geëmigreerd tegen de tijd dat ze de Nobelprijs ontvingen.

© Shutterstock

Verbindingen -

Naast de bekwaamheid en ideale locatie die nodig zijn om een Nobelprijs te winnen, hebben potentiële laureaten ook een grotere kans om te winnen als ze verbonden zijn met of begeleid worden door iemand die de prijs al heeft gewonnen of deze in de toekomst zal winnen.

© Shutterstock

Een reeks winnaars -

John W. Strutt (een wetenschapper die de Nobelprijs voor Natuurkunde in 1904 won) heeft meer dan 225 academische afstammelingen met Nobelprijzen, waaronder zijn eigen studenten, hun studenten, enzovoort.

© Getty Images

De start -

Onder zijn leerlingen had Strutt slechts één die later de Nobelprijs zou winnen in 1906. Die leerling was Joseph Thomson, die de prijs won voor zijn experimenten over hoe gassen in staat zijn om elektriciteit te geleiden.

© Getty Images

De verspreiding van kennis -

Thomson trainde op zijn beurt negen natuurkundigen die de Nobelprijs zouden winnen (waarvan er één daadwerkelijk zijn zoon, George Paget Thomson, was), evenals twee chemici. Zij trainden op hun beurt weer andere wetenschappers die ofwel Nobelprijzen wonnen of prijswinnaars voortbrachten.

© Getty Images

Nominatie -

Een mogelijke verklaring voor deze enorme 'stamboom' is dat talent talent voortbrengt. Een andere mogelijkheid is dat eerdere winnaars hun wetenschappelijke afstammelingen nomineren. In de wetenschapscategorieën zijn nominaties uitsluitend op uitnodiging, dus laureaten met connecties hebben een grotere kans om te winnen.

© Shutterstock

Commissies -

Elke van de vijf Nobelprijs-categorieën heeft zijn eigen vaste commissie, en de wetenschapscommissies sturen nominatieverzoeken naar ongeveer 3.000 mensen, waarvan iedereen vooraanstaande academici en/of voormalige Nobelontvangers zijn.

© Shutterstock

Shortlist -

Van de honderden ontvangen nominaties stelt elke Nobelcommissie een shortlist op, die naar de Koninklijke Zweedse Academie van Wetenschappen wordt gestuurd. De Academie stemt vervolgens over wie de winnaars van de Nobelprijzen voor natuurkunde, scheikunde en fysiologie of geneeskunde zullen zijn.

© Getty Images

Literaire proces -

Voor de andere twee prijscategorieën, literatuur en vrede, is het nominatieproces iets anders. Voor literatuur stuurt de commissie hun eigen uitnodigingen, maar ze overwegen ook andere gekwalificeerde personen, waaronder professoren in de literatuur en voorzitters van nationale literaire verenigingen.

© Getty Images

Voor de vrede -

Voor de vredesprijs worden er geen nominatie-uitnodigingen verstuurd, en alleen “gekwalificeerde” individuen kunnen namen indienen voor overweging. Deze individuen zijn onder andere leden van Den Haag, regeringsministers of voormalige Nobelprijswinnaars voor de Vrede.

© Shutterstock

Zweerden tot geheimhouding -

Het deliberatieproces dat wordt gevolgd bij het kiezen van Nobelwinnaars is ongelooflijk privé (tot op het punt van geheimhouding). In feite worden de volledige lijsten van genomineerden en hun nominators pas 50 jaar later aan het publiek vrijgegeven.

© Getty Images

Grote prijs -

© Getty Images